«Η δικαιοσύνη αργεί αλλά στο τέλος απονέμεται»

Το 2010 μία ετερόκλητη συμμαχία συμφερόντων, τοπικιστικού θυμού και θυμάτων παραπληροφόρησης, αλλοίωσε την απόφαση του 40% των δημοτών του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης οι οποίοι επέλεξαν ως Δημοτική Αρχή το συνδυασμό Νέα Αρχή και ως Δήμαρχο εμένα.

Η «κατά πλάνη» εκλογή του Δημητρίου Αρβανίτη στο Αξίωμα του Δημάρχου, ουσιαστικά κατέστρεψε τον Δήμο και τη λειτουργία των Δημοτικών Θεσμών. Η κοινωνία με το αλάνθαστο κριτήριό της δικαίωσε τη στάση μας και ανέδειξε το 2014 Δήμαρχο τον Ναμπίλ Μοράντ και τους Δημοτικούς Συμβούλους που αποτέλεσαν την παράταξή του.

Με ενέργειές του και παράτυπες αποφάσεις του σε βάρος των δημοτών και επιχειρηματιών οι οποίες ακυρώθηκαν, μετέπειτα, δημιούργησε ένα πραγματικό χάος στο θέμα του προσδιορισμού και της είσπραξης των δημοτικών τελών. Σα να μην έφτανε αυτό και σε καιρό που είχε απωλέσει τη δεδηλωμένη, ενέπλεξε το Δημοτικό Συμβούλιο σε μία συνεδρίαση – παρωδία η οποία είχε μόνο στόχο τη δημιουργία νομικών κωλυμάτων στους πολιτικούς του αντιπάλους. Το αποτέλεσμα ήταν η -εκ του μη όντος- δίωξη του συνόλου, σχεδόν, του Δημοτικού Συμβουλίου το οποίο ως νομικός έπρεπε να γνωρίζει ότι ήταν παντελώς αναρμόδιο να λάβει απόφαση περί την είσπραξη δημοτικών τελών.

Σε εκείνη την συνεδρίαση του Δεκεμβρίου 2013 είχα προτείνει τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης επιτροπής αποτελούμενης από υπαλλήλους των τεχνικών υπηρεσιών και τοπογράφους μηχανικούς του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, ώστε οι δημότες να γνωρίζουν όσα και γιατί πληρώνουν στο νεοσύστατο, τότε, Δήμο. Άλλοι Δημοτικοί Σύμβουλοι ψήφισαν την πρόταση του κ. Δημητρόπουλου, η οποία ζητούσε το ίδιο πράγμα με αναστολή επιβολής προστίμων για λίγες μέρες έως ότου το Σώμα ενημερωθεί από τον αρμόδιο Δήμαρχο με εισήγηση που να αιτιολογεί γιατί δεν εφαρμόζει την είσπραξη των τελών όπως ορίζει ο νόμος.

Στις 7 Φεβρουαρίου του 2019 εγώ, ο σημερινός Δήμαρχος Ναμπίλ Μοράντ και ο, τότε, Δημοτικός Σύμβουλος Τάκης Κουτρουλής αθωωθήκαμε πανηγυρικά μετά την ομόφωνη γνώμη Εισαγγελέα και Δικαστών στο Τριμελές Εφετείο Πατρών. Αυτή ήταν η δεύτερη δικαίωση που ήρθε έστω και αργά, αυτή τη φορά από τη Δικαιοσύνη.

Στην ίδια δίκη συνέβη το αδιανόητο για τη δική μου συνείδηση. Οι πολιτικοί φίλοι και «αντίπαλοι» που ψήφισαν τότε την πρόταση Δημητρόπουλου καταδικάστηκαν σε πέντε χρόνια φυλάκιση και διετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.

Το «φάντασμα» Αρβανίτη εξακολουθεί να πλανάται και με τα πεπραγμένα του να εκδικείται και να διασύρει με τις παραλήψεις του έντιμους ανθρώπους υπέρ των οποίων θα ζητήσω να κληθώ ως μάρτυρας στην εκδίκαση της έφεσης που υπέβαλαν.

Χωρίς καμία διάθεση, για λόγους Αρχής, να κρίνω την απόφαση της Δικαιοσύνης θέλω να επισημάνω τη θλίψη μου για το γεγονός ότι η Δημοκρατία μας δεν έχει θεσπίσει ασφαλιστικές δικλείδες που να αποτρέπουν την ποινικοποίηση της δημόσιας έκφρασης των εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού.

Εύχομαι το σοκ που αισθάνομαι σήμερα να το αισθανθούν όλοι οι δημότες του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης, έτσι ώστε, ποτέ πια στο μέλλον, να μην εκλεγούν στο Αξίωμα του Δημάρχου άνθρωποι που δεν μπορούν να αντέξουν τη Δημοκρατία και να είναι συνεπείς στα καθήκοντά τους. Δηλώνω αλληλέγγυος στο πλευρό των συναδέλφων που κρίθηκαν ένοχοι.

Είμαι βέβαιος ότι η Δικαιοσύνη μπορεί να αργεί αλλά στο τέλος απονέμεται.