Κι όμως τα κατάφερε! Ξεκινώντας σχεδόν από μηδενική βάση, με αρκετούς παίκτες να έχουν αποχωρήσει από την περσινή ομάδα, ο Ηλειακός αναδόμησε το ρόστερ του σε πολύ μεγάλο βαθμό. Και δημιούργησε μια ομάδα, η οποία χωρίς υπερβολή, φαντάζει αυτή τη στιγμή ως μια από τις διεκδικήτριες του τίτλου.
Τελευταία προσθήκη, ήταν ο Άγγελος Μπαρδούσης, ο στόπερ που χρειαζόταν η ομάδα, ένας παίκτης ο οποίος συνδυάζει την εμπειρία της θέσης, καθώς μην αγνοούμε ότι η θέση του κεντρικού αμυντικού, είναι μια ευάλωτη θέση και χρειάζονται ανά πάσα στιγμή αποτελεσματικές λύσεις. Με αυτόν, ο Ηλειακός έκλεισε το παζλ των μεταγραφών και τώρα, πηγαίνει για το κάτι παραπάνω. Για έναν παίκτη ας πούμε ο οποίος θα βγάλει ποιότητα στο μεσοεπιθετικό τρίτο. Ο παίκτης αυτός είναι ο Θανάσης Αντωνόπουλος, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκεται μια ανάσα από τα Λεχαινά. Ο Αντωνόπουλος, μπορεί να αγωνιστεί στο δεξί άκρο της επίθεσης, αντίθετο πόδι που λέμε. Για το αριστερό άκρο, υπάρχει ο νεαρός Παναγιώτης Παπασωτηρίου, ο οποίος μέχρι τώρα εντυπωσιάζει, ενώ σε περίπτωση που ο Ανδρέα Ζήκος θελήσει να δώσει μια διαφορετική διάσταση στο παιχνίδι, δοκιμάζει για αντίθετο πόδι από αριστερά τον Καλογερόπουλο, ο οποίος και αυτός τα πηγαίνει περίφημα, έχοντας πάντα κατά νου και την απόκτηση του Γιάννη Παρασκευόπουλου, για «ορθόδοξο» σχήμα στη δεξιά πτέρυγα. Με αυτό τον τρόπο ο Ζήκος μπορεί να πάει σε ένα πιο συμπαγές σχήμα με δυο πτέρυγες με το καλό πόδι, αλλά και σε πολύ τολμηρό, με δυο πτέρυγες αντίθετο πόδι. Πάντα στη μεσαία γραμμή υπάρχει ο Σωκράτης Τριτάρης, ο οποίος μπορεί να αξιοποιηθεί ανάλογα με το πού θα τοποθετείται ο Καλογερόπουλος, αξιοποιώντας τον Τσακοπιάκο σε άλλη θέση, ή σε άλλο σύστημα (αν πάει σε 4-2-3-1). Στα άκρα της άμυνας, υπάρχουν δυο αξιόλογοι παίκτες για κάθε πλευρά, όπως και για το κέντρο της άμυνας, όπου εκτός από τους Μπαρδούση, Γαργαρώνη, υπάρχουν οι «σημαίες» της ομάδας, Μουσερής και Κράγκαρης, οι οποίοι εκτός από στόπερ, μπορούν να προσφέρουν όπου αλλού τους ζητηθεί.