Για ποιο λόγο να πάει κάποιος να παρακολουθήσει ένα παιχνίδι του Πανηλειακού; Ιδού η ερώτηση. Για να παρακολουθήσει την ομάδα, η οποία κάνει μια υπερπροσπάθεια να βρεθεί κοντά στις πρώτες θέσεις, να ανακτήσει το χαμένο της κύρος. Η προφανής απάντηση. Για να στηρίξει τους παίκτες και να τους βοηθήσει να φτάνουν σε νίκες. Η δεύτερη προφανής απάντηση. Λόγους για τους οποίους πρέπει να πάει κανείς στο γήπεδο, μπορεί να βρει πολλούς. Ένας από αυτούς, λέγεται Πέντρο Αουγκούστο Μότα Ντε Λίμα, ο κατά κόσμον Πεντρίνιο, «Πετράκης» δηλαδή ελληνιστί.
Του Σοφοκλή Φραγκογιαννόπουλου
Αυτός ο μικρός «μάγος», ο οποίος χαρίζει μια άλλη διάσταση στην ομάδα, μας κάνει να θυμηθούμε ότι πριν απ΄όλα και πάνω απ΄όλα, το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι. Κάποιες μαγικές ενέργειες, σε μικρά τετραγωνικά, άλλες οι οποίες πιάνουν και άλλες όχι, είναι κάτι σαν το… κερασάκι στην τούρτα στις προσπάθειές του. Όπως αυτό που πήγε χθες να κάνει, μια το βραζιλιάνικη τζίνγκα, ενώ βρισκόταν με πλάτη στον αντίπαλο κεντρικό αμυντικό έξω από την περιοχή, να σηκώσει τη μπάλα και να την περάσει από πάνω του, να γυρίσει και να βγει τετ-α-τετ με τον αντίπαλο τερματοφύλακα.
Ο Πεντρίνιο, του οποίου η φυσική θέση είναι στα άκρα, εναλλακτικά «δεκάρι», χθες μας προσέφερε έπειτα από εντολή του προπονητή του, άλλη διάσταση στο παιχνίδι του, αγωνιζόμενος στο κέντρο της επίθεσης. Ένας παίκτης ο οποίος μόλις και μετά βίας φτάνει σε ύψος το 1.70μ., αγωνίστηκε ανάμεσα στους υψηλόσωμους κεντρικούς αμυντικούς του αντιπάλου. Και όχι απλά τα κατάφερε, αλλά βοήθησε την ομάδα του να είναι επικίνδυνη. Έβγαινε πρώτος στη μπάλα, προσπαθούσε να γυρίσει γρήγορα μέτωπο προς την εστία, φρόντιζε να κινείται κατά πλάτος για να ανοίγει διαδρόμους, να αξιοποιεί τα εξτρέμ της ομάδας. Από χθες, το transfermarket, έχει αλλάξει θέση στον Πέντρο Αουγκούστο και τον χαρακτηρίζει κεντρικό επιθετικό. Στην πραγματικότητα, είναι ένας μοντέρνος all around επιθετικός, ο οποίος μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις της επίθεσης, ακόμα και του σέντερ φορ. Είναι ένας παίκτης ο οποίος μπορεί να κρατήσει τη μπάλα και να δώσει ανάσες στην ομάδα του, να δημιουργήσει ρήγματα, να κινηθεί ανάμεσα στις γραμμές, να ενθουσιάσει τον κόσμο. Είναι ένας απρόβλεπτος αντίπαλος για κάθε αμυντικό. Ένας παίκτης ο οποίος μόλις στα 22 του χρόνια, χαρακτηρίζεται από τη φιλοδοξία. Ένας φορ, τον οποίο ο Πανηλειακός πλήρωσε αδρά, ωστόσο εκείνος φροντίζει να δικαιολογεί τον λόγο και ασφαλώς, η επιλογή του να παίξει στον Πανηλειακό, αποτελεί για εκείνον το σκαλοπάτι για να φτάσει μια μέρα ακόμα πιο ψηλά. Μέχρι τότε, ο Πανηλειακός θα έχει έναν παίκτη να τον χαίρεται ο κόσμος του, να δίνει «χρώμα» στις Κυριακές των φιλάθλων. Μπορεί ο 22χρονος να μην είναι δα και ο… «μεγάλος Πέτρος» του Πύργου, ο αξεπέραστος Τζόρτζεβιτς, αλλά σίγουρα είναι ένας «μικρός Πέτρος», ένας Πεντρίνιο, τον οποίο αξίζει κάποιος να πάει να παρακολουθήσει.