Όπως πάντα, ο Κώστας Καραμιχάλης, παλιός παράγοντας του Αίαντα Γαστούνης, είναι ένας άνθρωπος που δεν μασάει τα λόγια του και δεν κρύβει τις σκέψεις του. Το ίδιο κάνει και τώρα, τη στιγμή που ο ιστορικός σύλλογος της Ηλείας, παρότι επέστρεψε στη μεγάλη τοπική κατηγορία, δυσκολεύεται να συγκροτήσει διοίκηση και να ξαναμπεί στις ράγες των επιτυχιών, στη θέση εκείνη που αξιωματικά του ανήκει.
Η πρώτη Γενική Συνέλευση δεν είχε απαρτία κα ορίστηκε δεύτερη, απόψε το βράδυ στις 9μ.μ. στο ΚΑΠΗ Γαστούνης. Μια Γενική Συνέλευση, για την οποία υπάρχει απαισιοδοξία, ότι πολύ δύσκολα θα παράξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
Ο Κώστας Καραμιχάλης, μιλάει σήμερα αποκλειστικά στο ilia.news και καταθέτει την άποψή του:
«Πολύ φοβάμαι και το λέω με πόνο ψυχής, ότι ο Αίας με μαθηματική ακρίβεια θα κινδυνεύσει να κατέβει. Πολύ φοβάμαι ότι η ομάδα δεν θα μπορέσει φέτος να αγωνιστεί στην Α1, παρότι επέστρεψε. Μπορεί να απέχω από τη διοίκηση τον τελευταίο καιρό, όμως γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα. Ο Θανάσης Θεοδόσης και ο Σπύρος Μπίρμπας, είναι οι στυλοβάτες του Αίαντα Γαστούνης, είναι οι άνθρωποι στους οποίους ο σύλλογος οφείλει πολλά. Επίσης, πρέπει να σταθώ σε δυο αφανείς ήρωες, οι οποίοι είναι ο Αρίστος Γαβριλόπουλος και ο Θύμιος Κλάδης. Θεωρώ ότι δίχως αυτούς μέσα στη διοίκηση, ο Αίας δεν μπορεί να προχωρήσει. Υπάρχουν κι άλλοι οι οποίοι κατά καιρούς έχουν βοηθήσει. Μην ξεχνάμε ότι είναι μια εποχή δύσκολη, επικρατεί μεγάλη οικονομική δυσπραγία. Σε αυτή την πραγματικά δύσκολη συγκυρία, ο Αίας, δεν έχει την πολυτέλεια για έριδες. Διαχρονικά αν το δούμε, δέκα άνθρωποι ήταν όλοι κι όλοι αυτοί που βοηθούσαν. Δέκα παραμένουν ακόμα. Οι ίδιοι. Αν δεν συνεννοηθούν, αν δεν μονιάσουν, αν δεν χαράξουν από κοινού μια στρατηγική, ο Αίας νομοτελειακά θα σβήσει και αυτό που έγινε, η επάνοδος δηλαδή, θα αποτελεί απλά μια αναλαμπή. Δεν κρύβω τα λόγια μου. Κάνω έκκληση σε όλους. Ακόμα και στον δήμαρχο. Να σταθεί κοντά στην ομάδα και να παρασύρει και τους υπόλοιπους, να τους φέρει σε συνεννόηση.
Ο Αίας έχει περάσει πολλά. Πάντα υπήρχαν τρεις-τέσσερις οι οποίοι μάτωναν οικονομικά. Και έρχονταν οι πατεράδες και ζητούσαν τα δελτία των παιδιών τους. Ο Αίας με τον τρόπο αυτό έχασε δελτία και δεν εισέπραξε ούτε ένα ευρώ. Και αν συνέχισε να υπάρχει, υπάρχει χάρη στον ηρωισμό και το υστέρημα αυτών των λίγων ανθρώπων.
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Κάποτε σε ένα Πρωτάθλημα σαν κι αυτό, χωρίς τις άλλες παραδοσιακές δυνάμεις της Ηλείας, μόνο με τον Αίαντα μέσα, όλοι θα έψαχναν για τον δεύτερο. Όμως τώρα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Άλλαξαν τα πάντα. Και αν εμπρός στις νέες συνθήκες και απαιτήσεις της εποχής, δεν μπει μπροστά το συλλογικό πνεύμα, αν δεν αντιληφθούμε ότι ένας σύλλογος με ιστορία ογδόντα χρόνων και βάλε, ο οποίος έκανε τη Γαστούνη περήφανη στα πέρατα της Ελλάδας, κινδυνεύει να αφανιστεί, τότε το τέλος θα έρθει. Είναι προδιαγραμμένο».
