Έφυγε από κοντά μας ένας άνθρωπος δραστήριος , γενναιόδωρος, ανοιχτόκαρδος, με ένα πλατύ χαμόγελο και μια μεγάλη αγκαλιά για φίλους και γνωστούς. Θεσσαλονικιός στην καταγωγή, με δεύτερη πατρίδα του τον Πύργο και ιδιαίτερα τον Ελαιώνα τόπο καταγωγής της συζύγου του. Στο όμορφο αυτό χωριό έχτισε σπίτι, σε αυτό ερχόταν για τις διακοπές του και σε αυτό επιθυμούσε να είναι η τελευταία του κατοικία.

Δυστυχώς ο κορονοιός μας τον πήρε από κοντά μας κι αφήνει ένα μεγάλο κενό καθώς η παρουσία του γέμιζε με χαρά όλους μας κάθε φορά που ερχόταν στην Ηλεία και βρισκόμαστε μαζί του. Όλοι περιμέναμε την γιορτή του Αγίου Νεκταρίου. Ο Κλεάνθης είχε χτίσει εκκλησάκι προς τιμή του Αγίου κι εκεί γινόταν δοξολογία χοροστατούντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ηλείας κκ. Γερμανού και του Θεοφιλέστατου Επισκόπου Ωλένης κκ. Αθανασίου. Κανείς δεν έχει ξεχάσει το γλέντι που ακολουθούσε μετά. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα βροντερά του γέλια και τα αστεία στα οποία πρωτοστατούσε. Όπως κανείς δεν θα ξεχάσει πόσο αθόρυβα και διακριτικά βοηθούσε όποιον είχε ανάγκη. Γιατί αυτός ήταν ο Κλεάνθης, ένας άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια και προσφορά.

Καλό σου παράδεισο αγαπημένε φίλε Κλεάνθη, θα σε θυμόμαστε πάντα.