Τρύγησε τα σταφύλια του, καθάρισε τα καζάνια, έφτιαξε το τσίπουρό του και… το μοιράστηκε για ακόμα μια φορά με τους καλούς του φίλους! Ο λόγος φυσικά για τον πρώην βουλευτή Ηλείας κ. Παναγιώτη Αδρακτά που συγκέντρωσε το βράδυ της Κυριακής την παρέα του στο κατάστημα «Porto Marine», στο Παλούκι. Μια εκδήλωση «θεσμός» για τον Παναγιώτη Αδρακτά και την παρέα του, που το βράδυ της Κυριακής ξανάσμιξαν… για 20η συνεχόμενη χρονιά!
Το «καζάνι» μπήκε στη φωτιά από νωρίς και μέχρι να «στάξουν» οι πρώτες σταγόνες τσίπουρο, οι φίλοι του Παναγιώτη Αδρακτά άρχισαν να συγκεντρώνονται. Ανάμεσά τους, ο βουλευτής κ. Ανδρέας Νικολακόπουλος, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Θοδωρής Βασιλόπουλος, ο δήμαρχος Πηνειού κ. Ανδρέας Μαρίνος, ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ κ. Χρήστος Γαβράς, παλιοί αλλά και εν ενεργεία δημοτικοί σύμβουλοι και αιρετοί από ολόκληρο σχεδόν το νομό. Η βραδιά όμως δεν είχε «τίτλους», ήταν απλά μια μεγάλη παρέα φίλων!
«Είναι το 20ο έτος που βγάζω τσίπουρο, από το δικό μου το αμπέλι, με τα δικά μου τα τσίπουρα για τους φίλους. Κάθε χρόνο κάνουμε αυτή τη γιορτή, την ευχαριστιόμαστε και όσο με αξιώνει ο Θεός να είμαι καλά θα συνεχίσω να την κάνω κάθε χρόνο» είπε στο «Ilianews» ο κ. Παναγιώτης Αδρακτάς και συνέχισε: «Είναι μια ιδιαίτερη χαρά για μένα που μας δίνει την ευκαιρία να βρεθούμε με όλους τους φίλους να διασκεδάσουμε, να ανανεώσουμε τη φιλία μας. Είναι πραγματική φιλία. Για μένα είναι κάτι ξεχωριστό, ιδιαίτερα μετά το τέλος της Πολιτικής μου εδώ και χρόνια. Έλεγα πάντα δεν θέλω ψηφοφόρους, θέλω φίλους. Και επιβεβαιώνεται αυτό με την αγάπη των φίλων που συνεχίζουν να έρχονται και να με τιμούν με την παρουσία τους, την αγάπη τους, την εκτίμησή τους και τη φιλία τους. Αυτό για μένα είναι και η μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση.
Συνήθως όταν τελειώνεις την πολιτική και γίνεσαι τέως χάνονται και οι φίλοι γιατί σε είχαν πλησιάσει μόνο για να έχουν κάποια προσωπικά οφέλη. Εγώ ήμουν από τους βουλευτές που έλεγα δεν θέλω ψηφοφόρους, θέλω φίλους.
Και αποδεικνύεται κάθε χρόνο, ανεξάρτητα με το ότι δεν πολιτεύομαι πια, δεν ασχολούμαι με τα κοινά, έρχονται οι φίλοι εδώ με την ίδια χαρά που έβλεπα και τότε που ήμουν εν ενεργεία, και ήμουν πολύ ψηλά και με είχαν φτάσει εκεί οι ίδιοι.
Γι’ αυτό και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους, είναι μια παρακαταθήκη για μένα, τεράστια παρακαταθήκη και θέλω να την αφήσω και αυτό πιστεύω ότι κάνω και στο παιδί μου τον Φώτη».