Κύπελλο Ηλείας. Ο θεσμός που είναι συνυφασμένος με την ΕΠΣ Ηλείας, ο θεσμός από τον οποίο ξεκίνησαν όλα το 1967, όταν και τα σωματεία της Ηλείας αποφάσισαν να αποσχιστούν από την ΕΠΣ Πατρών και να δημιουργήσουν τη δική τους Ένωση. Θα λέγαμε, ότι το Κύπελλο των Ποδοσφαιρικών Σωματείων Ηλείας, ήταν η αφορμή, η διοργάνωση που άναψε τη «σπίθα» για να αρχίσουν όλα, για την ακρίβεια, να ανάψει η δάδα, η οποία αποτελεί και το έμβλημα της Ένωσης. Πρώτα ήταν το Κύπελλο 21ης Απριλίου, όπως είχε ονομαστεί τότε για προφανείς λόγους, με δέκα ομάδες, το οποίο όμως έμελλε να σημαδευτεί από επεισόδια…
Γράφει ο Σοφοκλής Φραγκογιαννόπουλος
Τα πρώτα χρόνια, ήταν τα πέτρινα χρόνια. Τότε που οι τελικοί διακόπτονταν, όπως για παράδειγμα έγινε με την πρώτη επίσημη πλέον διοργάνωση, το 1969, όταν η ΕΠΣΗ είχε συσταθεί και διοργάνωνε και πρωτάθλημα. Όταν ο πρώτος τελικός Κυπέλλου, μεταξύ Πανηλειακού και Αστέρα, διεκόπη στο 50΄χωρίς νικητή. Ήταν η εποχή όπου η πολιτική κατάσταση στη χώρα δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή, το κανονιστικό πλαίσιο ήταν διάτρητο και το ποδόσφαιρο δεν είχε κατοχυρώσει την ανεξάρτητη λειτουργία του, το λεγόμενο αυτοδιοίκητο. Από τότε μέχρι σήμερα, πέρασαν δεκαετίες, τα γήπεδα από χωμάτινα απέκτησαν χόρτο, οι συνθήκες συνολικά άλλαξαν, το κανονιστικό πλαίσιο διαμορφώθηκε πιο ορθά, άρα υπήρχε θεσμική θωράκιση και το προϊόν να αναβαθμιστεί και ο τελικός κάθε χρόνο να αποτελεί τη γιορτή της ΕΠΣ Ηλείας, αλλά και πολλοί σπουδαίοι τελικοί με εκπλήξεις και δραματικό φινάλε να διεξαχθούν. Ποιος στ’αλήθεια θα περίμενε ότι το 2023, θα συζητάμε αν θα διεξαχθεί τελικός. Κάτι το οποίο είχαμε εδώ και σχεδόν ένα χρόνο επισημάνει, ότι μια σειρά άστοχων χειρισμών της ΕΠΣΗ, θέτουν σε κίνδυνο την ομαλή συνέχιση του Κυπέλλου, την ομαλή του πορεία. Τί κι αν τα είχαμε γράψει, δεν ίδρωσε το αφτί κανενός στην ΕΠΣΗ και συνέχισαν με τα ίδια λάθη, με τις ίδιες αστοχίες.
Πώς φτάσαμε μέχρι εδώ
Πώς φτάσαμε όμως μέχρι εδώ; Πώς μια σειρά άστοχων χειρισμών της ΕΠΣΗ, έφερε τα σημερινά αποτελέσματα, ο ιστορικός Πανηλειακός να αποσύρεται από τον προημιτελικό, ο ένας ημιτελικός να μην διεξάγεται με τον έναν ημι-φιναλίστ να αμφισβητεί ευθέως της διεξαγωγή κλήρωσης (και να έχει πολύ σοβαρά επιχειρήματα για όλο αυτό) και εν τέλει, πώς φτάσαμε η ΕΠΣΗ να μην βρίσκει ημερομηνία να διεξάγει τον τελικό και να πηγαίνει να τον ορίζει παραμονή εθνικών εκλογών, την ώρα που θα έχει παραλύσει η χώρα. Πώς είναι δυνατόν να συζητάμε ακόμα για τον τόπο διεξαγωγής του τελικού, ζήτημα το οποίο θα έπρεπε να έχει λυθεί από την προκήρυξη;
Καμία πειθαρχική θωράκιση του θεσμού
Πρώτο και μεγαλύτερο σφάλμα της ΕΠΣΗ, η οποία δεν διδάχθηκε τίποτα από τα περσινά γεγονότα, όταν ο Αστέρας αποσύρθηκε παραμονές του προημιτελικού με τον Πανηλειακό, αλλά και άλλες ομάδες. Δεν προέβλεψε αυστηρές ποινές στην προκήρυξη, σε περίπτωση που μια ομάδα αποσυρθεί. Και δεν προέβλεψε ποινές σε περίπτωση που μια ομάδα αποσυρθεί από τον τελικό. Όποιος ήθελε έφευγε, όποιος θέλει φεύγει.
Κύπελλο Ηλείας: Όποιος θέλει θα πληρώνει εκατό ευρώ και θα φεύγει
Πάμε κι όπου βγει
Κατ’αρχάς, θα πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Κανένα Κύπελλο στον κόσμο όλο, δεν αρχίζει, δεν προκηρύσσεται, χωρίς να είναι γνωστός ο αριθμός των ομάδων που μετέχουν. Διότι όταν δεν γνωρίζεις πόσες ομάδες μετέχουν, δεν μπορείς να διαμορφώσεις φόρματ. Υπάρχουν παραδείγματα ΕΠΣ, οι οποίες προκρίνουν στις επόμενες φάσεις κάποιες ομάδες, αλλά εν πάσει περιπτώσει, αυτές οι ομάδες πρέπει να δηλώσουν και συμμετοχή. Εδώ η ΕΠΣ, προχώρησε στην παράδοξη απόφαση, να προκρίνει ομάδες (Β΄ κατηγορίας) στη Β΄ φάση χωρίς αγώνα, ομάδες οι οποίες όμως δεν είχαν καν δηλώσει συμμετοχή. Με αποτέλεσμα να πάει όλη η διοργάνωση πίσω και όταν ήρθε η ώρα να παιχτεί η Β΄ φάση, καμία ομάδα της Β΄ κατηγορίας να μην δηλώσει συμμετοχή (σε αυτή την κατηγορία είναι προαιρετική η συμμετοχή). Αντί να βάλει τις ομάδες της Β΄ κατηγορίας, όσες το επιθυμούσαν, να παίξουν σε έναν προκριματικό γύρο και μάλιστα στην έδρα τους, το άφησε έτσι, με αποτέλεσμα να γίνει ο θεσμός άνω-κάτω.
Η τελική “16αδα”
Δεν υπάρχει κανένα Κύπελλο στον κόσμο, με νοκ-άουτ αναμετρήσεις, που να μην φροντίζει από ένα σημείο και πέρα να διεξάγονται κανονικοί γύροι. Και όταν λέμε γύροι, όλες οι ομάδες να παίζουν από μια φορά. Να γυρίζει δηλαδή το θέμα από όλους, έως τον τελικό. Γι’ αυτό και λέγονται γύροι. Και οι γύροι είναι ο τελικός, οι ημιτελικοί, οι οκτώ, οι δεκαέξι, οι τριάντα δυο (αν αυτό είναι εφικτό). Όταν η ΕΠΣΗ, είχε τη μοναδική ευκαιρία, διεξάγοντας τυπικά την κλήρωση της Β΄ φάσης, να προκρίνει και τις 14 ομάδες που είχαν απομείνει και στη Γ΄ φάση, να πάει σε κανονικό γύρο, φοβούμενη μην της ρίξουν την προκήρυξη, έκανε ένα τεράστιο σφάλμα. Έβαλε τους δεκατέσσερις να παίξουν σε μια Β΄ φάση, έμειναν εφτά και με τις δυο της Γ΄ Εθνικής, έμειναν εννέα. Δηλαδή λάθος αριθμός ομάδων!!
Καμία ανακοίνωση κλήρωσης
Η ΕΠΣΗ, υπέπεσε σε άλλο ένα πολύ σοβαρό λάθος. Ουδέποτε ανακοίνωσε την διεξαγωγή κλήρωσης, ανακοίνωσε στα σωματεία ότι θα διεξαχθεί κλήρωση συγκεκριμένης φάσης και όταν πήγαν εκεί, έγινε κλήρωση και για τους επόμενους γύρους. Τα παρευρισκόμενα σωματεία ήταν τέσσερα. Δυο από αυτά υποστήριξαν ότι η κλήρωση έγινε μέχρι τα ημιτελικά, ενώ τα άλλα, ότι έγινε μέχρι και τον τελικό. Ουδέποτε αυτή η κλήρωση ανακοινώθηκε, για να φτάσουμε ένα πρωί και η ΕΠΣΗ να υποστηρίζει ότι έκανε κλήρωση, η οποία και ανακοινώθηκε όταν οι ομάδες έμειναν τέσσερις.
Δεν υπήρξαν ημερομηνίες
Ένα ακόμα σφάλμα, ήταν στη διαχείριση των ημερομηνιών. Γνώριζε πολύ καλά ότι τον Μάιο, ο πρωταθλητής Ηλείας, έπαιζε μπαράζ ανόδου. Συνεπώς δεν μπορούσε να διεξάγει τελικό. Γνώριζε ότι οι ομάδες της Γ΄ Εθνικής και αυτές έχουν συμφωνίες με τους παίκτες μέχρι τον Μάιο. Δεν διδάχθηκε τίποτα από τον περσινό τελικό, όπου ο Αίας αναγκάστηκε να παίξει χωρίς τους ξένους του. Απουσία προγραμματισμού όμως και στους προηγούμενους γύρους, όπου χάθηκε πολύτιμος χρόνος, πολύτιμες Τεάρτες, χωρίς να παιχθούν γύροι. Και αν υπήρχαν Τετάρτες, δεν υπήρχαν κανονικοί γύροι, γιατί στον κανονικό γύρο, σε μια μέρα παίζουν οκτώ ζευγάρια και τελειώνει μια φάση των «16», όταν όμως υπάρχουν δεκατέσσερις ομάδες και δυο για μετά, απαιτούνται δυο Τετάρτες για να γίνουν οι ομάδες οκτώ. Απόδειξη αδέξιου χειρισμού και αυτή, σε μια χρονιά πιεσμένη από πλευράς ημερομηνιών. Με αποκορύφωμα, τον Αίαντα, ο οποίος χρειάστηκε να τελειώσει το πρωτάθλημα για να παίξει έναν γύρο Κύπελλο. Το ίδιο και ο Πανηλειακός, ο οποίοςκαι να ήθελε να σβήσει που λέει ο λόγος καμιά κάρτα από το πρωτάθλημα, δοκιμαζοντας και νέους παίκτες, δεν είχε τη δυνατότητα, πολύ απλά επειδή το Κύπελλο βρισκόταν στο «ψυγείο».
Και το αποκορύφωμα
Και το αποκορύφωμα όλων, μετά από ένα μπαράζ άστοχων χειρισμών, να μην υπάρχουν στ’ αλήθεια ημερομηνίες. Ούτε ημερομηνίες υπήρχαν, αλλά ούτε και ομάδες να παίζουν. Γιατί τουλάχιστον αν έπαιζαν οι ομάδες, να καταλάβουμε ότι δεν υπήρχαν ημερομηνίες. Εδώ όμως έγινε το παράδοξο, και οι ημερομηνίες να μην υπάρχουν, αλλά και οι ομάδες να μην παίζουν. Και να φτάνουμε σε έναν τέτοιο θεσμό κουρελού, να περιμένει η ΕΠΣΗ να διεξάγει έναν τελικό γιορτή, ο οποίος κινδυνεύει να εξελιχθεί σε παρωδία, αν τελικά διεξαχθεί. Και αντί να είναι ένα παιχνίδι-γιορτή, που όλοι περιμένουν να πάνε να το δουν, να είναι ένα παιχνίδι που θα εξελιχθεί σε πασαρέλα πολιτικών, υποψήφιων και μη, έξω από κάθε ποδοσφαιρική λογική και κουλτούρα. Έξω από κάθε τί από αυτό που θα ήθελε να δει ο κάθε υγιώς σκεπτόμενος φίλαθλος…
