Δεν είναι μόνο η πίεση του πρωταθλητισμού, η ανάγκη των βαθμών, στην οποία έχει ανταποκριθεί άριστα ο Αστέρας Αμαλιάδας. Είναι και ότι οι Βυσσινί στο σημερινό παιχνίδι απέναντι στην Καλαμάτα προσέφεραν και ωραίο θέαμα. Κάποιες στιγμές μαγείας όπου κρύφτηκε η μπάλα. Όπως μια σέντρα ακριβείας μέσα στην αντίπαλη περιοχή με ραμπόνα από τον Λόρι Κέρι, όπως πάλι ένα πάρσιμο της μπάλας και ντρίμπλα με το ίδιο πόδι σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Όπως ένα αριστοτεχνικό φάουλ στα δίχτυα του Γκόμεζ, όπως όταν κατά διαστήματα οι Βυσσινί έκρυψαν τη μπάλα με τη συνεχή κυκλοφορία τους, ένα ποδοσφαιρικό «ρόντο» που δυστυχώς, λόγω της ημέρας και της βροχής, δεν μπόρεσε να το δει πολύς κόσμος, ή τουλάχιστον εφάμιλλος κόσμος με τα παιχνίδια απέναντι σε Πανηλειακό και Βλαχιώτη.
Και πάμε στο δια ταύτα! Που λέει ότι καλά και τα τακουνάκια, καλή και η κλάση, αλλά η κούπα είναι κούπα. Και ο Αστέρας πρέπει να κερδίσει πάση θυσία στη Ζάκυνθο.
Ο Αστέρας λοιπόν, έχει όλα τα εχέγγυα να κερδίσει στη Ζάκυνθο και να πάρει το Πρωτάθλημα. Έχει καλύτερη ομάδα, έχει μεγαλύτερο κίνητρο, έχει καλύτερη ψυχολογία, έχει το προβάδισμα ηθικού έναντι του Βλαχιώτη που πρέπει να βρει τη δύναμη να κερδίσει μέσα στην Κάτω Αχαγιά, μια Αχαϊκή που θα «καίγεται». Έχει ένα Λόρι Κέρι σε μεγάλη φόρμα, αλλά πάνω απ΄ όλα, διαθέτει ένα σύνολο, το οποίο από τη στιγμή που ήρθε ο Σούλης Παπαδόπουλος μέχρι σήμερα, έχει μεταμορφωθεί. Ο Σούλης πέρα από τα αγωνιστικά-τακτικά στοιχεία που έχει προσθέσει στο παιχνίδι, έχει εμφυσήσει το πνεύμα του νικητή στην ομάδα. Μια ομάδα η οποία είχε τεράστια ψυχικά αποθέματα να κυνηγήσει για ένα γύρο, όντας πίσω με τέσσερις ολοκληρους βαθμούς. Μια ομάδα η οποία δεν τα παράτησε, αλλά συνέχισε να το πιστεύει, ότι μπορεί να πάρει αυτό που αξίζει, ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Με άλλα λόγια, δεν γίνεται να χάσει αυτό το Πρωτάθλημα ο Αστέρας. Διαθέτει την καλύτερη ομάδα, είναι πρώτος στη βαθμολογία, έχει την καλύτερη επίθεση, τον πρώτο και τον δεύτερο σκόρερ, είναι αήττητος με τον Σούλη Παπαδόπουλο για 18 συνεχόμενα παιχνίδια. Έχει βρει ένα ρυθμό, έχει ένα μομέντουμ που μαρτυρά ότι θα περάσει και το τελευταίο εμπόδιο στη Ζάκυνθο.
Ο Αστέρας έχει φτάσει στην πηγή και έφτασε η ώρα να πιει νερό. Το ρέμα δεν γυρίζει πίσω. Το Πρωτάθλημα αυτό δεν γίνεται να χαθεί…