Η ανάσα τούτης της γης είναι θηλυκό, είναι γυναίκα, είναι μάνα.
Είναι αυτή που προσφέρει απλόχερα από τα σώθηκα της, την συνεχεία της ζωής.
Είναι αυτή που μια ημέρα μόνο όπως η 8η Μάρτιου δεν φτάνει για να τις αναγνωρίσουμε τις θυσίες και τα επιτεύγματα της.
Φυσικά δεν προσπαθούμε να την θεωρήσουμε ανώτερο ον αλλά να τονίσουμε την σημαντικότητα της, θέλοντας να υπενθυμίσουμε την αξία και την θέση που πρέπει να έχει μέσα σε μια σωστά δομημένη κοινωνία όπου διακατέχετε από την ισότητα και την αξιοπρέπεια μεταξύ των δυο φύλων.
Από της 8 Μάρτιου του 1987 όπου διοργανώθηκε η πρώτη μεγάλη πορεία στην Ν. Υόρκη από εργαζόμενες στις βιοτεχνίες ενδυμάτων όπου διεκδικούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει πολλά.
Σε πολλές χώρες του κόσμου η γυναίκα θεωρείται ακόμη σκουπίδι, αναπαραγωγικό και κατώτερο ον και όσο υπάρχει στον κόσμο έστω και μια γυναίκα, ένας άνθρωπος που βιώνει άθλιες συνθήκες ζωής, εμείς δεν έχουμε δικαίωμα να γιορτάζουμε.
Την μεγαλύτερη ευθύνη την έχουμε οι ίδιες οι γυναίκες, εμείς που χαρίζουμε την ζωή πρέπει να αγωνιζόμαστε σκληρά ώσπου κάθε ζωντανό πλάσμα στον πλανήτη να έχει το δικαίωμα να ζήσει με σεβασμό και αξιοπρέπεια.
Κορτέση Άννα
