Ο Μίκι Τσίρκοβιτς, μιλάει αποκλειστικά στο ilia.news για πολλά ενδιαφέροντα θέματα. Για το Πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής, το οποίο γνωρίζει πολύ καλά. Μόνιμος κάτοικος Πατρών τα τελευταία χρόνια, γνωρίζει σχεδόν τα πάντα για το ποδόσφαιρο της δυτικής Ελλάδας, για την Αχαΐα, την Ηλεία που είναι κάτι σαν δεύτερη… πατρίδα του, για τη Μεσσηνία και φυσικά για την Αρκαδία και τη Λακωνία. Κάνει τις εκτιμήσεις του, σχολιάζει την ξέφρενη πορεία του Αστέρα Βλαχιώτη, ενώ απαντά και γιατί έφυγε από την ομάδα της Λακωνίας. Μιλάει για το ποδοσφαιρικό θέαμα που δεν υπάρχει, αλλά και για τα δικά του «θέλω» που θέτει πριν ξεκινήσει μια νέα συνεργασία.
Γεννημένος στην Πρίστινα, μεγάλωσε ποδοσφαιρικά και έδειξε γρήγορα το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο, αγωνιζόμενος μέχρι την Α΄ Εθνική της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας με τη φανέλα του Σεράγεβο.
Ήρθε στην Ελλάδα για τη Νίκη Βόλου, στην οποία έκανε σπουδαία καριέρα. Από τη στιγμή όμως που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, έδειξε πολύ γρήγορα έφεση στην προπονητική, ξεκινώντας ως υπηρεσιακός στο Λεωνίδιο, αλλά επί της ουσίας, στον ΠΑΟ Βάρδας, μια δουλειά που ήταν και η πρώτη ολοκληρωμένη της καριέρας, μένοντας δυόμιση χρόνια εκεί. Στη συνέχεια ακολούθησε τη διαδρομή που όλοι λίγο-πολύ ξέρουμε. Έφτασε μέχρι και τη Β΄ Εθνική, ως τεχνικός του Ιωνικού, είναι ο άνθρωπος που ανέδειξε τον μικρό, άσημο και μετέπειτα ξακουστό Πλατανιά Χανίων, με τον οποίο κατέκτησε Πρωτάθλημα Δ΄ Εθνικής και άνοδο. Πέρασε από τη Δόξα Νέας Μανολάδας με μεγάλες επιτυχίες, ενώ φέτος ήταν στον Αστέρα Βλαχιώτη. Ο Μίοντραγκ Τσίρκοβιτς, κατά κόσμον Μίκι, είναι ένας προπονητής για τον οποίο λέγονται πολλά, όπως για παράδειγμα για τον ηφαιστειώδη χαρακτήρα του, ο οποίος πολλές φορές τον έχει οδηγήσει σε πρόωρες αποχωρήσεις από τις ομάδες, αλλά και για το γεγονός ότι έχει τη δική του «φιλοσοφία» στο ποδόσφαιρο, πιστεύοντας ότι μια ομάδα πρέπει πρώτα να είναι «παρέα».
Ο ίδιος λέει ότι δεν συμβιβάζεται με τα τερτίπια των παραγόντων και γι’ αυτό φεύγει νωρίς, ενώ το ίδιο κάνει αν διαπιστώσει ότι χάνεται ο σεβασμός από τους παίκτες. Τον σεβασμό, ο ίδιος θεωρεί ότι τον εμπνέεις, δεν τον επιβάλλεις. Κάποτε, υπέβαλλε την παραίτησή του από τη Δόξα Νέας Μανολάδας μετά από ανεπιτυχές αποτέλεσμα κόντρα στον Αστέρα Αμαλιάδας, επειδή δεν τον άκουσαν όταν τους είπε να πληρωθεί η ομάδα Δευτέρα, καθώς το Σάββατο, παραμονές του αγώνα, ήταν η γιορτή του Αγίου… Βαλεντίνου.
Ας απολαύσουμε λοιπόν τον Μίκι Τσιρκοβιτς, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, να απαντά σε ερωτήσεις χωρίς φόβο και πάθος, με τον δικό του πάντα χαρακτηριστικό τρόπο:
-Ο Αστέρας Βλαχιώτη είναι η ευχάριστη έκπληξη του πέμπτου ομίλου της Γ΄ Εθνικής. Περίμενες την πορεία αυτή όταν ξεκινήσατε την προετοιμασία;
«Η συμφωνία που κάναμε με τον πρόεδρο ήταν να φτιαχτεί μια ομάδα που θα είναι στην πρώτη τετράδα και αν θα μπορέσει να μπει στη διαδικασία του πρωταθλητισμού. Ο Αστέρας (Βλαχιώτη) είχε βλέψεις για κάτι καλό. Πήγαμε στα Γρεβενά έντεκα μέρες προετοιμασίας. Δουλεύαμε και πιστεύω ότι οι καρποί της δουλειάς αρχίζουν και βγαίνουν. Μια ομάδα χωρίς έδρα, ακόμα αήττητη. Είναι κάτι που μετά από πολλά χρόνια που είμαι προπονητής, οφείλω να το πω. Οι ποδοσφαιριστές μου έχουν κάνει πολύ ευχάριστη εντύπωση. Είναι εξαιρετικοί χαρακτήρες και είναι μια ομάδα που έχει προσωπικότητα. Ο μόνος λόγος που πηγαίνει η ομάδα καλά, είναι ότι έχεις καλούς παίκτες, με προσωπικότητα και πολύ καλούς χαρακτήρες».
-Οι λόγοι της αποχώρησής σου από την ομάδα του Βλαχιώτη δεν έχουν δημοσιοποιηθεί
«Πιστεύω ότι ήταν μια στιγμή που έπρεπε να αποχωρήσω από τον Αστέρα. Δυστυχώς είχα πει ότι όσο υπάρχει σεβασμός ανάμεσα σε μένα και τον πρόεδρο και όσο έχουμε ίδια γραμμή, θα είμαστε μαζί. Έφυγα από τον Αστέρα μετά από εννιά μήνες με ένα πρωτάθλημα και ένα Κύπελλο, χωρίς καμία ήττα, αν εξαιρέσουμε την ήττα με τον Ηρόδοτο στο Κύπελλο. Δυστυχώς είδα ότι η διοίκηση δεν μπορούσε να ακολουθήσει αυτό που είχαμε θέσει ως κοινό στόχο. Είχα και ένα προσωπικό πρόβλημα με τον πατέρα μου. Λυπάμαι που έφυγα γιατί είχα δώσει τόση ενέργεια, όμως δεν κρύβω ότι καμαρώνω αυτό που συμβαίνει και την πορεία της ομάδας και χαίρομαι πραγματικά που αυτά τα παιδιά πηγαίνουν πολύ καλά γιατί το αξίζουν».
«Φαβορί η Αμαλιάδα, μιζέρια η Γ΄ Εθνική για την Καλαμάτα»
-Ποια η άποψή σου για το Πρωτάθλημα μέχρι στιγμής; Γνωρίζεις πρόσωπα και πράγματα σε Αχαΐα, Ηλεία, Λακωνία, αλλά και Μεσσηνία ακόμα.
«Έτσι όπως είναι το Πρωτάθλημα με λίγες ομάδες και οκτώ ομίλους, σίγουρα δεν σου επιτρέπει να κάνεις γκέλες. Υπάρχουν ιστορικές ομάδες όπως ο Πανηλειακός, η Καλαμάτα, ο Αστέρας Αμαλιάδας, η Βάρδα, μια δύναμη τα τελευταία χρόνια με την πορεία της, αλλά και η Αχαϊκή και ο Παναρκαδικός. Όλοι το καλοκαίρι έλεγαν φαβορί την Αμαλιάδα και βάσει υλικού, είναι σίγουρα ένα μεγάλο φαβορί. Μπορεί να μην κάνει τη μεγάλη διαφορά, αλλά σίγουρα είναι μια καλή ομάδα με καλό προπονητή, κάνει σοβαρή εντύπωση. Επίσης είναι η Καλαμάτα, ομάδα με μεγάλη ιστορία και φανέλα, είναι μια δουλεμένη ομάδα και δεν της αξίζει η μιζέρια του τοπικού και της Γ΄ Εθνικής. Ο Πανηλειακός αποδείχθηκε μια πολύ καλή και δουλεμένη ομάδα, αλλά χωρίς μεγάλο βάθος. Μια ομάδα που πρέπει όμως να την υπολογίζουν. Δυσάρεστη έκπληξη είναι η Βάρδα, βάσει περσινής πορείας και υλικού, δεν ξεκίνησε καλά, αλλά τελευταία έκανε δυο νίκες και πιστεύω ότι θα βρει τα πατήματά της. Έκπληξη για μένα προσωπικά είναι ο Διαγόρας, ενώ η Αχαϊκή με πολλά προβλήματα κάνει ένα αξιόλογο Πρωτάθλημα και μια καλή πορεία. Το Λεωνίδιο είναι πολύ αδύναμο και είναι κρίμα, γιατί έχω δουλέψει εκεί, έχω πολλούς φίλους και στενοχωριέμαι. Το Ληξούρι φαίνεται ότι έχει δυνατή έδρα και έκανε έκπληξη κόντρα σε Βάρδα και Καλαμάτα. Ο Παναρκαδικός αν και νίκησε στον Πανηλειακό έκανε γκέλα στην έδρα του, γιατί έπεσε πάνω στον Αστέρα Βλαχιώτη. Το Πρωτάθλημα θα κριθεί στα ντέρμπι μεταξύ Καλαμάτας, Αμαλιάδας και Αστέρα Βλαχιώτη. Με αυτά όμως που έχω δει μέχρι στιγμής, αυτοί που διψούν περισσότερο, βάσει κόσμου που πηγαίνει στο γήπεδο, είναι η Καλαμάτα. Όλοι πρέπει εκεί στην Καλαμάτα να κάνουν μια προσπάθεια να ξεφύγουν από τη μιζέρια της Γ΄ Εθνικής».
«Οι προπονητές θυσιάζουν το θέαμα για το αποτέλεσμα»
-Για ποιο λόγο το θέαμα στα περισσότερα παιχνίδια είναι φτωχό. Είναι αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν πρέπει να ζητάμε κάτι περισσότερο;
«Είναι χαρά μου και τιμή που μου δίνεται η ευκαιρία να απαντήσω σε αυτό. Κάθε ομάδα έχει βασικό στόχο να συνδυάσει θέαμα με ουσία. Ο κόσμος αξίζει να δει κάτι γιατί πληρώνει εισιτήριο. Δυστυχώς όμως επειδή τελευταία οι παράγοντες αλλάζουν προπονητές σαν τα πουκάμισα, υπάρχει μια πίεση από τους συναδέλφους μου και δίνουν πολλή σημασία στο αποτέλεσμα με οποιοδήποτε τρόπο. Και έτσι καταλήγουμε να μην προσφέρεται θέαμα στα παιχνίδια, θέαμα το οποίο να αρμόζει στο υλικό και τους ποδοσφαιριστές που έχουν. Μιλάμε για ομάδες και παίκτες που μπορούν. Όμως το κύρος του προπονητή έχει χαθεί, μας αλλάζουν σαν πουκάμισα. Οι προπονητές είναι οι γλάστρες των προέδρων. Εγώ δόξα τω Θεώ δεν έχω να αποδείξω σε κανέναν τίποτα. Τα αποτελέσματα μιλάνε μόνα τους. Οι αποκλειστικοί αρμόδιοι να με κρίνουν είναι οι ποδοσφαιριστές. Κατάφερα στις ομάδες που ήμουν έως τώρα, να έχω τη χαρά να έχω πολύ καλή σχέση με τους παίκτες, να με θεωρούν ποδοσφαιρικό πατέρα. Είμαι πάντα υπέρ των ποδοσφαιριστών».
«Δεν ήθελα να ζορίσω άλλο τον κ. Μανιατάκο»
-Κατά καιρούς έχουν ακουστεί πολλά για τον Μίκι Τσίρκοβιτς και επικείμενη πρόσληψή του από ομάδες του ομίλου. Φυσιολογικό είναι για έναν προπονητή ο οποίος είναι ελεύθερος. Όμως ποιες είναι οι συνθήκες που πραγματικά πρέπει να βρει ο Μίκι Τσίρκοβιτς για να αποφασίσει να πάει σε μια ομάδα;
«Αυτό που βρήκα πέρυσι. Έκανε σε όλους εντύπωση γιατί πήγα στο τοπικό. Πήγα όμως επειδή η ομάδα δούλευε επαγγελματικά. Είχε έναν πρόεδρο με φιλοδοξίες και ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του. Μου έδωσε το πράσινο φως να δουλέψω και βρήκα ένα σεβασμό από αυτόν. Ξέρετε, εγώ δεν είμαι προπονητής του συστήματος, ούτε κάνω χατίρια των προέδρων. Δεν τα πηγαίνω καλά με την εξουσία. Άλλο να έχεις εργοστάσιο με υπαλλήλους και άλλο να έχεις ποδοσφαιρική ομάδα. Όσο υπάρχει σεβασμός ανάμεσα σε μένα και τον πρόεδρο, υπάρχουν συνθήκες δουλειάς. Τις μεταγραφές πρέπει να τις επιλέγει ο προπονητής. Να μου κάνει ο πρόεδρος μεταγραφές και να έχω εγώ τις ευθύνες, είναι κοροϊδία. Όσο με σέβεται κάποιος θα είμαι εκεί. Από τη στιγμή που σταματάει ο σεβασμός σηκώνομαι και φεύγω. Έφυγα σαν φίλος από τον Αστέρα Βλαχιώτη. Τον κ. Μανιατάκο τον έχω σε εκτίμηση, με έχει σε εκτίμηση. Βλέποντας ότι δεν είχε στηρίγματα από πουθενά, δεν μπορούσε να υλοποιήσει αυτά που είχαν ειπωθεί, αντιλήφθηκα ότι δεν έπρεπε να τον ζορίσω άλλο και έπρεπε να σηκωθώ να φύγω. Τον κ. Μανιατάκο τον εκτιμώ σαν άνθρωπο απεριόριστα και ο ίδιος με εκτιμά. Πιστεύει ότι δεν του ταιριάζω ως προπονητής, πιστεύω ότι δεν μου ταιριάζει ως παράγοντας. Δεν μπορούσαμε να συνυπάρξουμε ποδοσφαιρικά. Τον έχω όμως πολύ καλό φίλο… Ο Αστέρας Βλαχιώτη είναι μια ομάδα με ταυτότητα και ο στόχος του καλοκαιριού έχει επιτευχθεί. Χωρίς να έχει παίξει στο γήπεδό του ακόμα, είναι δεύτερος, παίζει καλό ποδόσφαιρο, είναι αήττητος, είναι μια ομάδα με ταυτότητα. Πετύχαμε πολλά με τους παίκτες, οι οποίοι αξίζουν όλα τα μπράβο. Είναι αληθινοί μάγκες….».
