Τιμή στα 32 παλληκάρια που έπεσαν για τον τόπο μας…….
Με την παρουσία δεκάδων πολιτών, παρά την συνεχή βροχόπτωση, τελέστηκε το πρωί της Κυριακής 19 Οκτωβρίου 2025 στην θέση Χαβαρόβρυση του Δήμου
Ήλιδας το Μνημόσυνο για τους 32 άνδρες του Αποσπάσματος του Ανθυπολοχαγού Παπανικολόπουλου Ελευθερίου. Μάλιστα ήταν η 25 η συνεχής τέλεση του Μνημοσύνου, που ξεκίνησε ως πρωτοβουλία πολιτών της Ηλείας το 2001.
Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσαν οι εφημέριοι Χαβαρίου π. Δημήτριος Αστερής και π. Διονύσιος Ράλλης, που ανέγνωσαν όλα τα ονόματα των Ηλείων και Αχαιών
στρατευσίμων ανδρών που έχασαν την ζωή τους σε ενέδρα ανταρτών στις 22 Οκτωβρίου 1947. Το γεγονός αυτό ήταν μία από τις πιο μαύρες σελίδες της Μετακατοχκής περιόδου του τόπου. Ο καθηγητής φιλόλογος κ. Γεώργιος Κουρκούτας μετέφερε μήνυμα της οικογένειας του Ελ. Παπανικολόπουλου, καθώς ο κ. Θεόδωρος Παπανικολόπουλος από το Αίγιο λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών αδυνατούσε να προσέλθει.
Ομιλία και παρουσίες….
Ακολούθως ο ιατρός και τ. Δημοτικός Σύμβουλος Αμαλιάδος κ. Διονύσιος Δρακόπουλος, μέσα σε βροχή, εκφώνησε μικρό λόγο για την σημασία του Μνημόσυνου, που είναι μία απόδοση τιμής σε όσους πολέμησαν για τον τόπο, σε μία εποχή, όπως τόνισε, σαν την σημερινή όπου πολλοί επιδιώκουν την σκόπιμη σιωπή ή προχωρούν σε παραχάραξη της Ιστορίας.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την τήρησης ενός λεπτού σιγής εις μνήμην των πεσόντων και την ανάκρουση του Εθνικού ύμνου. Το παρών πέραν των άλλων
έδωσαν συγγενείς των θυμάτων, ο Πρόεδρος της Ε.Α.Α.Α. Ηλείας κ. Σωτ. Γαραντζιώτης, ο Προέδρος της Ένωσης Φυσικών Αρκαδίας κ. Ζαχ. Ζαχαρόπουλος,
ο τ. Δημοτικός Σύμβουλος Ήλιδας κ. Πέτρος Πυλαρινός, ο εκπρόσωπος του Συνδέσμου Αλεξιπτωτιστών Ελλάδος κ. Κ. Τσιχλιάς, οι απόστρατοι Αξιωματικοί
Πολεμικής Αεροπορίας κ. Γ. και Χρ. Μπερούκας κ.ά.
Ομιλία Διονυσίου Δρακόπουλος στο Μνημόσυνο της Χαβαρόβρυσης
Φόρος τιμής στα νέα αυτά παιδιά που έπεσαν υπέρ Πατρίδος
Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025
Σεβαστοί Πατέρες της Εκκλησίας μας, Αγαπητοί Πατριώτισσες, Πατριώτες,
Για μία ακόμη συνεχή χρονιά βρισκόμαστε σε αυτόν τον τόπο, για να αποτίσωμε φόρο τιμής στα νέα αυτά παιδιά που έπεσαν υπέρ Πατρίδος υπό τον γενναίο Ανθυπολοχαγό Ελευθέριο Παπανικολόπουλο.
Ιερά υποχρέωσις να τιμώνται οι πεσόντες υπέρ Πατρίδος, πολλώ μάλλον όταν η θυσία τους συνδέεται με κομβικά και καθοριστικά γεγονότα για την ίδια την τύχη της χώρας και την πορεία της στο διεθνές Γεωπολιτικό Γίγνεσθαι.
Τα παιδιά αυτά υπήρξαν μάρτυρες της Πατρίδος σε αυτή την δύσκολη εποχή για την χώρα, όταν καθημαγμένη προσπαθούσε να επουλώση τις πληγές των πολυετών αιματηρών γεγονότων που τελικά έφθασαν σχεδόν δεκαετία μέχρι και το 1949.
Η προσφορά των παιδιών προς την Πατρίδα ήταν η προστασία των συμπατριωτών τους της υπαίθρου αλλά και των πόλεων της περιοχής από τις καταδρομικές, ληστρικές επιθέσεις των ανταρτών του λεγομένου «Δημοκρατικού Στρατού», των «κατσαπλιάδων» όπως τους έλεγε ο λαός για το «πλιάτσικο» που έκαναν αρπάζοντας και τρομοκρατώντας. Έκαναν όμως και κάτι άλλο, τις βίαιες στρατολογήσεις ανδρών της υπαίθρου αλλά και ….παιδιών (!). αυτό το έγκλημα του
«Παιδομαζώματος» που έλαβε μεγάλες διαστάσεις το επόμενο έτος, το 1948, κυρίως στα βόρεια σύνορα όπου έστελναν τα παιδάκια στις Κομμουνιστικές χώρες.
Η προσφορά αυτών των νέων…..
Ο λαός της υπαίθρου αγαπούσε τα παιδιά αυτά που τον προστάτευαν και ένοιωθαν ασφαλείς με την παρουσία τους. Γι’ αυτό μεγάλη ήταν η οδύνη με την τραγική απώλειά τους.
Πρέπει να αναφερθή όπως και παλιότερα ότι τις προηγούμενες ημέρες και ώρες προ της ενέδρας οι αντάρτες είχαν αποκλείσει τους κατοίκους της περιοχής για να μη ειδοποιήσουν το άγημα. Μάλιστα με έχει ενημερώσει ηλικιωμένη γυναίκα, μικρό κορίτσι τότε, ότι είχε προσπαθήσει να ειδοποιήση τα παιδιά και δεν πρόλαβε λίγο προ της επιθέσεως, περιγράφοντας τις σκηνές με μεγάλη οδύνη.
Επίσης με διεβεβαίωσε ότι εκείνες τις ημέρες οι αντάρτες άρπαξαν δέκα παιδιά της περιοχής, τα οποία ουδέποτε ευρέθησαν. Εχάθησαν τα ίχνη τους τελείως και μετά την λήξιν των γεγονότων!
Ήταν η τελευταία φάσις του λεγομένου «Εμφυλίου», ο χαρακτηριζόμενος 3ος Γύρος, όταν η χώρα εύρισκε και πάλι μπροστά της αυτούς που εσφετερίσθησαν την Εθνική Αντίσταση προς αλλότριους σκοπούς, την κατάληψι της εξουσίας όποτε εύρισκαν τις συνθήκες που τους ευνοούσαν και επεξεργάζοντο. Ελειτούργησαν αντιθέτως προς τον ενωτικό αγώνα και έρριξαν τελικά την χώρα σε μεγάλες περιπέτειες μέχρι και τον κίνδυνο Εδαφικού της ακρωτηριασμού.
Ο όρος «Εμφύλιος» είναι αόριστος. Πρέπει να ξέρουμε τα χαρακτηριστικά, τι υπερασπίζεται η κάθε πλευρά.
Η χώρα μας υπερασπίζετο την Ελευθερία της, την εδαφική της ακεραιότητα, την αποφυγή ολισθήσεως σε στυγνό Κομμουνιστικό καθεστώς όπως οι γειτονικές χώρες.
Η άλλη πλευρά εσφετερίσθη την Εθνική Αντίσταση, ενήργησε διαφορετικά αντιθέτως, όχι Ενωτικά για τους απώτερους σκοπούς. Υπό το προσωπείον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, το οποίον εχειραγώγησε, το ΚΚ όταν απέκτησε την δύναμι και τον έλεγχο εκινήθη διχαστικά για τους απώτερους σκοπούς.
Ποιος ξεκίνησε τον «Εμφύλιο»;
«Ποιος ήρξατο χειρών αδίκων»; Εφήρμοσε την «συνταγή» του Λένιν: «Μετατρέπετε τους Εθνικούς και Απελευθερωτικούς Αγώνες σε Εμφυλίους προς κατάληψιν της Εξουσίας»!
Εν τάχει η τακτική του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ (ελκυστικός συνειρμικώς τίτλος) και πώς απέβη η πλέον πολυμελής Οργάνωσις:
1.Άφθονος οπλισμός από τους Συμμάχους δια ρίψεων.
2.Άφθονο χρήμα, Λίρες που δεν απεδίδοντο πλήρως στον πληθυσμό, εν αντιθέσει προς τις άλλες οργανώσεις.
3.Βιαία στρατολόγησις, βία σε όσους ανθίσταντο, στρατολόγησις παιδιών.
4.Πισώπλατο χτύπημα των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων.
5.Εξόντωσις, διάλυσις, υποχρεωτική ένταξις. Δολοφονία Δημητρίου Ψαρρού, Χρήστου Καραχάλιου (συμπατριώτη μας από Ολυμπία).
6.Οικονομία δυνάμεων για τους μελλοντικού σκοπούς. Ομολογία Κώστα Καραγιώργη και άλλων.
7.Χτυπήματα μεμονωμένων τμημάτων του εχθρού, φρουρές κλπ. επέσυραν την μήνιν των κατακτητών, όπως στο Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, που αφέθησαν ανυπεράσπιστα!
Αντιθέτως, ο Ζέρβας και οι άλλες Αντιστασιακές οργανώσεις, επέμεναν στον Ενωτικό Αγώνα!
Όμως, μετά τον Γοργοπόταμο, όπου ο Βελουχιώτης μετά μεγάλη κωλυσιεργία εσύρθη τελικά από τον Ζέρβα που έφθασε μετά από πορεία 150 χιλιομέτρων, επεδόθη την επαύριον στην καταδίωξί του!
Εντυπωσιακό γεγονός συνέβη όμως στην Ήπειρο λίγο μετά, όταν ο καταδιωκόμενος Ζέρβας κατόρθωσε να εγκλωβίση στην λεγομένη «Χαράδρα των Μελισσουργών» τον Βελουχιώτη με διάταξι κατά κράτος εξοντώσεως λόγω της γνώσεως του εδάφους. Και όμως, του στέλνει μήνυμα: «Άρη, φύγε, σε αφήνω να γλιτώσης γιατί επιμένω στον Ενωτικό Αγώνα»! Και τον άφησε.
Πέραν όλων αυτών, η συμμέτοχή στον λεγόμενο «Δημοκρατικό Στρατό» των λεγομένων «Σλαβομακεδόνων» κατά τον 3 ο Γύρο, ουσιαστικά βουλγαρικής καταγωγής και προγόνων των Σκοπιανών, ακυρώνει περαιτέρω την έννοια του «Εμφυλίου».
Εξ άλλου ήδη από το 1924, γενόμενο δεκτό το ΚΚΕ από την «Κομιντέρν», προσυπέγραψε το Σοβιετικό σχέδιο προς απόσπασιν της Μακεδονίας και της Θράκης από τον Εθνικό κορμό συνοδευόμενο από προδοτικά κατάπτυστα κείμενα που δεν μπορούν να κρύψουν!
Δηλαδή έθεταν θέμα εδαφικό εναντίον της χώρας και υπέρ καιροφυλακτούντων εχθρικών γειτόνων!!!
Αυτό λίγο έλειψε να το εφαρμόσουν επί του πεδίου και το 1949 (με την 5 η Ολομέλεια).
Καταπέλτης όμως ο γνωστός Τάκης Λαζαρίδης ως αυθεντικός γνώστης του χώρου και των γεγονότων περιγράφει στο γνωστό βιβλίο του «Ευτυχώς ηττηθήκαμε, σύντροφοι»: «Για κείνους που θέλουν να βλέπουν κατάματα την αλήθεια, η λογική απάντηση είναι μία. Ο Εμφύλιος Πόλεμος ξέσπασε στην Πατρίδα μας γιατί έτσι αποφάσισε ο Στάλιν. Και οι ηγέτες του ΚΚΕ πιστοί στην αρχή του Προλεταριακού Διεθνισμού-το ΚΚΣΕ ως ηγετική Δύναμη αποφασίζει-και τα άλλα ΚΚ εκτελούν».
Και η επιβεβαίωσις του Ν. Ζαχαριάδη: «Εκπληρώσαμε τον Διεθνιστικό μας Χρέος»!
Τέρμα στην παραχάραξη της Ιστορίας
Αγαπητοί Πατριώτες, Πατριώτισσες, έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν πολλά συντριπτικά στοιχεία για την δόλια τακτική της άλλης πλευράς που εσφετερίσθη την Εθνική Αντίσταση και τα αποτελέσματά της. Εσταθήκαμε όμως και στο ανθρώπινο δράμα αγνών Πατριωτών που με άδολη διάθεσι εγκλωβίσθησαν από «Αχυρένιες ηγεσίες» στα γρανάζια Εθνομηδενιστών αλλοτρίων σκοπών.
Αλλού ξεκίνησαν, αλλού ευρέθησαν. Επλήρωσαν όμως αυτοί στο τέλος συνέπειες όταν οι άλλοι κατέφυγαν στις κομμουνιστικές χώρες, αμετανόητοι με το «Όπλο παρά πόδα».
Πάντα ελυπούμεθα για τις ασύμμετρες συνέπειες συνανθρώπων μας της άλλης πλευράς για να είμαστε ειλικρινείς και όχι άδικοι, εν αντιθέσει με αυτού από την πλευρά των ηττημένων που απαντούν με μισαλλοδοξία.
Όμως, η εκτεταμένη προκλητική παραχάραξις της Ιστορίας και η παρανοϊκή απενεχοποίησις και ασυλία της εν γένει Αριστεράς μάς υποχρεώνει να μη εφησυχάζωμε, μόνον και μόνο προς περιφρούρησιν της Αληθείας και την προστασία των νεωτέρων από την στρέβλωσιν, τον αφιστορισμό, την δαιμονοποίησι του Πατριωτισμού.
Η απάτη περί της «Λήθης»-«Μαϊμού», ας μού επιτραπή, έχει φθάσει να προκαλούν και ανταρτόπληκτες πόλεις και να στήνουν προτομές ανταρτών και άλλων ξένων πρακτόρων. Διαθέτουν δε άφθονο χρήμα.
Ας προσμετρήσουν όμως κάποιοι τις ευθύνες τους για την ενδοτικότητά τους, όπως και για το ότι άφησαν να περάση η προδοσία των Πρεσπών!
Σε αυτόν τον τόπο της θυσίας τιμάμε την μνήμη των παλληκαριών αυτών που έπεσαν υπέρ Πατρίδος. Τιμάμε ταυτοχρόνως και όλους εκείνους που θυσιάσθηκαν για την Πατρίδα εκείνη την περίοδο και συνετέλεσαν στην τελική Νίκη, ώστε η χώρα μας να παραμείνη Ελεύθερη και να συνεχίση στην σωστή πλευρά της Ιστορίας.
Τιμάμε την μνήμη του Κωνσταντίνου Κατσίφα που εδολοφονήθη κάποια 28 η Οκτωβρίου κρατώντας την Ελληνική Σημαία. Το γεγονός το εσκέπασαν με τον χειρότερο τρόπο.
Τιμάμε τους νεκρούς υπερασπιστές της Μάχης της Αμαλιάδος που ακολούθησε μετά από λίγο και που κοντόφθαλμές σκοπιμότητες κατήργησαν την Πολιούχο Αγία Αικατερίνη.
Έχομε θέσει το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, για να τιμηθούν και πάλι από την Πόλι οι πεσόντες υπερασπιστές της και δεν θα σταματήσωμε να το διεκδικούμε.
Τιμή και Δόξα στους Νεκρούς μας. Αθάνατοι!
Διονύσιος Δ. Δρακόπουλος,
ιατρός-τ. Δημοτικός Σύμβουλος Αμαλιάδος
