Την προσεχή Κυριακή, αρχίζει το μεγάλο ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα της Ελλάδας, η Γ΄ Εθνική. Στην αφετηρία βρίσκονται και οι τρεις πρεσβευτές της Ηλείας. Μοιραία λοιπόν τα «φώτα» πέφτουν εκεί, καθώς για άλλη μια χρονιά, η Ηλεία θα προσπαθήσει να δώσει το στίγμα της και να πρωταγωνιστήσει σε ένα Πρωτάθλημα που τα τελευταία χρόνια έχει κατορθώσει να αναδείξει πρωταγωνίστριες ομάδες, με κορυφαία την προπέρσινη σεζόν, οπότε και ο Αστέρας κατέκτησε τον τίτλο.
Φέτος είναι μια μεταβατική σεζόν, με τρεις ομάδες οι οποίες για διαφορετικούς λόγους πέρασαν από ένα καλοκαίρι ρευστότητας. Μετά και τον Αύγουστο, οπότε και τα ρόστερ διαμορφώθηκαν, αλλά και τα φιλικά που έλαβαν χώρα βοήθησαν στην προετοιμασία, μπορούμε να πούμε ότι διαμορφώθηκε μια πρώτη εικόνα γι’ αυτό που μας περιμένει.
Ο Παμβουπασιακός, η σταθερή δύναμη της Ηλείας, η καλύτερη ομάδα σε συγκομιδή βαθμών στη Γ΄ Εθνική τα τελευταία 6-7 χρόνια, μπαίνει στη «μάχη» με νέο τεχνικό, τον ανερχόμενο και φιλόδοξο Ντίνο Σπυρόπουλο, αλλά και μια πλειάδα έμπειρων ποδοσφαιριστών οι οποίοι σήκωσαν στις πλάτες τους το βάρος των προηγούμενων ετών. Ο Παμβουπρασιακός διαθέτει την εμπειρία και τις δυνατότητες να πρωταγωνιστήσει ξανά. Τα ξεκίνημα και οι δυο πρώτες αγωνιστικές, τον φέρνουν αντίπαλο με τις δυο θεωρητικά πιο ισχυρές δυνάμεις του ομίλου. Την Κυριακή αντιμετωπίζει στη Σπάρτη την τοπική ομάδα του Μίκι Τσίρκοβιτς, ενώ τη δεύτερη αγωνιστική υποδέχεται στο Γρηγόριος Καλάκος τον Αστέρα Βλαχιώτη του Πόνσε και των άλλων «αστέρων», μια ομάδα η οποία φέτος θα επιχειρήσει να κατακτήσει αυτό που πρόπερσι της στέρησε ο Αστέρας Αμαλιάδας στο «νήμα». Και αντίπαλο θα έχει τον «δημιουργό» εκείνης της ομάδας, τον Μίκι Τσίρκοβιτς. Αν μη τι άλλο ενδιαφέρον το ξεκίνημα του Παμβουπρασιακού και ο Ντίνος Σπυρόπουλος βουτάει κατευθείαν στα… βαθιά!
Ο Πανηλειακός, δεν διαθέτει το ρόστερ των παρελθόντων ετών. Είναι μια άκρως μεταβατική σεζόν, με πολλά νέα παιδιά. Παρά ταύτα, υπάρχει άφθονο ταλέντο στην ομάδα, με βάση και την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στα «φυτώρια». Αυτό ήταν που έκανε τον Κώστα Λούσκο να πιστέψει σε αυτό όλο και να επιχειρήσει να δώσει σε αυτά τα παιδιά την ευκαιρία που δικαιούνται. Δεν παύει εξάλλου να είναι ο Πανηλειακός, το πιο βαρύ όνομα του ομίλου, αλλά και ένας σύλλογος ο οποίος λόγω της γεωγραφικής του θέσης, μακριά από την Αχαΐα και τη Μεσσηνία, πάντοτε είχε ως πρώτη του προτεραιότητα την αξιοποίηση του ηλειακού στοιχείου. Εάν το φετινό εγχείρημα επιτύχει και ο Πανηλειακός παραμείνει στην κατηγορία, θα έχει δημιουργήσει ομάδα για τα επόμενα δέκα χρόνια. Ακόμα όμως και αν δεν τα καταφέρει, πάλι θα έχει δημιουργήσει ένα πολύ καλό κορμό πάνω στον οποίο θα βασιστεί τα επόμενα χρόνια. Η πρεμιέρα του είναι στη Ζάκυνθο, απέναντι σε μια νέα ομάδα, η οποία ενισχύθηκε τις τελευταίες μέρες και διαθέτει μια πλειάδα πεπειραμένων ποδοσφαιριστών. Το φετινό εγχείρημα του Πανηλειακού, αξίζει ιδιαίτερης προσοχής και μνείας, επειδή αποτελεί προσπάθεια μιας ομάδας ανθρώπων οι οποίοι δεν διαθέτουν κάποιον μεγάλο χρηματοδότη, αλλά προέρχονται από τις τάξεις των φιλάθλων της ομάδας, οι οποίοι έχουν αποδείξει ότι γνωρίζουν να βάζουν πλάτη στα δύσκολα και στο παρελθόν.
Ο Ολυμπιακός Ζαχάρως, νεοφώτιστος, γράφει την Κυριακή μια μεγάλη σελίδα στην ιστορία του. Επιστρέφει μετά από 17 χρόνια σε μια εθνική κατηγορία. Μια ομάδα η οποία πριν 3-4 χρόνια έπαιζε στα… αλώνια της Ηλείας, ετοιμάζεται να υποδεχθεί κάποια μεγάλα ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου και να χαρίσει στη νότια Ηλεία κάτι το οποίο επί δεκαετίες έχει στερηθεί. Ποδόσφαιρο υψηλού επιπέδου, αναμετρήσεις με μεγάλη σημασία, ποδοσφαιριστές με πλούσιες καριέρες, αλλά και τα «φώτα» της δημοσιότητας. Μεγάλο «όπλο» του Ολυμπιακού θα είναι ο πολυπληθής κόσμος του, ο οποίος αν επιστρέψει στο γήπεδο, όπως έκανε στα περσινά Πλέι Οφ της Α1, δεν αποκλείεται να κατατάξει τον Ολυμπιακό και στις πρώτες θέσεις της κατηγορίας από πλευράς προσέλευσης θεατών. Η Ζαχάρω είναι μια μεγάλη περιοχή, η οποία «διψάει» για ποδόσφαιρο. Επίσης σημαντικό ατού του Ολυμπιακού θα είναι οι φιλόδοξοι άνθρωποι που απαρτίζουν τη διοίκηση με επικεφαλής τον πρόεδρο Γιώργο Μπάδα, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει κάνει σκληρό αγώνα να επαναφέρει τον Ολυμπιακό στη θέση που του αξίζει, δηλαδή στο προσκήνιο. Και βέβαια, η πείρα και η προσωπικότητα του Άρη Ρουμελιώτη, μιας «αλεπούς» των πάγκων, ενός ρεαλιστή προπονητή, ο οποίος γνωρίζει να παρατάσσει μια ομάδα για το αποτέλεσμα και εδώ και χρόνια αποτελεί «κεφάλαιο» για το ζαχαρέικο ποδόσφαιρο. Μάλιστα ο Ρουμελιώτης, έχει και μια δουλειά αφήσει στη… μέση, καθώς ο Ολυμπιακός δεν είχε καταφέρει να ανέβει όταν επί των ημερών του κατέκτησε το μοναδικό Πρωτάθλημα Ηλείας του Ολυμπιακού, 18 χρόνια πίσω.