Την Δευτέρα 30 Μαρτίου συμπληρώνονται 68 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη, που μαζί με τους συντρόφους του, το Μπάτση, τον Αργυριάδη, τον Καλούμενο, πήραν τη θέση τους δίπλα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης.

Η Τομεακή Επιτροπή Ηλείας του ΚΚΕ, ανακοινώνει ότι για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας και στο πλαίσιο των μέτρων πρόληψης και προφύλαξης από την πανδημία του κορωνοϊού, αναβάλλεται η εκδήλωση στην πλατεία Ν. Μπελογιάννη, στην Αμαλιάδα, την πόλη που γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα.

Την Δευτέρα θα κατατεθούν λίγα κόκκινα γαρύφαλλα στην προτομή του Ν. Μπελογιάννη στην ομώνυμη πλατεία και στο μουσείο Ν. Μπελογιάννης στην Αμαλιάδα, από αντιπροσωπεία της Τομεακής Επιτροπής Ηλείας του ΚΚΕ.

Τιμούμε τους κομμουνιστές, τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος, άλλους αγωνιστές που συμπορεύτηκαν με το ΚΚΕ και έμειναν αλύγιστοι στις εξορίες, τα εκτελεστικά αποσπάσματα, στην παρανομία, στις τεράστιες δυσκολίες του ένοπλου αγώνα, τόσο στην περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης, όσο και στην πάλη του ΔΣΕ, την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα τον αιώνα που πέρασε.

Τιμάμε στο πρόσωπο του Ν. Μπελογιάννη την ιστορία του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα. Ο Μπελογιάννης αναδείχθηκε μέσα απ’ την ηρωική πάλη του λαού μας, του ΚΚΕ. Ήταν σάρκα απ’ τη σάρκα τους. Οι λαογέννητοι ηγέτες, σαν τον Μπελογιάννη, που έδωσαν και τη ζωή τους για την υπόθεση της εργατικής τάξης, του σοσιαλισμού, αποτελούν το ζωντανό παράδειγμα της αστείρευτης δύναμης που έχει η ταξική πάλη, όταν οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι παίρνουν την τύχη και το μέλλον στα δικά τους χέρια. Αυτή είναι που γεννά την αντοχή, κάτω απ’ όλες τις συνθήκες. Ήξερε τι τον περίμενε, ήξερε ότι μπορούσε αν ήθελε να κερδίσει τη ζωή του, με μια δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ και των ιδεών του, αλλά έφτασε συνειδητά μέχρι την υπέρτατη θυσία.

Γιατί αγαπούσε την εργατική τάξη, το λαό, είχε ακλόνητη πίστη στο Κόμμα και στην πάλη για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ο Μπελογιάννης ζει γιατί το κίνημα που τον έθρεψε και τον διαπαιδαγώγησε, ζει και αναπτύσσεται. Μέσα σε αυτό το κίνημα, σε αυτό το κόμμα, το ΚΚΕ, έμαθαν όλοι οι Μπελογιάννηδες να παλεύουν «χωρίς ύπνο και ξεκούραση για να φτιάξουν έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».