• ΗΛΕΙΑ
  • 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων…

100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων…

Ένας αιώνας συμπληρώνεται αύριο από την έναρξη της δεύτερης και πιο αιματοβαμμένης φάσης της σφαγής των Ποντίων από τους Νεότουρκους, με επικεφαλής τον Κεμάλ Ατατούρκ και τους επιτελείς του. Μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων, το 1915, η 19η Μαΐου του 1919 είναι η πιο «μαύρη» ημερομηνία για τον Ποντιακό Ελληνισμό, ενώ μέχρι το 1922, πάνω από 350.000 Πόντιοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.

Ένα έγκλημα που όχι μόνο έμεινε ατιμώρητο, αλλά όπως και η Γενοκτονία των Αρμενίων, που μέχρι σήμερα έχει τους «αρνητές της», έτσι και η Γενοκτονία των Ποντίων δεν αναγνωρίστηκε από την Ελληνική Βουλή παρά μόλις το 1994,  με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Στην Ηλεία οι εκδηλώσεις για την Γενοκτονία των Ποντίων είναι… «άγνωστες», παρά το γεγονός ότι το Ποντιακό στοιχείο υπάρχει και είναι ολοζώντανο! Ειδικά στην πόλη της Αμαλιάδας, που δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ μια εκδήλωση μνήμης και τιμής, ζουν αρκετοί απόγονοι των βασανισμένων Ποντίων.

 

Τα ιστορικά γεγονότα

 

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.

Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

Το 1908 ήταν μια χρονιά – ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.

Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.

Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!

Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.

Πηγές:

https://www.sansimera.gr/articles/140

http://www.pontos-news.gr/pontic-article/3515/i-genoktonia-ton-pontion

Σημαντικές ειδήσεις στην Ηλεία

Άκρως επιτυχημένη η Δράση και η Ημερίδα για το καθαρισμό του Παλουκίου (βίντεο)

«Άκρως επιτυχημένη η δράση περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης με τον υποθαλάσσιο καθαρισμό του Παλουκίου, παρουσία του Μανώλη Γραφάκου – Σε ειδική ημερίδα …

Βελόπουλος και Λοβέρδος φλερτάρουν τον Νίκο Καλάκο ;

Βαθιά πληγωμένο και διχασμένο παραμένει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στην Ηλεία, μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομοφυλόφιλα …

Λουκέτο… στα γραφεία της Τοπικής Οργάνωσης Νέας Δημοκρατίας – Αποχωρεί και ο πρόεδρος της ΔΕΕΠ Ηλείας

Καταρρέει η Νέα Δημοκρατία στον δήμο Ήλιδας αφού, εδώ και μερικές ημέρας, στα γραφεία της Δημοτικής Τοπικής Οργάνωσης(ΔΗΜ.Τ.Ο.) του κόμματος …

Συνελήφθη άνδρας στην Ηλεία για καλλιέργεια και κατοχή ναρκωτικών

Κατασχέθηκαν περίπου (188) γραμμάρια κάνναβης φούντες και 17 φυτά της ναρκωτικής ουσίας Συνελήφθη, προχθές το πρωί, στον Πύργο, από τους …

Ντροπή: Εορτασμός χωρίς Υφυπουργό, βουλευτές και Περιφέρεια – Με υπερηφάνεια όμως τα νιάτα της Αμαλιάδας τίμησαν την εθνική επέτειο!(βίντεο)

Λαμπρός ο εορτασμός στην Αμαλιάδα χωρίς Φιλαρμονική και φέτος, χωρίς να δώσουν το παρών κανένας βουλευτής Ηλείας αλλά και κανένας …

Πύργος: Τίμησαν τους αγωνιστές του 21

Με ιδιαίτερη συγκίνηση παρακολούθησε τις εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου στον Πύργο ο Δήμαρχος κ Στάθης Καννής, τιμώντας την μνήμη …

  • ΗΛΕΙΑ
  • 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων…

100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ποντίων…

Ένας αιώνας συμπληρώνεται αύριο από την έναρξη της δεύτερης και πιο αιματοβαμμένης φάσης της σφαγής των Ποντίων από τους Νεότουρκους, με επικεφαλής τον Κεμάλ Ατατούρκ και τους επιτελείς του. Μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων, το 1915, η 19η Μαΐου του 1919 είναι η πιο «μαύρη» ημερομηνία για τον Ποντιακό Ελληνισμό, ενώ μέχρι το 1922, πάνω από 350.000 Πόντιοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο.

Ένα έγκλημα που όχι μόνο έμεινε ατιμώρητο, αλλά όπως και η Γενοκτονία των Αρμενίων, που μέχρι σήμερα έχει τους «αρνητές της», έτσι και η Γενοκτονία των Ποντίων δεν αναγνωρίστηκε από την Ελληνική Βουλή παρά μόλις το 1994,  με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Στην Ηλεία οι εκδηλώσεις για την Γενοκτονία των Ποντίων είναι… «άγνωστες», παρά το γεγονός ότι το Ποντιακό στοιχείο υπάρχει και είναι ολοζώντανο! Ειδικά στην πόλη της Αμαλιάδας, που δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ μια εκδήλωση μνήμης και τιμής, ζουν αρκετοί απόγονοι των βασανισμένων Ποντίων.

 

Τα ιστορικά γεγονότα

 

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.

Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

Το 1908 ήταν μια χρονιά – ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.

Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.

Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!

Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.

Πηγές:

https://www.sansimera.gr/articles/140

http://www.pontos-news.gr/pontic-article/3515/i-genoktonia-ton-pontion

Σημαντικές ειδήσεις στην Ηλεία

Άκρως επιτυχημένη η Δράση και η Ημερίδα για το καθαρισμό του Παλουκίου (βίντεο)

«Άκρως επιτυχημένη η δράση περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης με τον υποθαλάσσιο καθαρισμό του Παλουκίου, παρουσία του Μανώλη Γραφάκου – Σε ειδική ημερίδα …

Συνελήφθη άνδρας στην Ηλεία για καλλιέργεια και κατοχή ναρκωτικών

Κατασχέθηκαν περίπου (188) γραμμάρια κάνναβης φούντες και 17 φυτά της ναρκωτικής ουσίας Συνελήφθη, προχθές το πρωί, στον Πύργο, από τους …

Δημοφιλείς ειδήσεις στην Ηλεία σήμερα
Ροή ειδήσεων