ΑΘΛΗΤΙΚΑ
Κόροιβος: 70 παίκτες σε 4 χρόνια, 41 ξένοι, 29 Έλληνες

Κόροιβος: 70 παίκτες σε 4 χρόνια, 41 ξένοι, 29 Έλληνες

Ενημερώθηκε
18 Μαΐου, 2018

Έγκυροι αναλυτές του μπάσκετ, χαρακτήρισαν θνησιγενές το μοντέλο του Κοροίβου αυτά τα τέσσερα χρόνια στην Α1. Δεν σημαίνει αυτό ότι πρέπει ντε και καλά να συμφωνήσουμε, καθώς υπάρχει ο αντίλογος, ο οποίος λέει ότι όταν τα οικονομικά σου δεν σου επιτρέπουν να κάνεις μακροχρόνια συμβόλαια, αλλά και καλοί παίκτες δεν μπορούν να έρθουν στην Ηλεία, (η οποία δεν έχει δρόμους, δεν έχει αεροδρόμιο, δεν έχει μπασκετική προϊστορία κ.λπ.), το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να στηριχθείς στην απόκτηση κάποιων φθηνών λύσεων, οι οποίοι θα δημιουργήσουν υπεραξία και θα εξαργυρώσουν μια καλή σεζόν με ένα καλύτερο συμβόλαιο. Ή έστω, μέσα στην ίδια σεζόν, θα μπορέσει η ομάδα να πάρει κάποια χρήματα για να τον παραχωρήσει σε κάποια άλλη.

Όπως και να έχει το πράγμα, η ουσία είναι μια και δεν αλλάζει. Το μοντέλο αυτό, δεν επιτρέπει να δημιουργήσει στα τέσσερα χρόνια μια ομάδα ικανή να φτάσει σε ένα επίπεδο. Το ίδιο συνέβαινε και με τους Έλληνες παίκτες, δηλαδή ελάχιστοι ήταν εκείνοι οι οποίοι κάθισαν και δεύτερη σεζόν στην ομάδα και δεν αναφερόμαστε μόνο στους δανεικούς από τις μεγάλες ομάδες, αλλά και στους free agents.

Κατά συνέπεια, λέγοντας ότι «δεν αλλάζω τους προπονητές σαν τα πουκάμισα», αλλά αλλάζεις τους παίκτες, δεν μπορείς να επιτύχεις αποτέλεσμα. Παίκτες οι οποίοι ή είχαν το μυαλό τους σε μια καλή πρόταση να πληρώσει το buy out, ή είχαν το μυαλό τους στην επόμενη ομάδα, καθώς είχαν μηνιαία συμβόλαια τα οποία από μέρα σε μέρα έληγαν και έμεναν ξεκρέμαστοι. Η επιρροή των ατζέντηδων ήταν καταλυτική και σαφώς πιο ισχυρή από εκείνη των προπονητών, των παραγόντων ή των φιλάθλων. Οι προπονητές είχαν μετατραπεί σε καλοί σκάουτερ, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι η ομάδα με εξαίρεση την πρώτη σεζόν, που είχε και το μεγαλύτερο μπάτζετ, τις άλλες δυο σεζόν σώθηκε στο παρά… ένα!

Συνέπεια αυτής της αθρόας προσέλευσης παικτών και ειδικά ξένων, είναι να μην μπορείς να ελέγξεις και τα αποδυτήρια με τον καλύτερο τρόπο, αλλά και να έχεις και εμπιστοσύνη. Κάθε παίκτης, ένας διαφορετικός χαρακτήρας. Ειδικά στις ΗΠΑ, μιλάμε για μια αχανή χώρα, στην οποία τελειώνοντας ένας παίκτης το Κολέγιο, έχει τρεις επιλογές. Ή να πάει στο ΝΒΑ, ή να βρει ένα μισθό στην Ευρώπη, ή να βγει στο… δρόμο. Η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών, είναι έγχρωμοι από φτωχές οικογένειες, για τους οποίους ακόμα και η καθυστέρηση ενός μήνα στις πληρωμές, μπορεί να αποβεί καταστροφική για εκείνον και τους ανθρώπους του πίσω στην πατρίδα.

Μιλάμε λοιπόν και για ανθρώπους οι οποίοι εκτός των άλλων, είναι και πιο ευάλωτοι σε διάφορες καταστάσεις που συναντούν, αλλά και συνθήκες, οι οποίες τους σκληραγωγούν πρώτα στη ζωή και μετά στο μπάσκετ. Και βέβαια, δεν σημαίνει ότι απομονώνοντας τους Αμερικάνους, εξαιρούμε και τους λοιπούς Έλληνες, οι οποίοι και αυτοί είναι διαφορετικοί χαρακτήρες ο ένας με τον άλλον και δεν έχουν το χρόνο να «μπολιαστούν» με τη φιλοσοφία και τα αποδυτήρια της ομάδας.

Μπήκαμε στον κόπο να ανατρέξουμε στα στατιστικά του ΕΣΑΚΕ και να βρούμε όλους τους παίκτες που πέρασαν από τον Κόροιβο. Συνοπτικά, μετρήσαμε 72 παίκτες, 40 ξένους και 32 Έλληνες. Περίπου κάθε χρόνο 17 καινούργιοι παίκτες, μια άλλη ομάδα (με έντονα γράμματα οι ξένοι).

Ας τους θυμηθούμε έναν-έναν