Η πλήρης απουσία αντιλόγου στη Γενική Συνέλευση της ΕΠΣ Ηλείας, γέννησε δικαιολογημένα το ερώτημα: «Υπάρχει τελικά αντιπολίτευση στον Κουλούρη;». Μπορεί να πει κάποιος ότι σίγουρα θα υπάρξει η ΠΑΚ Ηλείας και ο Πέτρος Μπηλιώνης. Το ερώτημα είναι αν θα υπάρξει όμως και στην ουσία και όχι μόνο στους τίτλους. Και το λέμε αυτό, διότι γεννώνται μια σειρά από εύλογα ερωτηματικά.
Όπως κατά καιρούς έχουμε ασκήσει έντονη κριτική στη διοίκηση του Άρη Κουλούρη, αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρέπει να ασκήσουμε κριτική και στην αντιπολίτευση. Γιατί τα πεπραγμένα και οι θέσεις της αντιπολίτευσης είναι εκείνα που πολλές φορές διαμορφώνουν τις τάσεις και καθορίζουν τις αποφάσεις της πλειοψηφίας. Δεν την αφήνουν ασύδοτα να λειτουργήσει. Θα θυμίσουμε ότι σε εποχές παντοδυναμίας του Κουλούρη, έντεκα σωματεία είχαν υπερψηφίσει πρόταση μομφής κατά της διοίκησης. Επίσης κάποτε, η Γενική Συνέλευση είχε ορθώσει λόγο και απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία πρόταση του Άρη Κουλούρη για ξεχωριστά ψηφοδέλτια.
Φέτος, είχαμε ένα συντριπτικό 44-0 υπέρ του Κουλούρη στα πεπραγμένα. Και διαβάσαμε μια ανακοίνωση της ΠΑΚ Ηλείας, με την οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, η αντιπολίτευση «τραβάει το αφτί» στα σωματεία, επειδή δεν έφεραν αντίρρηση σε τίποτα από αυτά που έκανε ο Άρης Κουλούρης. Και το ερώτημα είναι τα σωματεία θα ανοίξουν το δρόμο, ή κάποιος ο οποίος θα αποφασίσει να ηγηθεί, θα δώσει την αφορμή να τον ακολουθήσουν;
Η κριτική του Πέτρου Μπηλιώνη στον Άρη Κουλούρη, είναι ότι τα ογδόντα ηλειακά σωματεία, έμειναν μισά. Εμείς λέμε ότι όχι απλά έμειναν τα μισά, αλλά έμειναν μόνο δεκατέσσερα. Ούτε είκοσι δεν έχουν κάνει αίτηση εγγραφής στο Μητρώο Αθλητικών Σωματείων. Ιστορικές και μεγάλες ομάδες της Ηλείας, ο Πανηλειακός, ο Αστέρας, ο Παμβουπασιακός και άλλες, δεν θα έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές της ΕΠΣΗ, αν και εφόσον τηρηθεί το γράμμα του νόμου. Πρόκειται βεβαίως για ένα θέμα το οποίο έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από Ενώσεις και από την Ομοσπονδία, καταλογίζοντας στην Κυβέρνηση ότι ο νέος αθλητικός νόμος αποτελεί ευθεία παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου.
Ο Πέτρος Μπηλιώνης και η ΠΑΚΗ, οι οποίοι «χαιρέτισαν» την εκλογή της διοίκησης Γραμμένου και φέρονται να έχουν τη «στήριξη» του ισχυρού «μπλοκ» στην ΕΠΟ, αναρωτιόμαστε αν θα πάρουν θέση πάνω στο επίμαχο άρθρο του νόμου, το οποίο αποκλείει τις ομάδες από τους εκλογικούς καταλόγους (άρθρο 14, παράγραφος 2).
«Δικαίωμα συμμετοχής και ψήφου σε Γενική Συνέλευση αθλητικής ένωσης έχει κάθε αθλητικό σωματείο που φέρει ειδική αθλητική αναγνώριση, έχει εγγραφεί στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020».
Από τον Άρη Κουλούρη, δεν περιμένουμε (ακόμα τουλάχιστον) να πάρει θέση για ευνόητους λόγους, αλλά αν μη τι άλλο, από τον Πέτρο Μπηλιώνη, αυτό θα ήταν το αυτονόητο. Αυτονόητο για μας, ίσως όχι για κάποιους οι οποίοι πιστεύουν ότι τα φιλοκυβερνητικά ερείσματα που διαθέτει για στήριξη στις επικείμενες εκλογές, δεν του επιτρέπουν να ανοίξει τέτοιο «μέτωπο».
Εκείνοι οι οποίοι υποτίθεται τον στηρίζουν «από πάνω» το ξέρουν αυτό; Ή μήπως το γεγονός ότι όταν έρθουν οι εκλογές της ΕΠΣΗ, θα έχουν ολοκληρωθεί οι εκλογές της ΕΠΟ (και κατά πάσα πιθανότητα θα τις έχουν κερδίσει με συντριπτική πλειοψηφία), οπότε δεν τους νοιάζει να βάλουν στο… μάτι μια Ένωση όπως της Ηλείας. Διότι όπως όλα δείχνουν, ούτε στήριξη από κυβερνητικούς κύκλους δεν πρόκειται να βρει, ειδικά μετά τις άριστες σχέσεις που έχει αναπτύξει ο Κουλούρης με το περιβάλλον Αυγενάκη, αλλά και τις γέφυρες που ρίχνει με τον Ολυμπιακό.
Όχι φυσικά πως έχει αυτό καμία απολύτως σημασία. Διότι κι άλλοι στο παρελθόν, επιχείρησαν με ανάλογο «διπλωματικό» τρόπο να χειριστούν καταστάσεις ανάλογων συγκρούσεων μεταξύ Πολιτείας και ΕΠΟ και να επωφεληθούν της όποιας πολιτικής στήριξης είχαν, ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν να υποστούν συντριβή στις εκλογές. Πολύ απλά γιατί το ποδόσφαιρο έχει τις ιδιαιτερότητές του. Να μην απαριθμήσουμε ονόματα…
