Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Φυλάτος το νέο βιβλίο της συγγραφέως Άννας Κορτέση με τίτλο «Για τον… Άγγελο!».
Τα έσοδα του βιβλίου πρόκειται να διατεθούν για την αποθεραπεία του νεαρού Άγγελου Λαδά από το Βαρθολομιό
Στις σελίδες του βιβλίου ξετυλίγεται μια ιστορία που φαντάζει δημιούργημα της φαντασίας κάποιου τρελού σεναριογράφου. Και όμως είναι η πραγματική ιστορία μιας νέας γυναίκας, με όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.
Μιας γυναίκας που στάθηκε και στέκεται ηρωικά, σκαρφαλώνοντας βουνά ταλαιπωρίας με βάρος αφόρητο στο σακίδιο της ψυχής.
Μιας συζύγου και μάνας που η ζωή τής χρωστάει ένα μικρό χαμόγελο, που πρέπει να της το ζωγραφίσουμε όλοι εμείς, οι κοινοί θνητοί που ακόμη και μια ανούσια καθημερινότητα τη θεωρούμε δυσκολία.
Η ίδια η συγγραφέας αναφέρει για το νέο της βιβλίο στο Facebook:
“Για τον… Αγγελο!!!
Απο σήμερα κυκλοφορεί ένα ξεχωριστό βιβλίο για μένα, όχι επειδή το έγραψα εγώ αλλά απο την επιθυμία μου να δώσει λίγο οξυγόνο σε μια μάνα που παλεύει σαν ήρωας.
Μια γυναίκα που με συγκλόνισε όταν την είδα να κοιμάται σε ενα στρώμα στο πάτωμα δίπλα στο παλικάρι της που πάλευε για την ζωή του.
Μια γυναίκα, χήρα που σαν πραγματική ηρωίδα στέκεται μόνη της δίπλα στους τρείς γιούς της.
Ο Αγγελος Λαδάς απο το Βαρθολομιο Ηλείας χρειάζεται την βοήθεια μας.
Ας δείξουμε για ακόμη μια φορά την ανθρώπινη πλευρά μας.
Παρακάτω μοιράζομαι μαζί σας την αρχή απο το διήγημα που είναι αφιερωμένο στον πατέρα του Αγγελου που χάθηκε πρόσφατα και πάλευε να δει το παιδί του ξανά να στέκεται στα πόδια του.
Για τον.. Αγγελο!!
Κλείνω τα βαριά μου βλέφαρα, τα ανοίγω πάλι.
Νιώθω τη βροχή να τρέχει στο πρόσωπο της ψυχής μου. Κοιτάζω τον Άγγελο. Όχι! Πρέπει να ξυπνήσω.
Κλείνω πάλι τα μάτια μου και παρακαλώ να ξυπνήσω από αυτόν τον εφιάλτη.
Ναι, θα μετρήσω μέχρι το τρία, θα ανοίξω τα μάτια μου και θα δω ότι όλα ήταν ένα άσχημο όνειρο. Ένα… δυο… τρία…
Όχι! δεν τα κατάφερα, πάλι είμαι μέσα σ’ αυτό το μικρό σκοτεινό δωμάτιο.
Ίσως μια προσπάθεια ξανά. Ένα, δύο, έλα Αλεξάνδρα, μπορείς να τα καταφέρεις. Μα τι μου συμβαίνει επιτέλους;
Θα μετρήσω για τελευταία φορά. Ένα, δυο… θεέ μου, γιατί;
Γιατί δεν είναι όνειρο, γιατί δεν είναι εφιάλτης όλο αυτό που ζω;
Τι σου έχω κάνει; Ποιον πείραξα στη ζωή μου και με τυραννάς έτσι; Πες μου, μίλα μου, δεν ακούς που σου φωνάζω;
Δεν ακούς πώς ουρλιάζει η ψυχή μου;
Πώς μπορεί ν’ αντέξει τόσον πόνο μια μάνα;
Όλα τα έσοδα από την πώληση των βιβλίων διατίθενται για την αποθεραπεία του Αγγελου Λαδά.”