Θα έχετε παρατηρήσει κι εσείς ότι στην Ελλάδα το επίκεντρο του πολιτικού λόγου σχεδόν αποκλειστικά βρίσκεται στο ζήτημα των συντάξεων.
Ο πολιτικός χρόνος της χώρας μας δυστυχώς σήμερα ξεκινάει και τερματίζει με το κεφάλαιο « συντάξεις». Θα μειωθούν, θα αυξηθούν, θα παραμείνουν σταθερές οι συντάξεις; Άπειροι πολιτικοί διαξιφισμοί λαμβάνουν χώρα καθημερινά στα τηλεοπτικά πάνελ και τα κόμματα επικεντρώνονται στο ζήτημα αυτό. Αναμφίβολα είναι μείζονος σημασίας η σταθερότητα των εισοδημάτων των συνταξιούχων, που και την αγορά τονώνουν και αποτελούν όπως είναι η κατάσταση τα τελευταία χρόνια στη χώρα (δυστυχώς) το ισχυρό στήριγμα των οικογενειών. Όμως αντί να δίνονται τόσες μάχες και να σπαταλάται τόση φαιά ουσία για το κεφάλαιο αυτό, μήπως να δίναμε προτεραιότητα στο πώς θα υπάρξει επί της ουσίας ανάπτυξη που θα φέρει νέες θέσεις εργασίας, αύξηση εισοδημάτων, τόνωση της οικονομίας και αύξηση του βιοτικού επιπέδου όλων των πολιτών όλων των ηλικιών;;
Παρατηρώ με απογοήτευση ότι η καθημερινή ατζέντα δημοσιογράφων, των πολιτικών, των οικονομολόγων, των αναλυτών και κάθε προσώπου που ασχολείται με την πολιτική ως επί το πλείστον εστιάζει τους τελευταίους μήνες στις συντάξεις.
Στέρεψε το πολιτικό σύστημα από ιδέες, όραμα και προγραμματισμό για το αύριο της χώρας ή μήπως τελικά ως λαό μας οδήγησαν στην παγίδα της εξάρτησης της επιβίωσης της ελληνικής οικογένειας από τις συντάξεις και τα επιδόματα ανέχειας;
Ξεπουλιέται και μπαίνει ολόκληρη χώρα υποθήκη για να ζούμε μέσω δανεικών από συντάξεις και επιδόματα. Αυτό πού μας οδηγεί; Υπάρχει ελπίδα αν συνεχίσουμε έτσι με τόσο κοντόφθαλμες πολιτικές κυρίως ψηφοθηρικού χαρακτήρα; Κατηγορηματικά όχι! Το κέντρο βάρους πρέπει να είναι οι τρόποι ανάπτυξης και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας και όχι η συντήρηση μιας μίζερης κατάστασης που δεν οδηγεί πουθενά.
Τα καίρια ζητήματα που θα έπρεπε να συζητούνται καθημερινά και να ακούγονται σοβαρές προτάσεις κι απόψεις από όλους είναι η ανάπτυξη, η στήριξη της καινοτομίας, η στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ένα νέο ευέλικτο και σταθερό φορολογικό σύστημα και οι επενδύσεις.
Ο ελληνικός λαός δεν είναι επαίτης. Χρειάζεται δουλειές και παραγωγή και όχι επιδόματα ανεργίας που δημιουργούν στρατιές άεργων και προσώπων με κάθε είδους ψυχολογικά προβλήματα με απώτερο σκοπό τον έλεγχο της μάζας. Αν μάλιστα το φαινόμενο αυτό που δημιουργεί ανασφαλείς, φτωχούς και εξαρτημένους από τρίτους νέους που δεν θα τολμούν καν να σκεφτούν τη δημιουργία οικογένειας ζώντας από μισθούς πείνας και επιδόματα, το δούμε συνδυαστικά με το δημογραφικό πρόβλημα και την προβλεπόμενη σημαντική μείωση του ελληνικού πληθυσμού που αναμένεται στα επόμενα χρόνια, τότε θα αντιληφθούμε εύκολα ποιες θα είναι οι συνέπειες. Η Ελλάδα θα γίνει μια χώρα συνταξιούχων που το κράτος θα αδυνατεί να πληρώσει και ο ελληνικός λαός θα μειώνεται επικίνδυνα..
Οι πολιτικοί λοιπόν και όλοι όσοι ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν σοβαρά με την πολιτική, ας αναθεωρήσουν τις προτεραιότητες τους και ας αφήσουν τις ψηφοθηρικές τακτικές εις βάρος του αύριο της χώρας μας και κυρίως της νέας γενιάς.