ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΑ
Πηγαίνοντας μια βόλτα, σε όλη το Δήμο Ήλιδας, από την παραλία μέχρι το άκρο της Πηνείας, είναι εμφανής η εγκατάλειψη και η παρακμή του τόπου μας.
Παρόλη την εγκατάλειψη αυτή, το τελευταίο διάστημα, όλοι μας, ακούμε και διαβάζουμε για μεγάλα έργα, για μεγάλες δράσεις, για τεράστιες αναμορφώσεις κτλ.
Φοβάμαι, ότι θα πρέπει να θυμίσουμε, σε αυτούς που ομιλούν για τα μεγάλα αυτά έργα, ότι τέτοια, δεν είναι αυτά για τα οποία δαπανήθηκαν τεράστια ποσά χωρίς να προσφέρουν κάτι στον πολίτη, αλλά αυτά που συνεισφέρουν στην βελτιστοποίησης της ποιότητα ζωής του.
Π.χ. φτιάχτηκαν στην Αμαλιάδα, 2 συνεδριακά κέντρα και στα 6 περίπου χρόνια ύπαρξής τους, οι εκδηλώσεις που έγιναν σε αυτά είναι ελάχιστες. Τόσο λίγες, που δεν δικαιολογούν τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν για να φτιαχτούν και που πληρώνονται στην τελική από τις τσέπες των πολιτών μέσω των φόρων.
Ο πολίτης δεν αναζητά τις φωτογραφίες που τραβάει έκαστος δημοσιογραφικός φακός και τα εγκαίνια που κάνει έκαστος δήμαρχος, προκειμένου να κόψει την κορδέλα. Για ποιο μεγάλο έργο μας ομιλείτε, όταν, προκειμένου να πάει να απολαύσει ένας πολίτης, με την οικογένειά του, ένα θέατρο, στον υπερπολυτελή (κατά τα άλλα), Πολυχώρο, παρκάρει το αυτοκίνητό του, στις πέτρες και στα χώματα που υπάρχουν στις γραμμές του τραίνου;
Και που θα παρκάρουν κύριοι, όλοι αυτοί, σε λίγο, που το τραίνο θα ξανασφυρίξει; Μεγάλα, έργα, δεν είναι αυτά που βλέπουν κοντόφθαλμα. Τα γνωστά, ας φτιάξουμε τώρα, ότι μπορούμε και αύριο θα το ξαναχαλάσουμε.
Μεγάλα έργα, δεν είναι να φτιάχνω παλάτια, χωρίς να έχω προνοήσει και να έχω φτιάξει ένα υπόγειο πάρκινγκ σε αυτά, γι’ αυτούς που θα πάνε να απολαύσουν τα δρώμενα και που τα πάρκινγκ αυτά θα χρησιμεύσουν και στην καθημερινή διευκόλυνση των πολιτών μας.
Δεν μπορεί να έχουμε εγκαινιάσει ένα διυλιστήριο εκατομμυρίων πριν 7 χρόνια και να πίνουμε ακόμα εμφιαλωμένο νερό και να τρέχουν οι βρύσες καφέ νερό ή νερό που μυρίζει χλώριο και που δεν είναι κατάλληλο ούτε για να κάνεις μπάνιο!
Δεν μπορεί 12 χρόνια τώρα να μην μπορούμε να τελειώσουμε μια πτέρυγα νοσοκομείου για την οποία δαπανήθηκαν εκατομμύρια και πλέον το νοσοκομείο μας, είναι ζωντανός νεκρός.
Δεν μπορεί να μην μπορούμε 14 χρόνια τώρα να τελειώσουμε 1 Δημοτικό και το γυμναστήριο ενός γυμνασίου μας, τα οποία ανέλαβε να εποπτεύσει ο Δήμος, όταν τα αντίστοιχα που επόπτευε η Νομαρχία τελείωσαν στην 2ετία!
Δεν μπορεί να μην μπορούμε να ολοκληρώσουμε 30 χρόνια τώρα ένα σχέδιο πόλης, το οποίο είναι τεράστιο εργαλείο ανάπτυξης και πρόκειται να αναμορφώσει την πόλη, με τους δημόσιους χώρους που προβλέπει, με τις διανοίξεις οδών και με την κατασκευή του περιφερειακού δρόμου που θα αποσυμφορήσει το κέντρο.
Δεν μπορεί να δαπανώνται εκατομμύρια για να γίνει ο δρόμος προς την Πηνεία-111 και να μην υπάρχει απευθείας σύνδεση με την Ολυμπία οδό όταν αυτή αρχικά (προ παρεμβάσεων) προβλεπόταν.
Δεν μπορεί η παραλιακή ζώνη του Δήμου και η παράκτια της λίμνης να μην είναι χαρακτηρισμένες ως τουριστικές περιοχές και ως εκ τούτου να μην μπορούν να αναπτυχθούν, αφού λείπουν τα κίνητρα.
Δεν μπορεί ο όμορος δήμος Πηνειού να έχει σχεδιάσει εδώ και χρόνια και να είναι έτοιμος να δημοπρατήσει παραλιακό δρόμο και εμείς να μην τον συνεχίζουμε σε όλη την παραλία μας, έτσι ώστε να αναπτυχθεί και η περιοχή μας, τουριστικά.
Δεν μπορεί να περιμένουμε να τελειώσει το μάζεμα των ελιών για να ξαναδούμε εργάτη καθαριότητας στον δρόμο (αλήθεια, δεν μας απαντήσατε, οι ελιές, επάνω στο αυτοκίνητο του Δήμου μας, ήτο δημοτικές;).
Δεν μπορεί, άλλες χίλιες φορές Κύριοι.
Αρνούμαστε πλέον να κάνουμε άλλη υπομονή.
