Η Νέα Δημοκρατία είπε εξ αρχής: Όλα στο φως. Και λέει ναι στη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής ακόμη και με τον απαράδεκτο τρόπο που την διατύπωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν προσέξετε το κείμενο η Κυβέρνηση απέφυγε ακόμη και να περιγράψει τα αδικήματα τα οποία ισχυρίζεται ότι βαρύνουν τους κατηγορουμένους. Ο κανονισμός της Βουλής προϋποθέτει για τη σύσταση προανακριτικής να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι πράξεις ή παραλείψεις που είναι αξιόποινες και να προτείνεται με σαφήνεια η άσκηση δίωξης για κάθε Υπουργό που ελέγχεται. Ούτε αυτό βέβαια δεν τον αποτόλμησε η Κυβέρνηση παραδεχόμενη έτσι πόσο σαθρές είναι οι μαρτυρίες στις οποίες υποτίθεται ότι στηρίζονται οι κατηγορίες. Αντιθέτως, έκανε κάτι πραγματικά πρωτοφανές. Κατέθεσε μια πρόταση για να διερευνήσει η προανακριτική αν έχει ή δεν έχει αρμοδιότητα να ελέγξει την δικογραφία. Λες και η προανακριτική είναι η επιστημονική υπηρεσία της Βουλής ή συνέδριο νομικού προβληματισμού.
Τι φανερώνουν όλα αυτά; Δικαιώνουν απόλυτα αυτό που είπε από την αρχή η Νέα Δημοκρατία. Το μόνο που ενδιαφέρει τον κ. Τσίπρα και τους συνεργούς του είναι να σπιλώσουν τους πολιτικούς του αντιπάλους. Γι’ αυτό άλλωστε και είναι φανερό πια ότι η Κυβέρνηση έστησε μια σκευωρία και μάλιστα παρεμβαίνοντας και στη Δικαιοσύνη για να ρίξει λάσπη στον ανεμιστήρα και να αλλάξει την πολιτική ατζέντα για τους άθλιους χειρισμούς της στο Σκοπιανό.
Το επαναλαμβάνουμε: Η πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής, ούτε αδικήματα περιγράφει, ούτε πρόταση για άσκηση δίωξης περιλαμβάνει. Το μόνο που περιλαμβάνει είναι την επιχείρηση συγκάλυψης των κατηγοριών κατά του κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή.
Το σίγουρο σκάνδαλο είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μία ωμή κυβερνητική παρέμβαση. Τα γεγονότα μιλούν: Την επομένη ημέρα του συλλαλητηρίου ο κ. Τζανακόπουλος κάνει μια βόλτα στον Άρειο Πάγο. Και μάλιστα υπάρχει και μια αρχική διαρροή ότι μετέβη εκεί για προσωπικούς λόγους. Μετά, έκανε όπως φαίνεται και μια δεύτερη σκέψη. «Μήπως με ρωτήσουν ποια είναι η προσωπική μου υπόθεση και δεν θα ξέρω να πω;». Και μετά παραδέχθηκε ότι δεν ήταν προσωπική του υπόθεση, αλλά πήγε λέει να ενημερωθεί. Απλή ερώτηση προς τους πολίτες: Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος υπό ποια ιδιότητα ενημερώνεται για μια δικογραφία; Και γιατί του παρέχεται, αν του παρασχέθηκε, ενημέρωση; Και γιατί τη ζήτησε;
Δεν θα επιτρέψουμε στην Κυβέρνηση να κάνει μια προανακριτική μόνο χάριν των εντυπώσεων και για να παραμείνει η λάσπη που έριξε αδιακρίτως στους πολιτικούς της αντιπάλους. Η Νέα Δημοκρατία θα αξιώσει να γίνει μια κανονική προανακριτική διαδικασία στην οποία θα κληθούν όλοι χωρίς κουκούλες. Αξιώνουμε από την κυβέρνηση να έρθουν όλα στο φως. Μάρτυρες επώνυμοι και ανώνυμοι να καταθέσουν όσα ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν, κατ’ αντιπαράσταση με τους, τάχα, κατηγορούμενους.
Όσον αφορά τους προστατευόμενους μάρτυρες, έχει ιδιαίτερη σημασία να δει κανείς την αλληλουχία και το περιεχόμενο των καταθέσεων. Όσοι έχουν κάνει δίκες και έχουν ανοίξει δικογραφίες λένε το ίδιο: Μάρτυρα που να καταθέτει εννέα φορές δεν βρήκαν ποτέ. Και κάτι ακόμα: Καταθέτει ο μάρτυρας επί τρίωρο. Τι εισφέρει; Δυόμιση δακτυλογραφημένες σελίδες τη φορά. Τι λέγανε τόσες ώρες για να βγάλουν δυόμιση σελίδες; Τι κουβέντα γινόταν εκεί; Ήξερε δήθεν για εμπλοκή πρωθυπουργού, αλλά παρ’ όλα αυτά το φύλαγε για το τέλος;
Πρέπει επίσης ευθύς εξαρχής να τονίσουμε ότι η αναιτιολόγητη καθυστέρηση όχι μόνον του κ. Κουρουμπλή αλλά και του κ. Ξανθού, να προχωρήσουν στην έκδοση των δελτίων τιμών φαρμάκων το 2015 ζημίωσαν με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τους Έλληνες πολίτες. Δεδομένου ότι κάθε δελτίο τιμών έχει υποχρεωτικά, με νόμο του κ. Α. Γεωργιάδη, μόνο διορθώσεις τιμών προς τα κάτω, χιλιάδες φάρμακα που έπρεπε να μειωθεί η τιμή τους πωλούνταν ακριβότερα, με συνέπεια οι ασφαλισμένοι να αναγκάζονται να πληρώνουν ακριβότερα τα φάρμακά τους, μόνο και μόνο λόγω αυτής της παράλειψης των αρμοδίων υπουργών.
Είναι, λοιπόν, αποκαλυπτική των κυβερνητικών μεθοδεύσεων η παράλειψη από την κυβερνητική πρόταση του Υπουργού Υγείας από τον Ιανουάριο του ’15 κ. Π. Κουρουμπλή, παρά το γεγονός ότι το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στη δικογραφία. Όλοι κατονομάστηκαν στην πρόταση της κυβέρνησης εκτός από τον κ. Π. Κουρουμπλή. Η δικαιολογία για το ότι δεν περιλαμβάνεται το όνομά του στην κυβερνητική πρόταση, ότι τάχα λόγω της επιμήκυνσης του χρόνου διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς, καθυστέρησε η έκδοση του δελτίου τιμών φαρμάκων το 2015 είναι τουλάχιστον αστεία. Ο κ. Κουρουμπλής δεν είναι ο μόνος που διαπραγματευόταν με καθυστέρηση μέχρι να φτάσει σε συνεννόηση με τους θεσμούς. Και άλλοι πρώην Υπουργοί Υγείας διαπραγματεύονταν για μακρό χρονικό διάστημα, πλην όμως μόνον ο κ. Κουρουμπλής τυγχάνει αυτής της εύνοιας, να εξαιρεθεί από την έρευνα. Γιατί δεν στοιχειοθετείται λοιπόν η ίδια ακριβώς κατηγορία για τον κ. Κουρουμπλή;
Σε ό,τι έχει να κάνει με την εμπλοκή της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Documento, είναι τουλάχιστον ύποπτη η δυνατότητα της να έχει στοιχεία της δικογραφίας – της υποτίθεται μυστικής δικογραφίας – δεδομένου ότι η προανακριτική διαδικασία διέπεται από την αρχή της μυστικότητας. Κυρίως, όμως, διότι τα έχει πριν ακόμα αυτά προκύψουν. Αναφερόμαστε στη γνωστή κατάθεση του μάρτυρα που έγινε την Κυριακή του συλλαλητηρίου. Κατάθεση που δόθηκε, δηλαδή, όταν ήδη η εφημερίδα αυτή είχε εκτυπώσει το κυριακάτικο φύλλο της. Πρέπει όμως να κάνουμε και άλλη μια παρατήρηση. Το κεντρικό πρόσωπο αυτής της υπόθεσης είναι ο κ. Φρουζής. Ο διευθύνων Σύμβουλος Novartis. Όμως οι ερευνητικές Αρχές δεν έκαναν τον κόπο ούτε καν να τον καλέσουν να καταθέσει ως μάρτυρας. Είναι δυνατόν να μιλούν όλοι ανώνυμα ή επώνυμα για τον κ. Φρουζή και να μην έχει κληθεί να καταθέσει ο ίδιος;
Το αποδεικτικό υλικό από την άλλη, στηρίζεται σε μια σειρά από εικασίες, εκτιμήσεις, θεωρίες, φημολογίες. Δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατηγορία με αποδείξεις του τύπου: «άκουσα», «θεωρώ», «εκτιμώ», «νομίζω», «η πιάτσα λέει ότι» κτλ. Άλλωστε, προς αυτή την κατεύθυνση έχει θεσπιστεί και το άρθρο 9 παρ. 4 του νόμου 2928 του 2001, σχετικά με το καθεστώς των προστατευόμενων μαρτύρων στο οποίο αναφέρεται ρητά ότι μόνη η κατάθεση των προστατευόμενων μαρτύρων δεν αρκεί για την καταδίκη του κατηγορουμένου. Η επίκληση δε του εγγράφου του FBI στην κυβερνητική πρόταση είναι παραπλανητική. Για τα ονόματα πολιτικών προσώπων δεν υπάρχει σχετικό υλικό ως αποδεικτικό υλικό στα έγγραφα του FBI. Προκύπτουν επειδή η Ελληνική Δικαιοσύνη δια της εισαγγελέως διαφθοράς, το ζήτησε. Άρα τα επτά πολιτικά πρόσωπα που αναφέρονται στο έγγραφο του FBI, δεν προκύπτουν από την έρευνα του FBI. Πάλι γίνεται η σχετική εκμετάλλευση για τη δημιουργία εντυπώσεων. Κακώς, λοιπόν, γίνεται επίκληση αυτού του εγγράφου.
Κλείνοντας, αξίζει να αναφερθεί πως η πρώτη αναφορά προστατευόμενου μάρτυρα σε πολιτικά πρόσωπα γίνεται στις 6 Νοεμβρίου 2017. Άρα, τότε ήταν η πρώτη στιγμή κατά την οποία η αρμόδια εισαγγελέας διαφθοράς, θα έπρεπε να κλείσει το φάκελο κατά το «αμελλητί» του άρθρου 86 και να αποστείλει τη δικογραφία στη Βουλή. Όχι μόνο αυτό δεν έγινε, αλλά για τέσσερις ακόμα μήνες λαμβάνονταν καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων.
Όλη αυτή η κεντρική μεθόδευση γίνεται κατά παράβαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, που αποτελεί βασικό πυλώνα του Κράτους Δικαίου. Υπενθυμίζεται ότι το Φεβρουάριο του 2017 σε ερώτηση του αρχηγού του Ποταμιού του κ. Θεοδωράκη, ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας απάντησε στη Βουλή προαναγγέλλοντας στην ουσία για πρώτη φορά την υπόθεση Novartis. Είτε είναι μια εκπληκτική επίδειξη προφητικών ικανοτήτων είτε αποτελεί πρωθύστερη γνώση αυτής της κατά τα άλλα μυστικής δικογραφίας. Σε κάθε περίπτωση συνιστά θεσμικό παράδοξο.
