Ήταν ο αρχιτέκτονας εκείνης της ανόδου, ο άνθρωπος που οδήγησε τον Πανηλειακό στην ιστορική επιτυχία του 2003, την άνοδο στη Super League 1 (τότε Α΄ Εθνική), σαν σήμερα, 25 Μαΐου, πριν από 17 χρόνια. Ο Σάκης Τσιώλης, μιλάει στο ilia.news, θυμάται κάποιες γνωστές ή άγνωστες πτυχές, κάποιες στιγμές εκείνης της επιτυχίας, αλλά κάνει και την αναγωγή στο σήμερα και στην πορεία της ομάδας, η οποία πιθανόν τη νέα σεζόν να παίζει στο τοπικό Πρωτάθλημα.
Του Σοφοκλή Φραγκογιαννόπουλου
Ο Σάκης Τσιώλης, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είχε την τύχη να χαρεί και την πρώτη άνοδο του Πανηλειακού στην Α΄ Εθνική, το 1995, ως ποδοσφαιριστής, πριν επαναλάβει την επιτυχία με την ιδιότητα του προπονητή οκτώ χρόνια μετά.
Όπως ο ίδιος λέει: «Ευτύχησα να είμαι και ποδοσφαιριστής στην πρώτη άνοδο και προπονητής στη δεύτερη. Ήταν σαν προπονητής σημαντικό γιατί ήταν το πρώτο Πρωτάθλημα που πήρα. Ήταν απίστευτες στιγμές που ζήσαμε εκείνο το βράδυ με τον Πατραϊκό. Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι είχαμε γύρω στις 2-3 χιλιάδες κόσμο και στη συνέχεια είχαμε οκτώ. Το τί επακολούθησε στην πλατεία και στο Δημαρχείο ήταν ανεπανάληπτο. Η ομάδα είχε πολύ ταλέντο με πολλούς και καλούς ποδοσφαιριστές για την εποχή εκείνη. Όλα αυτά βέβαια υπό την αιγίδα και την ηγεσία του Σάκη Σταυρόπουλου και του γιου του Γιώργου».
-Για το γεγονός ότι πολλοί δεν περίμεναν τον Πανηλειακό να φτάσει σε εκείνη την άνοδο, ανέφερε:
«Είχαμε δέσει μια νεανική ομάδα από την προηγούμενη σεζόν. Είχα πει στον Πρόεδρο από το καλοκαίρι, ότι εκείνη η ομάδα δεν μπορούσε να πάρει τίποτα άλλο πέρα από την άνοδο. Είχαμε μια πολύ καλή ομάδα, την οποία είχα αξιολογήσει από την προηγούμενη σεζόν. Στο ποδόσφαιρο βέβαια δεν ξέρεις ποτέ τί θα γίνει στο τέλος, αλλά ήμουν σίγουρος ότι εκείνη η ομάδα θα βρισκόταν στην πρώτη τετράδα. Υπήρχαν και καλές συνθήκες. Όπως το βοηθητικό γήπεδο που μας είχε φτιάξει ο Δήμαρχος. Είχαμε εκείνη την εποχή και έναν καταπληκτικό Γενικό Αρχηγό, τον Φάνη Παπαδόπουλο, ο οποίος έλυνε όλα τα προβλήματα και ιδιαίτερα με τον στρατό. Ο Φάνης Παπαδόπουλος ήταν ο «σκληρός» της ιστορίας, ο οποίος έκανε τακτικά και εφόδους στα σπίτια των ποδοσφαιριστών για να δει αν ήταν εκεί. Αλλά ήταν και ένας άνθρωπος ο οποίος όπου πήγαινε εκτός έδρας η ομάδα, δεν της πλησίαζε κανένας τον πάγκο. Νιώθαμε ασφάλεια. Και βέβαια είχα και καταπληκτικούς συνεργάτες. Πέρα από τον γυμναστή τον Παναγιώτη Παυλόπουλο, είχα τον Θοδωρή Βαγγόπουλο, έναν καταπληκτικό συνεργάτη, πολύ τίμιο και άνθρωπο της εμπιστοσύνης. Και επίσης, ένας καταπληκτικός άνθρωπος που ήταν στη διοίκηση, ήταν ο Αλέκος Κόρδας. Όταν θέλαμε κάτι να περάσουμε στον Σταυρόπουλο, είχαμε τον Αλέκο και το περνάγαμε. Γενικά είχαμε μια καλοκουρδισμένη ομάδα. Μέσα από τα πέντε-έξι Πρωταθλήματα που πήρα, νομίζω ότι αυτό ήταν το πιο φυσιολογικό. Διότι υπήρχε οργάνωση, αγάπη του κόσμου και ένα καταπληκτικό ρόστερ, με εξαιρετικούς παίκτες».
-Θυμίσαμε στον Τσιώλη, ότι ερχόμενος το 2001 στον Πύργο, έπειτα από μια άνοδο στη Β΄ Εθνική με την Αναγέννηση Καρδίτσας, είχε εκφράσει την βεβαιότητα ότι με τον Σάκη Σταυρόπουλο τιμονιέρη, ο Πανηλειακός θα είχε ρόλο πρωταγωνιστή και μόνο:
«Ερχόμενος από την Καρδίτσα και γωρίζοντας τον Σάκη Σταυρόπουλο, γνωρίζοντας τις δυνατότητές του, αλλά και την οργάνωση που παρείχε ο Δήμος με τα γήπεδα, ήμουν βέβαιος ότι και ο κόσμος θα βοηθούσε. Από την πρώτη σεζόν κιόλας θα μπορούσαμε την άνοδο, ωστόσο είχαμε δυο άσχημα αποτελέσματα. Θα μπορούσε ακόμα και από την πρώτη σεζόν να έχουμε ανέβει».
-Ο Σάκης Τσιώλης απάντησε στο τί είναι αυτό που θα θυμάται για πάντα από εκείνη τη σεζόν:
«Δεν μπορώ να ξεχάσω τους έξι εφτά χιλιάδες κόσμο μέσα στο γήπεδο. Λυπάμαι και νοσταλγώ σήμερα…».
-Για το «σήμερα», ο Σάκης Τσιώλης αναφέρει:
«Είναι τραγικό και μακάρι να μπορούσα με ένα μαγικό τρόπο να βοηθούσα. Στο ποδόσφαιρο τα πάντα είναι η οργάνωση και η διοίκηση. Και μετά ακολουθούν οι ποδοσφαιριστές. Αν δεν υπάρχει ο ηγέτης να έχει ένα όραμα και να κάνει μια οργάνωση, να μπει μετά και ο προπονητής και τα υπόλοιπα κομμάτια στο παζλ, δεν μπορεί να γίνει τίποτα».