Εγώ σε αναμονή, αυτός σε προσμονή – όπως μου είπε -.
Δεν το κατάλαβα αλλά δεν πρόλαβα και να ρωτήσω, διότι ήρθε η πρώτη ερώτηση από αυτόν .
Κατεβαίνεις για Δήμαρχος; Γέλασα !!! Ο Υποψήφιος Δήμαρχος κατεβαίνει ;;; τον ρώτησα!
Γέλασε. Κατεβαίνει πριν ανέβει ψηλά και δεν τον ξαναδούμε, μου είπε ,συνεχίζοντας.
Γιατί κατεβαίνεις; συνέχισε.
Πρώτον δεν <κατεβαίνω >, ούτε φιλοδοξώ να ανέβω αλλά θα ασχοληθώ πιο σοβαρά και πιο επισταμένα του απάντησα.
Γιατί; με ξαναρώτησε
Διότι δεν μου αρέσει ο τρόπος ζωής στην Πόλη μας, θέλω να τον βελτιώσω, ώστε να ζήσουμε όλοι μαζί σε μια καλύτερη Πόλη.
Πλάκα μου κάνεις, λέει .
Όλοι οι συνομήλικοι μου έφυγαν ή φεύγουν και εγώ είμαι άνεργος. Πως θα μου βελτιώσεις την ζωή;
Θα δημιουργήσω ένα γραφείο προσέλκυσης επενδύσεων στην περιοχή και ένταξης των σχεδιασμών σε Ευρωπαϊκά προγράμματα, είτε αυτόνομα είτε σε συνδυασμό με Ιδιώτες, αρκεί να εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας μακροχρόνιας απασχόλησης.
Η Περιοχή μας έχει εξαιρετικά πλεονεκτήματα προσέλκυσης επενδύσεων αλλά οι Επενδυτές για να πάρουν τέτοιες αποφάσεις χρειάζονται ένα φιλικό περιβάλλον βοήθειας από τους θεσμικούς εκπροσώπους της Περιοχής [Προμελέτες, έρευνες, και Πίνακες Δυναμικού εργαζομένων στην Περιοχή κ.α ].
Παράλληλα, ο Δήμος θα πάρει πρωτοβουλίες επενδύσεων σε τομείς ευρύτερων κοινωνικών και οικονομικών αναγκών [όπως οι Ενεργειακές Κοινότητες, Συνεταιριστικές Αναπτυξιακές πρωτοβουλίες Οικοτεχνιών κ.α ]
Κάτσε μου λέει. Πήρες φόρα !
Εσύ με έσπρωξες, του λέω συνεχίζοντας .
Θα μείνεις εδώ, του λέω και θα κάνω ότι μπορώ να γυρίσουν και αρκετοί από όσους έφυγαν. Εάν έχουν αξιοπρεπή εργασία, εάν τα παιδιά τους θα έχουν ένα καλό σχολείο, εάν όταν κυκλοφορούν δεν φοβούνται τα αδέσποτα σκυλιά, τα οποία έχουν υποχρέωση και ειδικά κονδύλια οι Δήμοι για να τα φροντίζουν, εάν έχουν ένα χώρο να παρκάρουν έστω και για λίγο, πηγαίνοντας τα παιδιά τους φροντιστήριο, τότε όλοι θα μείνουν. Τέλος, θα μείνεις στην ΑΜΑΛΙΑΔΑ ΕΣΥ και οι άλλοι νέοι, εάν δεν αφήσουμε ούτε ευρώ από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ αναξιοποίητο προς γενικό όφελος, σε μια μεγάλη πλατεία διαλόγου με ΟΛΟΥΣ για ΟΛΑ.
Με διακόπτει, ρωτώντας πάλι – με αγωνία- τούτη την φορά. Θα κατέβεις ???
Θα κατέβω, του λέω γελώντας, είτε ως πρώτη είτε ως τελευταία, αρκεί οι Συνοδοιπόροι σε αυτή την πορεία, να εμπνέουν όνειρα για μια καλύτερη ζωή όλων μας και με μεγάλη ασφάλεια ότι δεν θα τα ξεχάσουν την επόμενη μέρα,όπως γίνεται μέχρι σήμερα.
Γέλασε και ετοιμάστηκε να φύγει. Τότε τον ρώτησα .
Γιατί ονόμασες τον χρόνο σου προσμονή;
Κοίταξε μια όμορφη μικρή ξανθιά που περνούσε την πλατεία και μου είπε.
Διότι περίμενα να περάσει, δείχνοντας την με το βλέμμα του.
Φρόντισε να ερωτευθείς και εσύ την ΑΜΑΛΙΑΔΑ, μου είπε, εάν θέλεις να κάνεις κάτι καλό για αυτήν!
Είμαι ήδη ερωτευμένη μαζί της ,του απάντησα … αλλά δεν νομίζω να με άκουσε, είχε ήδη φύγει!
Πόσο φανταστική θα μπορούσε θεωρείτε, να είναι αυτή η ιστορία;;;!!!
