• ΑΘΛΗΤΙΚΑ
  • Αφιέρωμα: Όταν ο νεοφώτιστος στην Α1 Ξενοφών εξέπληξε την Ηλεία κατακτώντας τον τίτλο!

Αφιέρωμα: Όταν ο νεοφώτιστος στην Α1 Ξενοφών εξέπληξε την Ηλεία κατακτώντας τον τίτλο!

Αποτέλεσε ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη από καταβολής του Πρωταθλήματος Ηλείας. Ο Ξενοφών, μια ομάδα η οποία ήρθε «νεοφώτιστη» στη μεγάλη κατηγορία, χωρίς ισχυρό οικονομικό παράγοντα, χωρίς ιδιαίτερα ηχηρές μετεγγραφές, κατάφερε να κατακτήσει και τον τίτλο και να ανέβει στη Γ΄ Εθνική (την τότε Δ΄ Εθνική). Η επιτυχία αυτή, ήρθε στο πιο συναρπαστικό ίσως Πρωτάθλημα της ιστορίας. Ήταν το πρώτο Πρωτάθλημα από τα δυο της ιστορίας των Στρατηγών. Και αν η περσινή ομάδα, ήταν πια ώριμη και έτοιμη και για πορεία στη Γ΄ Εθνική, εκείνος ο Ξενοφών ήταν ακόμα στα πρώτα του βήματα.

 

Του Σοφοκλή Φραγκογιαννόπουλου

Αν ο περσινός Ξενοφών, έμοιαζε πιο έτοιμος από ποτέ και «καταδικασμένος» να κερδίσει, «υποχρεωμένος να πάρει το Πρωτάθλημα ακόμα κι αν δεν ήθελε», όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο Κώστας Φωτόπουλος, ο Ξενοφών του 2008-09, ήταν κάτι άλλο. Το Πρωτάθλημα που κατέκτησε, θα αποτελούσε μια τεράστια έκπληξη. Θα ήταν μια τεράστια υπέρβαση για εκείνον. Μια έκπληξη για το ευρύ κοινό βεβαίως, καθώς για τους γνωρίζοντες, ήταν το επιστέγασμα μιας προσπάθειας που ξεκίνησε από χαμηλά. Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια επιτυχία η οποία μεγάλωσε τον Ξενοφώντα και τον έκανε στα επόμενα χρόνια μια υπολογίσιμη δύναμη, η οποία και έφτασε πέρσι στο ιστορικό τρεμπλ, διαθέτοντας μια ομάδα πιο έτοιμη από ποτέ να πρωταγωνιστήσει και στη Γ΄ Εθνική, μια ομάδα η οποία για οικονομικούς και μόνο λόγους δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει τη δεύτερη συμμετοχή της σε μια εθνική κατηγορία. Εκείνη η ομάδα του Ξενοφώντα, ήταν ο προπομπός των όσων θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια, με αποκορύφωμα το περσινό τρεμπλ.

 

Μια προσπάθεια που ξεκίνησε από χαμηλά

Η προσπάθεια εκείνης της εποχής στον Ξενοφώντα, είχε ξεκινήσει από πολύ χαμηλά. Το ξεκίνημα σηματοδότησε η είσοδος στα διοικητικά πράγματα του Άγγελου Κουή, εμβληματικού ηγέτη του Ξενοφώντα σήμερα. Ο φιλόδοξος οδοντίατρος, επίτιμος Πρόεδρος πια, ανέλαβε τότε να ξαναβάλει τον Ξενοφώντα στον δρόμο των επιτυχιών, σε μια εποχή που οι Στρατηγοί είχαν βρεθεί πολύ χαμηλά, στη δεύτερη τοπική κατηγορία. Ο Ξενοφών, ο οποίος τη σεζόν 2001-02, τερμάτισε στην προτελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα, μόλις μια θέση πάνω από την ουραγό ΑΕΚ Πύργου, πήρε τον δρόμο για την Α2 (τότε Β΄ τοπική κατηγορία). Η άνοδός του το 2000-01 δεν θα διαρκούσε για πολύ και το ποδόσφαιρο στην Κρέστενα θα έμπαινε σε μια περίοδο παρακμής, στην οποία ο Ξενοφών για μια πενταετία θα βολόδερνε στη Β΄ κατηγορία, κάπου στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, με αποκορύφωμα τη σεζόν 2006-07, οπότε και ο Ξενοφών θα τερμάτιζε μόλις στη 10η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Α2, πίσω από ομάδες όπως η Δόξα Νέας Μανολάδας (καμία σχέση τότε με τη Δόξα που γνωρίζουμε σήμερα), ο Ερμής Πλατάνου, τα Μακρίσια, ο Πανωλενιακός, ο Ατρόμητος Καβασίλων, ο Ολυμπιακός Ζαχάρως (λίγο πριν την οριστική διάλυσή του λόγω χρεών και μετατροπή του σε Κόκκινη Θύελλα), ο Αχιλλέας Νεοχωρίου, η Νίκη Τραγανού (καμία σχέση με αυτό που ξέρουμε σήμερα), αλλά και ο Απόλλων Δουνεΐκων (λίγο πριν την οριστική του διάλυση και αυτός). Τη σεζόν 2007-08 όλα άλλαξαν. Ο Άγγελος Κουής είχε μπει ήδη στα πράγματα πετυχαίνοντας την παραμονή. Το πάθημα της προηγούμενης σεζόν είχε γίνει μάθημα. Ο Ξενοφών δυνάμωσε, οργανώθηκε και κατάφερε υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Μπατζάκα, τερματίζοντας δεύτερος σε ισοβαθμία με τον Αχιλλέα Νεοχωρίου και ένα βαθμό πάνω από τον τρίτο Ολυμπιακό Ζαχάρως, να ανέβει και πάλι στη μεγάλη τοπική κατηγορία. Η επόμενη σεζόν, θα έβρισκε τους Στρατηγούς, «νεοφώτιστους» στην Α1.

Η μεγάλη πρόκληση, είχε ήδη αρχίσει…

 

Το περιβάλλον εκείνη την περίοδο

Εκείνη τη σεζόν, η Ηλεία είχε τέσσερις ομάδες στη Δ΄ Εθνική. Τον Πανηλειακό, τον ΠΑΟΒ, τη Δάφνη και το Κάστρο. Ο Αστέρας, προερχόμενος από υποβιβασμό, είχε μπει σε μια περίοδο παρακμής. Η φιλόδοξη Πρόεδρος Ρούλα Γκουβίτσα, μπήκε στην ομάδα, αλλά δεν είχε τα χρονικά περιθώρια να οργανώσει την ομάδα και να κάνει μετεγγραφές. Ο Αίας, είχε θέσει στόχο το Πρωτάθλημα, ενώ η ανερχόμενη Δόξα Νέας Μανολάδας, μια εξελισσόμενη δύναμη ερχόταν στο προσκήνιο, με Πρόεδρο τον Λάζαρο Ιορδανίδη και αργότερα τον Αντώνη Λάζαρη. Ο Ατρόμητος Βαρβάσαινας ήταν μια ισχυρή ομάδα με παίκτη-προπονητή τον Κώστα Κολοσκόπη, υπό την προεδρία του Θανάση Τσόπελα. Στα μισά της σεζόν, ο Αίας απέκτησε δυο παίκτες στην επίθεση, τον Κώστα Φλίγκο και τον Αλέξη Καλομοίρη, αλλά και έναν παίκτη στα χαφ, τον Σάκη Σωτηρόπουλο, ενίσχυση πολύ σημαντική. Προς γενική έκπληξη όλων, αν και οι μετεγγραφές εκείνη την περίοδο απαγορεύονταν, η ΕΠΟ εξέδωσε δελτίο στους δυο παίκτες. Μερίδα του τοπικού Τύπου της Ηλείας ανέδειξε τότε εκείνη την υπόθεση, αντιμετωπιζόμενη με χλευασμό από κάποιους οι οποίοι είχαν αντίθετη άποψη. Ο Ατρόμητος Βαρβάσαινας προχώρησε σε ένσταση, η οποία σε πρώτο βαθμό απορρίφθηκε, καθώς η Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΣΗ, δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης, με το σκεπτικό ότι αφού η ΕΠΟ εξέδωσε δελτία, η συμμετοχή των παικτών ήταν κανονική. Ήταν όμως κανονική; Η υπόθεση δεν πήγε σε δεύτερο βαθμό και δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Εκείνο που μάθαμε όμως, είναι ότι ο άνθρωπος που ήταν αρμόδιος για την έκδοση των δελτίων στην ΕΠΟ, ο Ανδρέας Καραγκιόζης, τέθηκε δυο χρόνια μετά, σε διαθεσιμότητα από την ΕΠΟ, για σωρεία παρατυπιών σε έκδοση δελτίων. Ο Πρόεδρος της ΕΠΟ Σοφοκλής Πιλάβιος, χρέωσε στο στέλεχος της Ομοσπονδίας ελλιπή έλεγχο στην έκδοση  δελτίων και στα οποία, όπως αποδείχθηκε στην Επιτροπή Ιδιότητας και Μετεγγραφών, υπήρξαν παρατυπίες. Να σημειωθεί πως ο Ανδρέας Καραγκιόζης, σύμφωνα με δημοσιεύματα, εμφανίστηκε στις 13 Απριλίου του 2011 στα γραφεία της ΕΠΟ με χτυπημένο χέρι και μελανιές στο πρόσωπο, ισχυριζόμενος ότι «χτύπησε κάνοντας σκι».

 

Πώς φτάσαμε στον «άθλο»

Ο Ξενοφών στο ξεκίνημα εκείνης της σεζόν, δεν είχε αρκετά «εφόδια» για τίτλο. Ούτε η φανέλα του, ούτε η παρασκηνιακή του δύναμη, αλλά ούτε και οι φιλοδοξίες του μπορούσαν να φτάσουν τόσο ψηλά τον πήχη. Στα έξι πρώτα ματς, είχε τρεις ισοπαλίες, δυο ήττες και μόλις μια νίκη. Μόλις έξι βαθμούς. Όλα άλλαξαν, στην έβδομη αγωνιστική, όταν και έκανε ένα μεγάλο διπλό επί του Ηλειακού, μέσα στα Λεχαινά, με σκορ 1-3. Τότε μάλιστα ο Ηλειακός, μετρούσε 6χ6 στα πρώτα ματς. Ο Ξενοφών εκείνο που είχε, ήταν μια πολύ καλή ομάδα, ένα δεμένο σύνολο, με παίκτες από την περιοχή των Κρεστένων και μόνο. Μια ομάδα η οποία ξεκίνησε πρώτα για την παραμονή, αλλά οι νίκες έφεραν «δίψα» για νέες νίκες. Η θέληση εκείνης της ομάδας, της επέτρεψε να τελειώσει τη σεζόν έχοντας σημειώσει δεκατρείς εκτός έδρας νίκες και δυο ισοπαλίες εκτός έδρας (με Ζαχάρω 0-0 και με Προοδευτική 1-1, στο γήπεδο Βάρδας). Στην κανονική περίοδο ο Ξενοφών είχε μια και μοναδική ήττα, στη Γαστούνη από τον Αίαντα. Ο Ξενοφών εκείνη τη σεζόν δεν νίκησε μόνο τρεις ομάδες. Την Προοδευτική, την αιώνια αντίπαλο Ζαχάρω και τον ουραγό Άρη Στρεφίου (2-2 και 1-1). Και κάπως έτσι αθόρυβα, με δυο νίκες μάλιστα σε βάρος της Δόξας, κατάφερε να μπει «σφήνα» ανάμεσα στα φαβορί, που ήταν σίγουρα ο Ηλειακός Λεχαινών, με μια έμπειρη και μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα, με παίκτες στην καλύτερη φάση της καριέρας τους, ο Αίας με τις τρεις προσθήκες που προαναφέραμε,  η Δόξα με ποιοτικές προσθήκες από την Αχαΐα, αλλά και ο Αστέρας, ο οποίος λίγο πριν το Πάσχα, προχώρησε σε αλλαγή προπονητή και πρόσληψη του Θοδωρή Ανδριόπουλου στη θέση του Λύσσανδρου Τζαβάρα και έδειχνε αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να μπει αρχικά στα Πλέι Οφ και εν συνεχεία να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα.

Ο Ηλειακός, σε ολόκληρο σχεδόν το Πρωτάθλημα πρώτος, έχασε μέσα στα Λεχαινά από τον Αστέρα με 4-5, ένα ματς στο οποίο είχε προηγηθεί με 4-2. Μια ανατροπή που έφερνε τον Αστέρα στην τετράδα και τον Ηλειακό να κινδυνεύει να μείνει εκτός αυτής. Όπως κινδύνευε και ο Αίας, ο οποίος από εκεί που πάλευε να βγει πρώτος, χρειάστηκε το δοκάρι στο γήπεδο του Κακοβάτου για να σταματήσει τον Ηλειακό, αφήνοντάς τον στο 2-2 με τον Ολυμπιακό Ζαχάρως. Ο Αίας ηττήθηκε στη Μανωλάδα σε ένα επεισοδιακό ματς με αποβολές την τελευταία αγωνιστική, έτσι η Δόξα τερμάτιζε πρώτη στο «νήμα», με τον Ξενοφώντα να επωφελείται της «καραμπόλας» και να σκαρφαλώνει τελικά στη δεύτερη θέση, πράγμα που σήμαινε ότι στα ημιτελικά των Πλέι Οφ, θα αντιμετώπιζε τον Αστέρα με πλεονέκτημα έδρας.

Το γήπεδο των Κρεστένων, θα γνώριζε μεγάλες πιένες. Δεν υπήρχε τότε εξέδρα. Ο κόσμος σαν τα σταφύλια κρεμασμένος από τα σύρματα, με τον Άγγελο Κουή να αναφέρει αργότερα, όταν έβλεπε τον κόσμο στο παιχνίδι τελικό με τον Αίαντα και δεν πίστευε στα μάτια του, να λέει ότι τόσο κόσμο στριμωγμένο στο γήπεδο των Κρεστένων δεν είχαν δει ξανά ποτέ τα μάτια του.

 

Εκείνη η ομάδα του Ξενοφώντα 

Εκείνος ο Ξενοφών, είχαν σαν βάση του σύστημα το 3-5-2. Κάτω από τα δοκάρια ο Κωστόπουλος, ο Γιώργος Μιχαλόπουλος λίμπερο, με στόπερ τους Βασίλη Γιαννακόπουλο και Παντελή Διονυσόπουλο. Αριστερό μπακ έπαιζε ο Γιώργος Διονυσόπουλος και δεξί ο Μάνος Πάπαρης. Στο κέντρο δέσποζε σαν εξάρι ο Σταύρος Ζαπάντης, με τον Νίκο Ψευδό πλάι του και τον Χάρη Ζωγόπουλο δεκάρι. Ο Βαγγέλης Διουνυσόπουλος, έπαιζε περιφερειακός κυνηγός και ο Κώστας Δρακόπουλος ήταν σέντερ φορ, ένας ταχύτατος επιθετικός, «φωτιά» στην κόντρα, έχοντας σημειώσει σε δυο χρονιές 45 γκολ. Μάλιστα στον πρώτο τελικό των Πλέι Οφ, είχε σκοράρει από το κέντρο σε βάρος του Αίαντα, ανοίγοντας το σκορ για τον Ξενοφώντα, ένα αριστερό βολέ που αιφνιδίασε τον Νίκο Φλίγκο. Πιο πίσω υπήρχε βάθος με τους Άγγελο Ζαπάντη, Τάσο Χρονόπουλο, Παναγιώτη, Τάσο και Γιώργο Κουτσογιαννάκη, Σίμο Δρακόπουλο, Βασίλη Κουή και άλλους.

 

Η τελική κατάταξη της κανονικής περιόδου 

  • Δόξα 64 (71-30)
  • Ξενοφών 63 (59-25)
  • Αστέρας 62 (60-28) 
  • Αίας 62 (70-30) 
  • Ηλειακός 62 (75-35)
  • Προοδευτική 52 (63-36) 
  • Ατρόμητος Β. 51 (63-40) 
  • Ερμής Πλ. 42 (55-52)
  • Κεραυνός Χ. 40 (44-46)
  • Αχιλλέας  40 (45-55)
  • Ολυμπιακός Ζ. 39 (31-30) 
  • Αμπελώνας 38 (56-71)
  • Πελόπιο 26 (42-74)
  • ΑΕ Μυρτουντίων 17 (33-67)
  • Άρης Στρεφίου 16 (35-66)
  • Μακρίσια 1 (15-129) 

 

Τα Πλέι Οφ 

Ημιτελικοί

  • Δόξα-Αίας 0-1, Αίας-Δόξα 3-0 (προκρίθηκε ο Αίας)
  • Ξενοφών-Αστέρας 2-0, Αστέρας-Ξενοφών 1-2 (προκρίθηκε ο Ξενοφών)

Τελικοί

  • Ξενοφών-Αίας 3-2, Αίας-Ξενοφών 2-2 (Πρωταθλητής ο Ξενοφών) 

 

Τα Πλέι Οφ και οι τελικοί με τον Αίαντα

Ο Ξενοφών τότε ήταν μια «σφιχτή» ομάδα, στην οποία δεν έβαζες εύκολα γκολ. Στα ημιτελικά, είχε το πλεονέκτημα απέναντι στον Αστέρα. Τον νίκησε με 2-0 στην Κρέστενα και πήγε στη ρεβάνς της Αμαλιάδας. Ο Αστέρας του Θοδωρή Ανδριόπουλου, ήθελε μόνο τη νίκη, βγήκε μπροστά, αλλά στις αντεπιθέσεις ο Ξενοφών «χτύπησε» ξανά. Τελικό σκορ 2-1 και μέσα στην Αμαλιάδα και η αρμάδα του Δημήτρη Μπατζάκα στους τελικούς με τον Αίαντα.

Φινάλε στην Αμαλιάδα. Ο Ξενοφών νικητής σε βάρος του Αστέρα με 2-1, έχει μόλις προκριθεί στους τελικούς των Πλέι Οφ. 

 

Στον πρώτο τελικό, ο Αίας προηγήθηκε 1-2 στο πρώτο μέρος μέσα στην Κρέστενα, αλλά τελικά έχασε 3-2. Ήταν σαν ο «Άγιαξ» να μην βγήκε ποτέ στο γήπεδο στο δεύτερο μέρος. Αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι στα αποδυτήρια είχαμε επεισόδιο ανάμεσα στους παίκτες και τον προπονητή Αλέξη Γαλάνη, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί η ομάδα επηρεασμένη.

Το φινάλε στο γήπεδο της Γαστούνης. Ο νεοφώτιστος Ξενοφών, έχει μόλις ολοκληρώσει έναν επικό θρίαμβο, κατακτώντας τον τίτλο και ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία του στη Δ΄ Εθνική.

 

Στη ρεβάνς της Γαστούνης, είχαμε ένα επεισοδιακό ματς, το οποίο έληξε 2-2, αφού πρώτα ο διαιτητής Χρήστος Κούλης απείλησε με διακοπή, καθώς του επιτέθηκε ο φορ του Αίαντα Κώστας Φλίγκος, ο οποίος αποβλήθηκε. Σε εκείνο το σημείο ο Αίας κέρδιζε 2-1, αλλά έμεινε με εννέα παίκτες λόγω αποβολής και του Σωτηρόπουλου στο 89΄. Το φινάλε, βρήκε τον Ξενοφώντα να κερδίζει πέναλτι στο 93΄, το οποίο μετέτρεψε σε γκολ ο Άγγελος Ζαπάντης. Το φινάλε βρήκε τον Ξενοφώντα Πρωταθλητή, καθώς τρίτο ματς θα χρειαζόταν μόνο αν ο Αίας έβγαινε νικητής από εκείνη τη ρεβάνς.

 

Άγγελος Κουής: «Η επιτυχία εκείνη, άνοιξε τον δρόμο»

Όπως είπαμε, αν ένας άνθρωπος ενσαρκώνει τις επιτυχίες εκείνες, δεν είναι άλλος από τον οδοντίατρο από το Σαμικό, τον Άγγελο Κουή, ο οποίος ανέλαβε την ομάδα δυο χρόνια πριν τον τίτλο, στην Α2. Τα χρόνια πέρασαν, ο Ξενοφών ανδρώθηκε και σήμερα, ο Άγγελος Κουής, είναι επίτιμος Πρόεδρος του συλλόγου:

«Το βασικό συστατικό της επιτυχίας εκείνης ήταν το δέσιμο της ομάδας. Μια ομάδα με κορμό, στην οποία προστέθηκαν ελάχιστοι παίκτες, αρκετά όμως ποιοτικοί. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία, η οποία άνοιξε το δρόμο για τις μετέπειτα επιτυχίες. Και δεν ήταν μόνο οι επιτυχίες από μόνες τους. Το Πρωτάθλημα εκείνο δημιούργησε πολλά πράγματα γύρω από την ομάδα. Στην πορεία πλαισιώθηκε διοικητικά και από άλλους παράγοντες, οι οποίοι διετέλεσαν Πρόεδροι, όπως ο Σάκης Κυριαζής και Γιάννης Βλαχόπουλος. Παράγοντες και εκτός Κρεστένων. Ούτε εγώ, ούτε ο Βλαχόπουλος, ούτε ο Κυριαζής είμαστε Κρεστεναίοι. Ακόμα και ο Σωτήρης Καλογερόπουλος, όλα τα χρόνια μαζί μας στη διοίκηση, αλλά και ο Κώστας Κεφάλας και ο Φώντας Σταυρόπουλος και ο Γιώργος Θανόπουλος, μαζί με τον Γιάννη Τουρή, από τους πιο παλιούς στη διοίκηση. Ο Τάσος Καρνάρος, μην τον ξεχάσουμε. Ο Χρήστος Σκούφης, ο Γιάννης Βίτσας και ο Κώστας Καούκης, ο Θοδωρής Μαντζαράπης. Όπως βέβαια και η Βαγγελιώ Αδαμοπούλου, η οποία τα τελευταία χρόνια βοηθάει πάντα ως γραμματέας. Υπήρχαν αρκετοί. Ο Τάκης Κομπορόζος, που ήταν τότε στη διοίκηση της ομάδας, αλλά και βέβαια μην ξεχνάμε σήμερα τον Αλέξανδρο Κωστόπουλο, ο οποίος συνεχίζει από διοικητικό πόστο, βοηθώντας οικονομικά και οργανωτικά σήμερα, όντας η ψυχή της ομάδας. Στην πορεία ξεκίνησαν και οι Ultras. Ο Ξενοφών πλέον είναι μια από τις λίγες ομάδες που έχουν σε αυτό το επίπεδο οργανωμένους οπαδούς. Και αυτό οφείλεται επειδή κάποιοι νεαροί ανδρώθηκαν με τις επιτυχίες του Ξενοφώντα. Και τελικά, μαζί με τον νέο κόσμο, ήρθαν και αξιόλογοι παίκτες. Θωνιάτης, Παναγιωτακόπουλος, Μιλοσέσκι κ.λπ. Για να φανταστείτε τί κλίμα υπήρχε, ο Σταύρος Ζαπάντης, δεν έφυγε ποτέ. Το δελτίο του είναι ακόμα στην ομάδα. Και μην ξεχνάμε, εκείνη η επιτυχία, οδήγησε να κατασκευαστεί επιτέλους κερκίδα στην Κρέστενα. Δώσαμε σκληρό αγώνα να το πετύχουμε και η άνοδος στη Δ΄ Εθνική ήταν ένα έξτρα αποτέλεσμα, ως κίνητρο για τη δημοτική Αρχή. Το πράγμα που με έχει στενοχωρήσει πολύ, είναι ότι αυτή η ομάδα δεν μπόρεσε να παίξει φέτος στη Γ΄ Εθνική».

 

 Δημήτρης Μπατζάκας: “Ο Άγγελος Κουής ήταν ο στυλοβάτης μας” 

Ο Δημήτρης Μπατζάκας, κατάγεται από τη Μυτιλήνη. Ήρθε στην Ηλεία το 1987 ως εκπαιδευτικός στην Ηλεία και συνάμα έκανε μετεγγραφή στον Πανηλειακό, επί προεδρίας Μπαχούρου.  Ο Μπατζάκας δόθηκε από τον Πανηλειακό στην Εράνη, μαζί με τον Μπίλλη, στο πλαίσιο ανταλλαγής με τον Κώστα Κολοσκόπη. Έκτοτε, ο Δημήτρης Μπατζάκας έμεινε μόνιμα στην Ηλεία, στην Κρέστενα. Ξεκίνησε το 1991-92 ως προπονητής από τον Ολυμπιακό Ζαχάρως και έμελλε να είναι εκείνος που ως προπονητής, θα έγραφε αργότερα μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της ομάδας, την κατάκτηση του τίτλου και την άνοδο στη Δ΄ Εθνική, έχοντας αναλάβει τις τύχες του Ξενοφώντα στο μέσον της σεζόν 2006-07 στην Α2, αντικαθιστώντας στον πάγκο της ομάδας τον Γιάννη Τζαβέλλα. Ο Δημήτρης Μπατζάκας, θυμάται για εκείνη την επιτυχία:

«Ο Ξενοφών την πρώτη χρονιά με τον Άγγελο Κουή, με κάλεσε τις τελευταίες αγωνιστικές να δουλέψω. Ο Ξενοφών ήταν υποψήφιος για υποβιβασμό στην τρίτη τοπική κατηγορία. Καταφέραμε να σωθούμε και αυτός ήταν ο θεμελιος λίθος. Γιατί αν πέφταμε, δεν νομίζω ότι η ιστορία θα ήταν η ίδια. Τελικά παραμείναμε και την επόμενη σεζόν ξεκινήσαμε οργανωμένα, ανεβήκαμε στην Α1 κατηγορία. Ο Άγγελος Κουής ήταν ο στυλοβάτης μας. Ποτέ δεν ήθελε δευτερεύοντα ρόλο, ήθελε πάντα να πρωταγωνιστεί. Και άμεσα μετά τον υποβιβασμό μας από τη Δ΄ Εθνική επέμεινε και ήρθαν ο Λώλης, ο Τσαγκάρης, ο Παναγιωτακόπουλος.

Στη μεγάλη πια κατηγορία,  στην Α1 τη σεζόν 2008-09 λοιπόν, δεν ξεκινήσαμε με μεγάλες προοπτικές. Φέραμε στην Κρέστενα ισοπαλία με τον Αστέρα και οι εφημερίδες έγραψαν ότι ο Ξενοφών τα κατάφερε να σταματήσει τον Αστέρα. Αντιλαμβάνεστε τί γινόταν. Σταδιακά πηγαίναμε καλά. Τρώγοντας άνοιξε η όρεξη. Η καλή πορεία ξεκίνησε με ένα διπλό στα Λεχαινά. Μετά από εκείνο το ματς, ο Άρης Ιακωβάκης, μας συνεχάρη και μου είπε ότι αυτή η ομάδα, είναι για μεγαλύτερη κατηγορία.

Όταν έφτασε η ώρα για τα Πλέι Οφ, κάναμε συμβούλιο, Όλοι είπαν την άποψή τους, έβαλαν το λιθαράκι τους και αποφάσισαν ότι θα πάμε για Πρωτάθλημα. Είχαμε ένα μπάτζετ πολύ μικρό. Εγώ χαρακτηριστικά είχα πει, ότι αν η ομάδα ανέβει στη Δ΄ Εθνική, εγώ θα εργαζόμουν σε αυτή χωρίς να παίρνω λεφτά. Μάλιστα στο γήπεδο πηγαίνοντας, πληρώναμε και εισιτήριο. Η γυναίκα μου για την ακρίβεια.

Είναι αξιοσημείωτο ότι εκείνη τη σεζόν χάσαμε εκτός έδρας μόνο στη Γαστούνη, από τον Αίαντα, με γκολ στο τελευταίο λεπτό. Ήταν βέβαια άθλος για μια νεοφώτιστη ομάδα. Αξιοσημείωτο ότι ήταν μόνο ντόπια παιδιά. Οι μόνοι ξένοι ήταν ο Χάρης Ζωγόπουλος, ο Βασίλης Γιαννακόπουλος, αλλά και οι δυο Ζαπανταίοι, με τον Άγγελο να ζει στην Αθήνα και στα περισσότερα ματς να μην έχει συμμετοχή. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν ντόπια παιδιά.

Επίσης, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι εκείνη τη σεζόν, ο Αίας, κατάφερε το ακατόρθωτο, να κάνει Γενάρη μετεγγραφές, αν και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε μετεγγραφική περίοδος τον Γενάρη.

Ήταν μια αξέχαστη ομάδα, η οποία αν είχε το εύκολο γκολ, θα μπορούσε να μείνει και στη Δ΄ Εθνική. Όμως το κυριότερο είναι ότι δεν διαλύθηκε μετά τον υποβιβασμό της».

 

Κώστας Δρακόπουλος: «Ήμασταν μια οικογένεια, με σεβασμό στην ιεραρχία»

Ο Κώστας Δρακόπουλος, αρχισκόρερ εκείνης της ομάδας, Κρεσταιναίος γέννημα-θρέμμα, θυμάται για τα όσα έγιναν. Για την απόφασή του αν και στην καλύτερή του ηλικία, να πάει και να παίξει στον Ξενοφώντα της Α2, προκειμένου να ξεκινήσει η προσπάθεια αναγέννησης.

«Ήμασταν μια ομάδα όλοι μαζί. Ο προπονητής έκανε αυτό που πρέπει να κάνει. Ο αρχηγός που είναι παρεξηγημένος, έκανε αυτό που πρέπει να κάνει. Για την ψυχολογία, στα δύσκολα. Δουλειά το αρχηγού δεν είναι να βγάλει εντεκάδα ή να παρεμβαίνει στο έργο της διοίκησης. Το ψάρι ξεκινάει από το κεφάλι. Είχαμε διοίκηση, Είχαμε προπονητή. Είμαστε όλοι μια παρέα. Κανένας δεν πήγαινε να πει μου χρωστάς πενήντα ευρώ και δεν κατεβαίνω να παίξω στην Κυριακή. Είμαστε πάνω απ’ όλα μια παρέα που δεν κοίταζε πόσα θα πάρει για να έρθει να παίξει. Με αυτό που έχω δει τα τελευταία χρόνια έχει φρίξει το κεφάλι μου. Τότε ήταν άλλες εποχές, άλλα πράγματα. Είχαμε όμως και παίκτες βαρόμετρα. Μετράει και η χημεία, αλλά είχαμε και ποιοτικούς παίκτες. Μου πετούσαν τη μπάλα μπροστά εμένα και έκλαιγαν οι αντίπαλες άμυνες. Είχαμε τον Κωστόπουλο στο τέρμα, τον Ζαπάντη στο κέντρο, τα πιτσιρίκια τότε από τις Ακαδημίες που ήταν σκληρά παιδιά. Όπως έχει αποδειχθεί και πανευρωπαϊκά, πέρα από τα λεφτά, οι καλές ομάδες φτιάχνονται μέσα από δουλειά δεκαετιών. Να σας δώσω να καταλάβετε, με είχε καλέσει ο Κουής να πάω δυο χρόνια πριν. Ήμουν στα μπούνια μου. Είχα υπολογίσει ότι θα παίξω ακόμα τέσσερα-πέντε χρόνια. Το θέμα είναι ότι δεν πήγα επειδή φοβόμουν ότι δεν είχαν καλή σειρά. Πήγα τελικά την επόμενη, μόνο όταν με έπεισαν και μου είπαν ότι θέλουν να φτιάξουν μια ομάδα. Και μια ομάδα η οποία θα φτιαχνόταν μέσα από την παρουσία μου και θα προσέλκυε και άλλους παίκτες. Και έτσι έδεσε και ήρθαν κι οι Ζαπανταίοι, ο Ζωγόπουλος, ο Γιαννακόπουλος. Έκανα την αρχή πηγαίνοντας εκεί. Είμαστε όμως παίκτες με καλή ψυχολογία. Όταν δεν πηγαίναμε καλά, τους έλεγα προχωράτε, εγώ έχω δυο γκολ σήμερα. Η διοίκηση, ο προπονητής, οι έμπειροι παίκτες, ενέπνεαν τους νεότερους. Υπήρχε σεβασμός στην ιεραρχία. Θυμάμαι πολύ έντονα ότι μας έπαιξαν πολύ δυνατά στη Γαστούνη, φάγαμε πολύ ξύλο. Και κάποια στιγμή που πήγαμε να ισοφαρίσουμε, έχω αρχίσει και παίρνω τη μπάλα και την πετάω πλάγιο. Και όταν με ρωτούσαν τί κάνω, τους έλεγα μην ανησυχείτε. Θα έρθουν σε τρίτο ματς στην Κρέστενα και θα βάλουμε πέντε γκολ. Αυτό μας αποφόρτισε. Τελικά, με όσες δυνάμεις είχα, πήρα τη μπάλα, πέρασα και τον τερματοφύλακα, ανατράπηκα και πήρα το πέναλτι με το οποίο πήραμε το Πρωτάθλημα. Θέλω να πω ότι ήταν το κρίσιμο ματς, το οποίο παίξαμε χωρίς άγχος. Πάντα έτσι γινόταν. Ξεκινήσαμε από την Α2 και η ομάδα πήγαινε τρένο. Όπως σας είπα, δεν είχα σκοπό να πάω. Αλλά με έψησαν ο Κουής και ο Κομπορόζος».

Φωτογραφίες από τη φιέστα τίτλου 

 

Από την απονομή του τίτλου στην Κρέστενα. Αριστερά διακρίνεται ο αείμνηστος Πρόεδρος της ΕΠΣΗ Γιώργος Παπαγεωργίου. 

 

Από πάνω αριστερά, Νίκος Ψευδος, Χρήστος Νικολοπουλος (σταματησε εκείνη τη χρονιά, ενώ αγωνιζόταν χρόνια στην ομάδα), Χάρης Ζωγοπουλος,  Μιχαλόπουλος. Κάτω αριστερά οι Αλέξανδρος Κωστόπουλος, Κώστας Δρακοπουλος, Ηλίας Κωλέττης και κάποιοι φίλαθλοι που ήταν κοντά όλη την χρόνια στη ομάδα.

 

Κωστόπουλος: «Ο Μπατζάκας μας είχε αποβάλλει το άγχος»

Ο πορτέρο εκείνης της ομάδας, Αλέξανδρος Κωστόπουλος, Γενικός Αρχηγός σήμερα του Ξενοφώντα.

 

Στα αξιοσημείωτα εκείνου του Πρωταθλήματος, ότι ο γκολκίπερ του Ξενοφώντα Αλέξανδρος Κωστόπουλος σημείωσε έξι γκολ στην κανονική περίοδο, με πέναλτι.

Ο Κωστόπουλος, αλλά και ο Ξενοφών είχαν φτιάξει μια ατσάλινη άμυνα, η οποία σε όλο το Πρωτάθλημα στην κανονική περίοδο δέχθηκε μόλις 25 γκολ, μόλις έξι στο δεύτερο γύρο. Ο Αλέξανδρος Κωστόπουλος, ο οποίος είναι ένα κινητό αρχείο, ενθυμούμενος στατιστικά και συγκλονιστικές λεπτομέρειες, αναφέρει: «Ό,τι κάναμε, το κάναμε εκτός έδρας. Είχε καταφέρει ο προπονητής μας Δημήτρης Μπατζάκας, να μας αποβάλλει το άγχος. Κοιτάζαμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Κερδίζαμε ένα παιχνίδι και λέγαμε, πάμε τώρα στο επόμενο. Ωστόσο όταν μπήκαμε στα Πλέι Οφ, αρχίσαμε να το πιστεύουμε. Και βέβαια, είχαμε και καλούς μικρούς. Έπρεπε να ξεκινάμε με τρεις και να τελειώνουμε με δυο. Εμείς είχαμε έξι-εφτά. Πριν μερικά χρόνια, ο αείμνηστος Βασίλης Κόλλιας, είχε φτιάξει Ακαδημία του Ξενοφώντα και είχε μαζέψει όλα τα παιδιά. Έδωσε ό,τι είχε για να βάζει ταξί να φέρνει τα παιδιά από τα χωριά. Όμως πρόλαβε και χάρηκε εκείνη την επιτυχία. Από εκείνη την Ακαδημία είχαν βγει ο Παντελής Διονυσόπουλος, ο Γιώργος Διονυσόπουλος και ο Βαγγέλης Διονυσόπουλος. Ο Παναγιώτης, ο Τάσος και ο Γιώργος Κουτσογιαννάκης. Ο Μάνος Πάπαρης. Ο Τάσος Χρονόπουλος, ο Βασίλης Κουής. Όλη η ομάδα της Α2 παρέμεινε και ήρθαν μόνο οι δυο Ζαπανταίοι και ο Σίμος Δρακόπουλος, ενώ έφυγε μόνο ο Σταϊκούλης. Για μένα προσωπικά, θυμάμαι ότι είχα παίξει όλα τα παιχνίδια. Στο Κύπελλο είχασμε φτάσει μέχρι τους οκτώ και αποκλειστήκαμε με 3-1 στον Πύργο από τον Πανηλειακό, ο οποίος μετά έχασε τον τίτλο από τη Δάφνη στον Τελικό με 1-0».

 

Από τη φιέστα της κατάκτησης του τίτλου.

Μια φανέλα με τις υπογραφές των συνετελεστών εκείνης της αλησμόνητης επιτυχίας.

 

 

 

 

 

 

Σημαντικές ειδήσεις στην Ηλεία

Άκρως επιτυχημένη η Δράση και η Ημερίδα για το καθαρισμό του Παλουκίου (βίντεο)

«Άκρως επιτυχημένη η δράση περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης με τον υποθαλάσσιο καθαρισμό του Παλουκίου, παρουσία του Μανώλη Γραφάκου – Σε ειδική ημερίδα …

Βελόπουλος και Λοβέρδος φλερτάρουν τον Νίκο Καλάκο ;

Βαθιά πληγωμένο και διχασμένο παραμένει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλεία, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομοφυλόφιλα …

Λουκέτο… στα γραφεία της Τοπικής Οργάνωσης Νέας Δημοκρατίας – Αποχωρεί και ο πρόεδρος της ΔΕΕΠ Ηλείας

Καταρρέει η Νέα Δημοκρατία στον δήμο Ήλιδας αφού, εδώ και μερικές ημέρας, στα γραφεία της Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης(ΔΗΜ.Τ.Ο.) του κόμματος …

Δύο σεισμοί 5,7 Ρίχτερ ανοιχτά των Φιλιατρών τρομοκράτησαν την Ηλεία!

Δύο σεισμοί 5,7 Ρίχτερ ανοιχτά των Φιλιατρών τρομοκράτησαν λίγα λεπτά μετά τις 9 το πρωί ολόκληρη την Ηλεία και όχι …

Συνελήφθη άνδρας στην Ηλεία για καλλιέργεια και κατοχή ναρκωτικών

Κατασχέθηκαν περίπου (188) γραμμάρια κάνναβης φούντες και 17 φυτά της ναρκωτικής ουσίας Συνελήφθη, προχθές το πρωί, στον Πύργο, από τους …

Ντροπή: Εορτασμός χωρίς Υφυπουργό, βουλευτές και Περιφέρεια – Με υπερηφάνεια όμως τα νιάτα της Αμαλιάδας τίμησαν την εθνική επέτειο!(βίντεο)

Λαμπρός ο εορτασμός στην Αμαλιάδα χωρίς Φιλαρμονική και φέτος, χωρίς να δώσουν το παρών κανένας βουλευτής Ηλείας αλλά και κανένας …

  • ΑΘΛΗΤΙΚΑ
  • Αφιέρωμα: Όταν ο νεοφώτιστος στην Α1 Ξενοφών εξέπληξε την Ηλεία κατακτώντας τον τίτλο!

Αφιέρωμα: Όταν ο νεοφώτιστος στην Α1 Ξενοφών εξέπληξε την Ηλεία κατακτώντας τον τίτλο!

Αποτέλεσε ίσως τη μεγαλύτερη έκπληξη από καταβολής του Πρωταθλήματος Ηλείας. Ο Ξενοφών, μια ομάδα η οποία ήρθε «νεοφώτιστη» στη μεγάλη κατηγορία, χωρίς ισχυρό οικονομικό παράγοντα, χωρίς ιδιαίτερα ηχηρές μετεγγραφές, κατάφερε να κατακτήσει και τον τίτλο και να ανέβει στη Γ΄ Εθνική (την τότε Δ΄ Εθνική). Η επιτυχία αυτή, ήρθε στο πιο συναρπαστικό ίσως Πρωτάθλημα της ιστορίας. Ήταν το πρώτο Πρωτάθλημα από τα δυο της ιστορίας των Στρατηγών. Και αν η περσινή ομάδα, ήταν πια ώριμη και έτοιμη και για πορεία στη Γ΄ Εθνική, εκείνος ο Ξενοφών ήταν ακόμα στα πρώτα του βήματα.

 

Του Σοφοκλή Φραγκογιαννόπουλου

Αν ο περσινός Ξενοφών, έμοιαζε πιο έτοιμος από ποτέ και «καταδικασμένος» να κερδίσει, «υποχρεωμένος να πάρει το Πρωτάθλημα ακόμα κι αν δεν ήθελε», όπως είχε πει χαρακτηριστικά ο Κώστας Φωτόπουλος, ο Ξενοφών του 2008-09, ήταν κάτι άλλο. Το Πρωτάθλημα που κατέκτησε, θα αποτελούσε μια τεράστια έκπληξη. Θα ήταν μια τεράστια υπέρβαση για εκείνον. Μια έκπληξη για το ευρύ κοινό βεβαίως, καθώς για τους γνωρίζοντες, ήταν το επιστέγασμα μιας προσπάθειας που ξεκίνησε από χαμηλά. Σε κάθε περίπτωση, ήταν μια επιτυχία η οποία μεγάλωσε τον Ξενοφώντα και τον έκανε στα επόμενα χρόνια μια υπολογίσιμη δύναμη, η οποία και έφτασε πέρσι στο ιστορικό τρεμπλ, διαθέτοντας μια ομάδα πιο έτοιμη από ποτέ να πρωταγωνιστήσει και στη Γ΄ Εθνική, μια ομάδα η οποία για οικονομικούς και μόνο λόγους δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει τη δεύτερη συμμετοχή της σε μια εθνική κατηγορία. Εκείνη η ομάδα του Ξενοφώντα, ήταν ο προπομπός των όσων θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια, με αποκορύφωμα το περσινό τρεμπλ.

 

Μια προσπάθεια που ξεκίνησε από χαμηλά

Η προσπάθεια εκείνης της εποχής στον Ξενοφώντα, είχε ξεκινήσει από πολύ χαμηλά. Το ξεκίνημα σηματοδότησε η είσοδος στα διοικητικά πράγματα του Άγγελου Κουή, εμβληματικού ηγέτη του Ξενοφώντα σήμερα. Ο φιλόδοξος οδοντίατρος, επίτιμος Πρόεδρος πια, ανέλαβε τότε να ξαναβάλει τον Ξενοφώντα στον δρόμο των επιτυχιών, σε μια εποχή που οι Στρατηγοί είχαν βρεθεί πολύ χαμηλά, στη δεύτερη τοπική κατηγορία. Ο Ξενοφών, ο οποίος τη σεζόν 2001-02, τερμάτισε στην προτελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα, μόλις μια θέση πάνω από την ουραγό ΑΕΚ Πύργου, πήρε τον δρόμο για την Α2 (τότε Β΄ τοπική κατηγορία). Η άνοδός του το 2000-01 δεν θα διαρκούσε για πολύ και το ποδόσφαιρο στην Κρέστενα θα έμπαινε σε μια περίοδο παρακμής, στην οποία ο Ξενοφών για μια πενταετία θα βολόδερνε στη Β΄ κατηγορία, κάπου στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, με αποκορύφωμα τη σεζόν 2006-07, οπότε και ο Ξενοφών θα τερμάτιζε μόλις στη 10η θέση του βαθμολογικού πίνακα της Α2, πίσω από ομάδες όπως η Δόξα Νέας Μανολάδας (καμία σχέση τότε με τη Δόξα που γνωρίζουμε σήμερα), ο Ερμής Πλατάνου, τα Μακρίσια, ο Πανωλενιακός, ο Ατρόμητος Καβασίλων, ο Ολυμπιακός Ζαχάρως (λίγο πριν την οριστική διάλυσή του λόγω χρεών και μετατροπή του σε Κόκκινη Θύελλα), ο Αχιλλέας Νεοχωρίου, η Νίκη Τραγανού (καμία σχέση με αυτό που ξέρουμε σήμερα), αλλά και ο Απόλλων Δουνεΐκων (λίγο πριν την οριστική του διάλυση και αυτός). Τη σεζόν 2007-08 όλα άλλαξαν. Ο Άγγελος Κουής είχε μπει ήδη στα πράγματα πετυχαίνοντας την παραμονή. Το πάθημα της προηγούμενης σεζόν είχε γίνει μάθημα. Ο Ξενοφών δυνάμωσε, οργανώθηκε και κατάφερε υπό τις οδηγίες του Δημήτρη Μπατζάκα, τερματίζοντας δεύτερος σε ισοβαθμία με τον Αχιλλέα Νεοχωρίου και ένα βαθμό πάνω από τον τρίτο Ολυμπιακό Ζαχάρως, να ανέβει και πάλι στη μεγάλη τοπική κατηγορία. Η επόμενη σεζόν, θα έβρισκε τους Στρατηγούς, «νεοφώτιστους» στην Α1.

Η μεγάλη πρόκληση, είχε ήδη αρχίσει…

 

Το περιβάλλον εκείνη την περίοδο

Εκείνη τη σεζόν, η Ηλεία είχε τέσσερις ομάδες στη Δ΄ Εθνική. Τον Πανηλειακό, τον ΠΑΟΒ, τη Δάφνη και το Κάστρο. Ο Αστέρας, προερχόμενος από υποβιβασμό, είχε μπει σε μια περίοδο παρακμής. Η φιλόδοξη Πρόεδρος Ρούλα Γκουβίτσα, μπήκε στην ομάδα, αλλά δεν είχε τα χρονικά περιθώρια να οργανώσει την ομάδα και να κάνει μετεγγραφές. Ο Αίας, είχε θέσει στόχο το Πρωτάθλημα, ενώ η ανερχόμενη Δόξα Νέας Μανολάδας, μια εξελισσόμενη δύναμη ερχόταν στο προσκήνιο, με Πρόεδρο τον Λάζαρο Ιορδανίδη και αργότερα τον Αντώνη Λάζαρη. Ο Ατρόμητος Βαρβάσαινας ήταν μια ισχυρή ομάδα με παίκτη-προπονητή τον Κώστα Κολοσκόπη, υπό την προεδρία του Θανάση Τσόπελα. Στα μισά της σεζόν, ο Αίας απέκτησε δυο παίκτες στην επίθεση, τον Κώστα Φλίγκο και τον Αλέξη Καλομοίρη, αλλά και έναν παίκτη στα χαφ, τον Σάκη Σωτηρόπουλο, ενίσχυση πολύ σημαντική. Προς γενική έκπληξη όλων, αν και οι μετεγγραφές εκείνη την περίοδο απαγορεύονταν, η ΕΠΟ εξέδωσε δελτίο στους δυο παίκτες. Μερίδα του τοπικού Τύπου της Ηλείας ανέδειξε τότε εκείνη την υπόθεση, αντιμετωπιζόμενη με χλευασμό από κάποιους οι οποίοι είχαν αντίθετη άποψη. Ο Ατρόμητος Βαρβάσαινας προχώρησε σε ένσταση, η οποία σε πρώτο βαθμό απορρίφθηκε, καθώς η Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΣΗ, δεν μπήκε στην ουσία της υπόθεσης, με το σκεπτικό ότι αφού η ΕΠΟ εξέδωσε δελτία, η συμμετοχή των παικτών ήταν κανονική. Ήταν όμως κανονική; Η υπόθεση δεν πήγε σε δεύτερο βαθμό και δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Εκείνο που μάθαμε όμως, είναι ότι ο άνθρωπος που ήταν αρμόδιος για την έκδοση των δελτίων στην ΕΠΟ, ο Ανδρέας Καραγκιόζης, τέθηκε δυο χρόνια μετά, σε διαθεσιμότητα από την ΕΠΟ, για σωρεία παρατυπιών σε έκδοση δελτίων. Ο Πρόεδρος της ΕΠΟ Σοφοκλής Πιλάβιος, χρέωσε στο στέλεχος της Ομοσπονδίας ελλιπή έλεγχο στην έκδοση  δελτίων και στα οποία, όπως αποδείχθηκε στην Επιτροπή Ιδιότητας και Μετεγγραφών, υπήρξαν παρατυπίες. Να σημειωθεί πως ο Ανδρέας Καραγκιόζης, σύμφωνα με δημοσιεύματα, εμφανίστηκε στις 13 Απριλίου του 2011 στα γραφεία της ΕΠΟ με χτυπημένο χέρι και μελανιές στο πρόσωπο, ισχυριζόμενος ότι «χτύπησε κάνοντας σκι».

 

Πώς φτάσαμε στον «άθλο»

Ο Ξενοφών στο ξεκίνημα εκείνης της σεζόν, δεν είχε αρκετά «εφόδια» για τίτλο. Ούτε η φανέλα του, ούτε η παρασκηνιακή του δύναμη, αλλά ούτε και οι φιλοδοξίες του μπορούσαν να φτάσουν τόσο ψηλά τον πήχη. Στα έξι πρώτα ματς, είχε τρεις ισοπαλίες, δυο ήττες και μόλις μια νίκη. Μόλις έξι βαθμούς. Όλα άλλαξαν, στην έβδομη αγωνιστική, όταν και έκανε ένα μεγάλο διπλό επί του Ηλειακού, μέσα στα Λεχαινά, με σκορ 1-3. Τότε μάλιστα ο Ηλειακός, μετρούσε 6χ6 στα πρώτα ματς. Ο Ξενοφών εκείνο που είχε, ήταν μια πολύ καλή ομάδα, ένα δεμένο σύνολο, με παίκτες από την περιοχή των Κρεστένων και μόνο. Μια ομάδα η οποία ξεκίνησε πρώτα για την παραμονή, αλλά οι νίκες έφεραν «δίψα» για νέες νίκες. Η θέληση εκείνης της ομάδας, της επέτρεψε να τελειώσει τη σεζόν έχοντας σημειώσει δεκατρείς εκτός έδρας νίκες και δυο ισοπαλίες εκτός έδρας (με Ζαχάρω 0-0 και με Προοδευτική 1-1, στο γήπεδο Βάρδας). Στην κανονική περίοδο ο Ξενοφών είχε μια και μοναδική ήττα, στη Γαστούνη από τον Αίαντα. Ο Ξενοφών εκείνη τη σεζόν δεν νίκησε μόνο τρεις ομάδες. Την Προοδευτική, την αιώνια αντίπαλο Ζαχάρω και τον ουραγό Άρη Στρεφίου (2-2 και 1-1). Και κάπως έτσι αθόρυβα, με δυο νίκες μάλιστα σε βάρος της Δόξας, κατάφερε να μπει «σφήνα» ανάμεσα στα φαβορί, που ήταν σίγουρα ο Ηλειακός Λεχαινών, με μια έμπειρη και μπαρουτοκαπνισμένη ομάδα, με παίκτες στην καλύτερη φάση της καριέρας τους, ο Αίας με τις τρεις προσθήκες που προαναφέραμε,  η Δόξα με ποιοτικές προσθήκες από την Αχαΐα, αλλά και ο Αστέρας, ο οποίος λίγο πριν το Πάσχα, προχώρησε σε αλλαγή προπονητή και πρόσληψη του Θοδωρή Ανδριόπουλου στη θέση του Λύσσανδρου Τζαβάρα και έδειχνε αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να μπει αρχικά στα Πλέι Οφ και εν συνεχεία να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα.

Ο Ηλειακός, σε ολόκληρο σχεδόν το Πρωτάθλημα πρώτος, έχασε μέσα στα Λεχαινά από τον Αστέρα με 4-5, ένα ματς στο οποίο είχε προηγηθεί με 4-2. Μια ανατροπή που έφερνε τον Αστέρα στην τετράδα και τον Ηλειακό να κινδυνεύει να μείνει εκτός αυτής. Όπως κινδύνευε και ο Αίας, ο οποίος από εκεί που πάλευε να βγει πρώτος, χρειάστηκε το δοκάρι στο γήπεδο του Κακοβάτου για να σταματήσει τον Ηλειακό, αφήνοντάς τον στο 2-2 με τον Ολυμπιακό Ζαχάρως. Ο Αίας ηττήθηκε στη Μανωλάδα σε ένα επεισοδιακό ματς με αποβολές την τελευταία αγωνιστική, έτσι η Δόξα τερμάτιζε πρώτη στο «νήμα», με τον Ξενοφώντα να επωφελείται της «καραμπόλας» και να σκαρφαλώνει τελικά στη δεύτερη θέση, πράγμα που σήμαινε ότι στα ημιτελικά των Πλέι Οφ, θα αντιμετώπιζε τον Αστέρα με πλεονέκτημα έδρας.

Το γήπεδο των Κρεστένων, θα γνώριζε μεγάλες πιένες. Δεν υπήρχε τότε εξέδρα. Ο κόσμος σαν τα σταφύλια κρεμασμένος από τα σύρματα, με τον Άγγελο Κουή να αναφέρει αργότερα, όταν έβλεπε τον κόσμο στο παιχνίδι τελικό με τον Αίαντα και δεν πίστευε στα μάτια του, να λέει ότι τόσο κόσμο στριμωγμένο στο γήπεδο των Κρεστένων δεν είχαν δει ξανά ποτέ τα μάτια του.

 

Εκείνη η ομάδα του Ξενοφώντα 

Εκείνος ο Ξενοφών, είχαν σαν βάση του σύστημα το 3-5-2. Κάτω από τα δοκάρια ο Κωστόπουλος, ο Γιώργος Μιχαλόπουλος λίμπερο, με στόπερ τους Βασίλη Γιαννακόπουλο και Παντελή Διονυσόπουλο. Αριστερό μπακ έπαιζε ο Γιώργος Διονυσόπουλος και δεξί ο Μάνος Πάπαρης. Στο κέντρο δέσποζε σαν εξάρι ο Σταύρος Ζαπάντης, με τον Νίκο Ψευδό πλάι του και τον Χάρη Ζωγόπουλο δεκάρι. Ο Βαγγέλης Διουνυσόπουλος, έπαιζε περιφερειακός κυνηγός και ο Κώστας Δρακόπουλος ήταν σέντερ φορ, ένας ταχύτατος επιθετικός, «φωτιά» στην κόντρα, έχοντας σημειώσει σε δυο χρονιές 45 γκολ. Μάλιστα στον πρώτο τελικό των Πλέι Οφ, είχε σκοράρει από το κέντρο σε βάρος του Αίαντα, ανοίγοντας το σκορ για τον Ξενοφώντα, ένα αριστερό βολέ που αιφνιδίασε τον Νίκο Φλίγκο. Πιο πίσω υπήρχε βάθος με τους Άγγελο Ζαπάντη, Τάσο Χρονόπουλο, Παναγιώτη, Τάσο και Γιώργο Κουτσογιαννάκη, Σίμο Δρακόπουλο, Βασίλη Κουή και άλλους.

 

Η τελική κατάταξη της κανονικής περιόδου 

  • Δόξα 64 (71-30)
  • Ξενοφών 63 (59-25)
  • Αστέρας 62 (60-28) 
  • Αίας 62 (70-30) 
  • Ηλειακός 62 (75-35)
  • Προοδευτική 52 (63-36) 
  • Ατρόμητος Β. 51 (63-40) 
  • Ερμής Πλ. 42 (55-52)
  • Κεραυνός Χ. 40 (44-46)
  • Αχιλλέας  40 (45-55)
  • Ολυμπιακός Ζ. 39 (31-30) 
  • Αμπελώνας 38 (56-71)
  • Πελόπιο 26 (42-74)
  • ΑΕ Μυρτουντίων 17 (33-67)
  • Άρης Στρεφίου 16 (35-66)
  • Μακρίσια 1 (15-129) 

 

Τα Πλέι Οφ 

Ημιτελικοί

  • Δόξα-Αίας 0-1, Αίας-Δόξα 3-0 (προκρίθηκε ο Αίας)
  • Ξενοφών-Αστέρας 2-0, Αστέρας-Ξενοφών 1-2 (προκρίθηκε ο Ξενοφών)

Τελικοί

  • Ξενοφών-Αίας 3-2, Αίας-Ξενοφών 2-2 (Πρωταθλητής ο Ξενοφών) 

 

Τα Πλέι Οφ και οι τελικοί με τον Αίαντα

Ο Ξενοφών τότε ήταν μια «σφιχτή» ομάδα, στην οποία δεν έβαζες εύκολα γκολ. Στα ημιτελικά, είχε το πλεονέκτημα απέναντι στον Αστέρα. Τον νίκησε με 2-0 στην Κρέστενα και πήγε στη ρεβάνς της Αμαλιάδας. Ο Αστέρας του Θοδωρή Ανδριόπουλου, ήθελε μόνο τη νίκη, βγήκε μπροστά, αλλά στις αντεπιθέσεις ο Ξενοφών «χτύπησε» ξανά. Τελικό σκορ 2-1 και μέσα στην Αμαλιάδα και η αρμάδα του Δημήτρη Μπατζάκα στους τελικούς με τον Αίαντα.

Φινάλε στην Αμαλιάδα. Ο Ξενοφών νικητής σε βάρος του Αστέρα με 2-1, έχει μόλις προκριθεί στους τελικούς των Πλέι Οφ. 

 

Στον πρώτο τελικό, ο Αίας προηγήθηκε 1-2 στο πρώτο μέρος μέσα στην Κρέστενα, αλλά τελικά έχασε 3-2. Ήταν σαν ο «Άγιαξ» να μην βγήκε ποτέ στο γήπεδο στο δεύτερο μέρος. Αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι στα αποδυτήρια είχαμε επεισόδιο ανάμεσα στους παίκτες και τον προπονητή Αλέξη Γαλάνη, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί η ομάδα επηρεασμένη.

Το φινάλε στο γήπεδο της Γαστούνης. Ο νεοφώτιστος Ξενοφών, έχει μόλις ολοκληρώσει έναν επικό θρίαμβο, κατακτώντας τον τίτλο και ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία του στη Δ΄ Εθνική.

 

Στη ρεβάνς της Γαστούνης, είχαμε ένα επεισοδιακό ματς, το οποίο έληξε 2-2, αφού πρώτα ο διαιτητής Χρήστος Κούλης απείλησε με διακοπή, καθώς του επιτέθηκε ο φορ του Αίαντα Κώστας Φλίγκος, ο οποίος αποβλήθηκε. Σε εκείνο το σημείο ο Αίας κέρδιζε 2-1, αλλά έμεινε με εννέα παίκτες λόγω αποβολής και του Σωτηρόπουλου στο 89΄. Το φινάλε, βρήκε τον Ξενοφώντα να κερδίζει πέναλτι στο 93΄, το οποίο μετέτρεψε σε γκολ ο Άγγελος Ζαπάντης. Το φινάλε βρήκε τον Ξενοφώντα Πρωταθλητή, καθώς τρίτο ματς θα χρειαζόταν μόνο αν ο Αίας έβγαινε νικητής από εκείνη τη ρεβάνς.

 

Άγγελος Κουής: «Η επιτυχία εκείνη, άνοιξε τον δρόμο»

Όπως είπαμε, αν ένας άνθρωπος ενσαρκώνει τις επιτυχίες εκείνες, δεν είναι άλλος από τον οδοντίατρο από το Σαμικό, τον Άγγελο Κουή, ο οποίος ανέλαβε την ομάδα δυο χρόνια πριν τον τίτλο, στην Α2. Τα χρόνια πέρασαν, ο Ξενοφών ανδρώθηκε και σήμερα, ο Άγγελος Κουής, είναι επίτιμος Πρόεδρος του συλλόγου:

«Το βασικό συστατικό της επιτυχίας εκείνης ήταν το δέσιμο της ομάδας. Μια ομάδα με κορμό, στην οποία προστέθηκαν ελάχιστοι παίκτες, αρκετά όμως ποιοτικοί. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία, η οποία άνοιξε το δρόμο για τις μετέπειτα επιτυχίες. Και δεν ήταν μόνο οι επιτυχίες από μόνες τους. Το Πρωτάθλημα εκείνο δημιούργησε πολλά πράγματα γύρω από την ομάδα. Στην πορεία πλαισιώθηκε διοικητικά και από άλλους παράγοντες, οι οποίοι διετέλεσαν Πρόεδροι, όπως ο Σάκης Κυριαζής και Γιάννης Βλαχόπουλος. Παράγοντες και εκτός Κρεστένων. Ούτε εγώ, ούτε ο Βλαχόπουλος, ούτε ο Κυριαζής είμαστε Κρεστεναίοι. Ακόμα και ο Σωτήρης Καλογερόπουλος, όλα τα χρόνια μαζί μας στη διοίκηση, αλλά και ο Κώστας Κεφάλας και ο Φώντας Σταυρόπουλος και ο Γιώργος Θανόπουλος, μαζί με τον Γιάννη Τουρή, από τους πιο παλιούς στη διοίκηση. Ο Τάσος Καρνάρος, μην τον ξεχάσουμε. Ο Χρήστος Σκούφης, ο Γιάννης Βίτσας και ο Κώστας Καούκης, ο Θοδωρής Μαντζαράπης. Όπως βέβαια και η Βαγγελιώ Αδαμοπούλου, η οποία τα τελευταία χρόνια βοηθάει πάντα ως γραμματέας. Υπήρχαν αρκετοί. Ο Τάκης Κομπορόζος, που ήταν τότε στη διοίκηση της ομάδας, αλλά και βέβαια μην ξεχνάμε σήμερα τον Αλέξανδρο Κωστόπουλο, ο οποίος συνεχίζει από διοικητικό πόστο, βοηθώντας οικονομικά και οργανωτικά σήμερα, όντας η ψυχή της ομάδας. Στην πορεία ξεκίνησαν και οι Ultras. Ο Ξενοφών πλέον είναι μια από τις λίγες ομάδες που έχουν σε αυτό το επίπεδο οργανωμένους οπαδούς. Και αυτό οφείλεται επειδή κάποιοι νεαροί ανδρώθηκαν με τις επιτυχίες του Ξενοφώντα. Και τελικά, μαζί με τον νέο κόσμο, ήρθαν και αξιόλογοι παίκτες. Θωνιάτης, Παναγιωτακόπουλος, Μιλοσέσκι κ.λπ. Για να φανταστείτε τί κλίμα υπήρχε, ο Σταύρος Ζαπάντης, δεν έφυγε ποτέ. Το δελτίο του είναι ακόμα στην ομάδα. Και μην ξεχνάμε, εκείνη η επιτυχία, οδήγησε να κατασκευαστεί επιτέλους κερκίδα στην Κρέστενα. Δώσαμε σκληρό αγώνα να το πετύχουμε και η άνοδος στη Δ΄ Εθνική ήταν ένα έξτρα αποτέλεσμα, ως κίνητρο για τη δημοτική Αρχή. Το πράγμα που με έχει στενοχωρήσει πολύ, είναι ότι αυτή η ομάδα δεν μπόρεσε να παίξει φέτος στη Γ΄ Εθνική».

 

 Δημήτρης Μπατζάκας: “Ο Άγγελος Κουής ήταν ο στυλοβάτης μας” 

Ο Δημήτρης Μπατζάκας, κατάγεται από τη Μυτιλήνη. Ήρθε στην Ηλεία το 1987 ως εκπαιδευτικός στην Ηλεία και συνάμα έκανε μετεγγραφή στον Πανηλειακό, επί προεδρίας Μπαχούρου.  Ο Μπατζάκας δόθηκε από τον Πανηλειακό στην Εράνη, μαζί με τον Μπίλλη, στο πλαίσιο ανταλλαγής με τον Κώστα Κολοσκόπη. Έκτοτε, ο Δημήτρης Μπατζάκας έμεινε μόνιμα στην Ηλεία, στην Κρέστενα. Ξεκίνησε το 1991-92 ως προπονητής από τον Ολυμπιακό Ζαχάρως και έμελλε να είναι εκείνος που ως προπονητής, θα έγραφε αργότερα μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της ομάδας, την κατάκτηση του τίτλου και την άνοδο στη Δ΄ Εθνική, έχοντας αναλάβει τις τύχες του Ξενοφώντα στο μέσον της σεζόν 2006-07 στην Α2, αντικαθιστώντας στον πάγκο της ομάδας τον Γιάννη Τζαβέλλα. Ο Δημήτρης Μπατζάκας, θυμάται για εκείνη την επιτυχία:

«Ο Ξενοφών την πρώτη χρονιά με τον Άγγελο Κουή, με κάλεσε τις τελευταίες αγωνιστικές να δουλέψω. Ο Ξενοφών ήταν υποψήφιος για υποβιβασμό στην τρίτη τοπική κατηγορία. Καταφέραμε να σωθούμε και αυτός ήταν ο θεμελιος λίθος. Γιατί αν πέφταμε, δεν νομίζω ότι η ιστορία θα ήταν η ίδια. Τελικά παραμείναμε και την επόμενη σεζόν ξεκινήσαμε οργανωμένα, ανεβήκαμε στην Α1 κατηγορία. Ο Άγγελος Κουής ήταν ο στυλοβάτης μας. Ποτέ δεν ήθελε δευτερεύοντα ρόλο, ήθελε πάντα να πρωταγωνιστεί. Και άμεσα μετά τον υποβιβασμό μας από τη Δ΄ Εθνική επέμεινε και ήρθαν ο Λώλης, ο Τσαγκάρης, ο Παναγιωτακόπουλος.

Στη μεγάλη πια κατηγορία,  στην Α1 τη σεζόν 2008-09 λοιπόν, δεν ξεκινήσαμε με μεγάλες προοπτικές. Φέραμε στην Κρέστενα ισοπαλία με τον Αστέρα και οι εφημερίδες έγραψαν ότι ο Ξενοφών τα κατάφερε να σταματήσει τον Αστέρα. Αντιλαμβάνεστε τί γινόταν. Σταδιακά πηγαίναμε καλά. Τρώγοντας άνοιξε η όρεξη. Η καλή πορεία ξεκίνησε με ένα διπλό στα Λεχαινά. Μετά από εκείνο το ματς, ο Άρης Ιακωβάκης, μας συνεχάρη και μου είπε ότι αυτή η ομάδα, είναι για μεγαλύτερη κατηγορία.

Όταν έφτασε η ώρα για τα Πλέι Οφ, κάναμε συμβούλιο, Όλοι είπαν την άποψή τους, έβαλαν το λιθαράκι τους και αποφάσισαν ότι θα πάμε για Πρωτάθλημα. Είχαμε ένα μπάτζετ πολύ μικρό. Εγώ χαρακτηριστικά είχα πει, ότι αν η ομάδα ανέβει στη Δ΄ Εθνική, εγώ θα εργαζόμουν σε αυτή χωρίς να παίρνω λεφτά. Μάλιστα στο γήπεδο πηγαίνοντας, πληρώναμε και εισιτήριο. Η γυναίκα μου για την ακρίβεια.

Είναι αξιοσημείωτο ότι εκείνη τη σεζόν χάσαμε εκτός έδρας μόνο στη Γαστούνη, από τον Αίαντα, με γκολ στο τελευταίο λεπτό. Ήταν βέβαια άθλος για μια νεοφώτιστη ομάδα. Αξιοσημείωτο ότι ήταν μόνο ντόπια παιδιά. Οι μόνοι ξένοι ήταν ο Χάρης Ζωγόπουλος, ο Βασίλης Γιαννακόπουλος, αλλά και οι δυο Ζαπανταίοι, με τον Άγγελο να ζει στην Αθήνα και στα περισσότερα ματς να μην έχει συμμετοχή. Όλοι οι υπόλοιποι ήταν ντόπια παιδιά.

Επίσης, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι εκείνη τη σεζόν, ο Αίας, κατάφερε το ακατόρθωτο, να κάνει Γενάρη μετεγγραφές, αν και εκείνη την εποχή δεν υπήρχε μετεγγραφική περίοδος τον Γενάρη.

Ήταν μια αξέχαστη ομάδα, η οποία αν είχε το εύκολο γκολ, θα μπορούσε να μείνει και στη Δ΄ Εθνική. Όμως το κυριότερο είναι ότι δεν διαλύθηκε μετά τον υποβιβασμό της».

 

Κώστας Δρακόπουλος: «Ήμασταν μια οικογένεια, με σεβασμό στην ιεραρχία»

Ο Κώστας Δρακόπουλος, αρχισκόρερ εκείνης της ομάδας, Κρεσταιναίος γέννημα-θρέμμα, θυμάται για τα όσα έγιναν. Για την απόφασή του αν και στην καλύτερή του ηλικία, να πάει και να παίξει στον Ξενοφώντα της Α2, προκειμένου να ξεκινήσει η προσπάθεια αναγέννησης.

«Ήμασταν μια ομάδα όλοι μαζί. Ο προπονητής έκανε αυτό που πρέπει να κάνει. Ο αρχηγός που είναι παρεξηγημένος, έκανε αυτό που πρέπει να κάνει. Για την ψυχολογία, στα δύσκολα. Δουλειά το αρχηγού δεν είναι να βγάλει εντεκάδα ή να παρεμβαίνει στο έργο της διοίκησης. Το ψάρι ξεκινάει από το κεφάλι. Είχαμε διοίκηση, Είχαμε προπονητή. Είμαστε όλοι μια παρέα. Κανένας δεν πήγαινε να πει μου χρωστάς πενήντα ευρώ και δεν κατεβαίνω να παίξω στην Κυριακή. Είμαστε πάνω απ’ όλα μια παρέα που δεν κοίταζε πόσα θα πάρει για να έρθει να παίξει. Με αυτό που έχω δει τα τελευταία χρόνια έχει φρίξει το κεφάλι μου. Τότε ήταν άλλες εποχές, άλλα πράγματα. Είχαμε όμως και παίκτες βαρόμετρα. Μετράει και η χημεία, αλλά είχαμε και ποιοτικούς παίκτες. Μου πετούσαν τη μπάλα μπροστά εμένα και έκλαιγαν οι αντίπαλες άμυνες. Είχαμε τον Κωστόπουλο στο τέρμα, τον Ζαπάντη στο κέντρο, τα πιτσιρίκια τότε από τις Ακαδημίες που ήταν σκληρά παιδιά. Όπως έχει αποδειχθεί και πανευρωπαϊκά, πέρα από τα λεφτά, οι καλές ομάδες φτιάχνονται μέσα από δουλειά δεκαετιών. Να σας δώσω να καταλάβετε, με είχε καλέσει ο Κουής να πάω δυο χρόνια πριν. Ήμουν στα μπούνια μου. Είχα υπολογίσει ότι θα παίξω ακόμα τέσσερα-πέντε χρόνια. Το θέμα είναι ότι δεν πήγα επειδή φοβόμουν ότι δεν είχαν καλή σειρά. Πήγα τελικά την επόμενη, μόνο όταν με έπεισαν και μου είπαν ότι θέλουν να φτιάξουν μια ομάδα. Και μια ομάδα η οποία θα φτιαχνόταν μέσα από την παρουσία μου και θα προσέλκυε και άλλους παίκτες. Και έτσι έδεσε και ήρθαν κι οι Ζαπανταίοι, ο Ζωγόπουλος, ο Γιαννακόπουλος. Έκανα την αρχή πηγαίνοντας εκεί. Είμαστε όμως παίκτες με καλή ψυχολογία. Όταν δεν πηγαίναμε καλά, τους έλεγα προχωράτε, εγώ έχω δυο γκολ σήμερα. Η διοίκηση, ο προπονητής, οι έμπειροι παίκτες, ενέπνεαν τους νεότερους. Υπήρχε σεβασμός στην ιεραρχία. Θυμάμαι πολύ έντονα ότι μας έπαιξαν πολύ δυνατά στη Γαστούνη, φάγαμε πολύ ξύλο. Και κάποια στιγμή που πήγαμε να ισοφαρίσουμε, έχω αρχίσει και παίρνω τη μπάλα και την πετάω πλάγιο. Και όταν με ρωτούσαν τί κάνω, τους έλεγα μην ανησυχείτε. Θα έρθουν σε τρίτο ματς στην Κρέστενα και θα βάλουμε πέντε γκολ. Αυτό μας αποφόρτισε. Τελικά, με όσες δυνάμεις είχα, πήρα τη μπάλα, πέρασα και τον τερματοφύλακα, ανατράπηκα και πήρα το πέναλτι με το οποίο πήραμε το Πρωτάθλημα. Θέλω να πω ότι ήταν το κρίσιμο ματς, το οποίο παίξαμε χωρίς άγχος. Πάντα έτσι γινόταν. Ξεκινήσαμε από την Α2 και η ομάδα πήγαινε τρένο. Όπως σας είπα, δεν είχα σκοπό να πάω. Αλλά με έψησαν ο Κουής και ο Κομπορόζος».

Φωτογραφίες από τη φιέστα τίτλου 

 

Από την απονομή του τίτλου στην Κρέστενα. Αριστερά διακρίνεται ο αείμνηστος Πρόεδρος της ΕΠΣΗ Γιώργος Παπαγεωργίου. 

 

Από πάνω αριστερά, Νίκος Ψευδος, Χρήστος Νικολοπουλος (σταματησε εκείνη τη χρονιά, ενώ αγωνιζόταν χρόνια στην ομάδα), Χάρης Ζωγοπουλος,  Μιχαλόπουλος. Κάτω αριστερά οι Αλέξανδρος Κωστόπουλος, Κώστας Δρακοπουλος, Ηλίας Κωλέττης και κάποιοι φίλαθλοι που ήταν κοντά όλη την χρόνια στη ομάδα.

 

Κωστόπουλος: «Ο Μπατζάκας μας είχε αποβάλλει το άγχος»

Ο πορτέρο εκείνης της ομάδας, Αλέξανδρος Κωστόπουλος, Γενικός Αρχηγός σήμερα του Ξενοφώντα.

 

Στα αξιοσημείωτα εκείνου του Πρωταθλήματος, ότι ο γκολκίπερ του Ξενοφώντα Αλέξανδρος Κωστόπουλος σημείωσε έξι γκολ στην κανονική περίοδο, με πέναλτι.

Ο Κωστόπουλος, αλλά και ο Ξενοφών είχαν φτιάξει μια ατσάλινη άμυνα, η οποία σε όλο το Πρωτάθλημα στην κανονική περίοδο δέχθηκε μόλις 25 γκολ, μόλις έξι στο δεύτερο γύρο. Ο Αλέξανδρος Κωστόπουλος, ο οποίος είναι ένα κινητό αρχείο, ενθυμούμενος στατιστικά και συγκλονιστικές λεπτομέρειες, αναφέρει: «Ό,τι κάναμε, το κάναμε εκτός έδρας. Είχε καταφέρει ο προπονητής μας Δημήτρης Μπατζάκας, να μας αποβάλλει το άγχος. Κοιτάζαμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Κερδίζαμε ένα παιχνίδι και λέγαμε, πάμε τώρα στο επόμενο. Ωστόσο όταν μπήκαμε στα Πλέι Οφ, αρχίσαμε να το πιστεύουμε. Και βέβαια, είχαμε και καλούς μικρούς. Έπρεπε να ξεκινάμε με τρεις και να τελειώνουμε με δυο. Εμείς είχαμε έξι-εφτά. Πριν μερικά χρόνια, ο αείμνηστος Βασίλης Κόλλιας, είχε φτιάξει Ακαδημία του Ξενοφώντα και είχε μαζέψει όλα τα παιδιά. Έδωσε ό,τι είχε για να βάζει ταξί να φέρνει τα παιδιά από τα χωριά. Όμως πρόλαβε και χάρηκε εκείνη την επιτυχία. Από εκείνη την Ακαδημία είχαν βγει ο Παντελής Διονυσόπουλος, ο Γιώργος Διονυσόπουλος και ο Βαγγέλης Διονυσόπουλος. Ο Παναγιώτης, ο Τάσος και ο Γιώργος Κουτσογιαννάκης. Ο Μάνος Πάπαρης. Ο Τάσος Χρονόπουλος, ο Βασίλης Κουής. Όλη η ομάδα της Α2 παρέμεινε και ήρθαν μόνο οι δυο Ζαπανταίοι και ο Σίμος Δρακόπουλος, ενώ έφυγε μόνο ο Σταϊκούλης. Για μένα προσωπικά, θυμάμαι ότι είχα παίξει όλα τα παιχνίδια. Στο Κύπελλο είχασμε φτάσει μέχρι τους οκτώ και αποκλειστήκαμε με 3-1 στον Πύργο από τον Πανηλειακό, ο οποίος μετά έχασε τον τίτλο από τη Δάφνη στον Τελικό με 1-0».

 

Από τη φιέστα της κατάκτησης του τίτλου.

Μια φανέλα με τις υπογραφές των συνετελεστών εκείνης της αλησμόνητης επιτυχίας.

 

 

 

 

 

 

Σημαντικές ειδήσεις στην Ηλεία

Άκρως επιτυχημένη η Δράση και η Ημερίδα για το καθαρισμό του Παλουκίου (βίντεο)

«Άκρως επιτυχημένη η δράση περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης με τον υποθαλάσσιο καθαρισμό του Παλουκίου, παρουσία του Μανώλη Γραφάκου – Σε ειδική ημερίδα …

Δύο σεισμοί 5,7 Ρίχτερ ανοιχτά των Φιλιατρών τρομοκράτησαν την Ηλεία!

Δύο σεισμοί 5,7 Ρίχτερ ανοιχτά των Φιλιατρών τρομοκράτησαν λίγα λεπτά μετά τις 9 το πρωί ολόκληρη την Ηλεία και όχι …

Δημοφιλείς ειδήσεις στην Ηλεία σήμερα
Ροή ειδήσεων